เกิดใหม่อีกทีบุตรีภรรยาเอกพลิกฟ้า นิยาย บท 9

ฉินเฟิงหวู่รู้สึกได้ถึงแรงดูดที่มีพลัง ตามมาด้วยแสงระยิบระยับ ซึ่งทำให้นางลืมตาไม่ได้

สักพักแสงก็ดับลง เมื่อนางลืมตาขึ้น นางก็พบว่าตัวเองอยู่ในที่ที่ไม่รู้จัก

มันเป็นสถานที่เล็ก ๆ ซึ่งมีบ้านไม้ไผ่สองชั้นอยู่ด้านหลัง ด้านหน้าเป็นทุ่งนาประมาณหนึ่งไร่ ด้านในนั้นว่างเปล่าและดูรกร้างเล็กน้อย

แต่ทว่าลมปราณแห่งจิตวิญญาณในที่แห่งนี้มีมากมายมหาศาล แม้ว่าร่างกายนี้จะไม่อาจฝึกตนได้ แต่นางก็ยังรู้สึกราวกับว่ารูขุมขนทั้งหมดในร่างกายของนางได้เปิดออก ซึ่งทำให้นางรู้สึกสบายอย่างชอบกล

เมื่อเทียบกับโลกภายนอก ลมปราณแห่งจิตวิญญาณในที่แห่งนี้มีความอุดมสมบูรณ์และบริสุทธิ์มากกว่าอย่างน้อยห้าเท่า

"นายหญิง ในที่สุดข้าก็ได้พบท่านแล้ว"

เสียงใส ๆ ดังขึ้น เหมือนว่าเสียงนั้นดังมาจากห้องที่อยู่ด้านหลังนาง

ฉินเฟิงหวู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและนางก็คาดเดาคร่าว ๆ อยู่ในใจ นางไม่คุ้นเคยกับพื้นที่แห่งนี้ ที่นี่น่าจะเป็นพื้นที่พิเศษ แต่ทว่า ทำไมนางถึงมาปรากฏตัวที่นี่?

นางผลักประตูให้เปิดออกและเดินเข้าไป การตกแต่งห้องดูเรียบง่ายมาก มีโต๊ะ โต๊ะทำงาน ตู้หนังสือ และม้านั่งสองสามตัว มันสะอาดสะอ้านทุกซอกทุกมุมราวกับว่ามีคนอาศัยอยู่ที่นั่น

"เจ้าคือใคร?"

นางมองไปรอบ ๆ และไม่เห็นสิ่งมีชีวิตใด ๆ นางจึงใช้พลังจิตวิญญาณเพื่อสัมผัสถึงสิ่งมีชีวิตแต่นางกลับไม่พบอะไรเลย

เสียงนั้นราวกับดังมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ และดูไม่เหมือนว่ามีใครอยู่ที่นี่เลย

หลังจากรออยู่สักครู่ก็ไม่มีใครตอบกลับมา ราวกับว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตาและเสียงที่นางได้ยินก็ไม่มีอยู่จริง

"นายหญิง อย่ามองนะ ข้าอยู่ชั้นบน ท่านเห็นข้าในตอนนี้ไม่ได้หรอก"

เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง ซึ่งฟังดูเหมือนเด็กอายุสี่หรือห้าขวบ

"ชั้นบนเหรอ?"

ฉินเฟิงหวู่ตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นนางจึงตระหนักว่าบ้านไม้ไผ่หลังนี้ดูแปลกไปเล็กน้อย ภายนอกดูเหมือนบ้านไม้ไผ่แต่ไม่มีทางเข้าไปในบ้าน เห็นได้ชัดว่านางสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของชั้นสอง แต่ดูเหมือนว่านางจะเข้าไปไม่ได้

"นายหญิง ตอนนี้ท่านอ่อนแอเกินไป ถึงแม้ว่าท่านจะเห็นภาพของชั้นสองจากด้านนอก แต่ท่านก็เข้ามาไม่ได้ ไม่ว่าท่านจะใช้วิธีใด ท่านก็ไม่อาจขึ้นมาที่ชั้นสองในตอนนี้ได้หรอก"

เพื่อนตัวน้อยคนนี้ราวกับรับรู้ได้ถึงความสับสนของฉินเฟิงหวู่และอธิบายให้นางฟังโดยบอกนางว่าอย่าเสียเวลา

ฉินเฟิงหวู่รู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆว่าพื้นที่แห่งนี้ลึกลับ เพื่อสร้างพื้นที่แบบนี้ขึ้นมาได้ เจ้าของเดิมของที่แห่งนี้น่าจะเป็นคนที่ทรงพลังมาก

"นายหญิง ข้าคือหัวใจของเจ้าแม่หนี่วา ตอนที่เครื่องบินระเบิด ร่างของท่านก็กลายเป็นเถ้าถ่านและข้าเองก็ถูกทำลายไปด้วย ในตอนนั้น ข้าได้ใส่หัวใจเข้าไปในวิญญาณของท่านด้วยพลังที่เหลืออยู่ของข้าและนำท่านมาที่นี่ แต่เป็นเพราะว่าข้าใช้พลังไปบางส่วน ข้าจึงหลับใหลมาสองสามวันแล้ว วันนี้ข้าเพิ่งตื่นขึ้นมา"

แม้ว่าเขาจะฟังดูเหมือนเด็กน้อยอายุสี่หรือห้าขวบ แต่เขาอธิบายเหตุและผลได้อย่างชัดเจนเหมือนผู้ใหญ่