อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 178

เฉินฮวนฮวนรู้สีกว่าพระเจ้าไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้น

หลังจากถูกทำร้ายจากเหตุการณ์ระหว่างเยี่ยจิ่งเฉินกับหลิวเยว่เอ๋อร์ เธอก็ถูกเฟิงหานชวนทำร้ายอีกครั้ง

เดิมทีคิดว่าในมุมของความรักและมิตรภาพ ไม่มีทางมีผลลัพธ์ที่ดีได้ แต่พระเจ้าก็ได้ส่งคนที่โง่ๆเซ่อๆอย่างหลินอวี่หยางมาอยู่ต่อหน้าเธอ

อย่างไรก็ตาม การที่ใช้วิธีโง่เขลาโดยการส่งข้อความซุบซิบทางโทรศัพท์มือถือให้เธอดูโดยไม่ถูกจับได้ เธอรู้สึกว่าหลินอวี่หยางไม่ได้ซื้อบื้อ

ตรงกันข้าม มันคือความจริงใจแบบหนึ่ง

หลินอวี่หยางปกป้องเธอต่อหน้าจ้าวซี และช่วยเหลือเธอทุกอย่าง เว้นแต่เรื่องขัดแย้งในห้องน้ำครั้งนั้น ที่เหลือทั้งหมดหลังจากนั้นหลินอวี่หยางทำเรื่องดีดีต่อเธอทั้งนั้น

"ฮวนฮวนพวกเราเป็นเพื่อนกัน เธอจะพูดขอบคุณฉันทำไม" หลินอวี่หยางทำปากบูดไม่พอใจและดูออกว่ารู้สึกเสียใจ

เฉินฮวนฮวนล็อคหน้าจอโทรศัพท์และส่งคืนให้หลินอวี่หยางพร้อมกับยิ้มและพูดว่า "ก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้อยากจะเป็นเพื่อนกับคุณ แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว จากนี้ต่อไปเราจะเป็นเพื่อนกัน"

หลินอวี่หยางตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นสีหน้าดูมีความสุข เธอกระโดดขึ้นและกอดร่างของเฉินฮวนฮวนไว้

เฉินฮวนฮวนตะลึงกับการกระทำของเธอ ทั้งหัวเราะและร้องไห้ไม่ออก เงยหน้าขึ้นและตะโกนว่า:"คุณรีบปล่อยฉันนะ ฉันจะถูกคุณรัดจนตายแล้ว"

"ออ คุณเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน ฉันไม่มีทางรัดเธอจนตายอย่างเด็ดขาด" หลินอวี่หยางรีบกระโดดลงมากอดเฉินฮวนฮวนและปลอบว่า:"ฮวนฮวน หลังจากนี้ฉันจะปกป้องเธอเอง หากเธอมีอะไรให้ฉันช่วยเหลือรีบบอกเลย แล้วหากเธออยากจะสั่งสอนใครก็รีบบอกฉัน หากมีเรื่องอะไรฉันจะเป็นโล่กำบังให้เธอเอง!"

เฉินฮวนฮวนรู้สึกสายตาอ่อนหล้า ครั้งนี้ไม่ได้รู้สึกเศร้าโศกเสียใจแต่ตื้นตันใจ

"ได้" เธอรับคำอย่างไม่ลังเล

ทั้งสองคนกอดกันมันทำให้เพื่อนร่วมห้องต่างอิจฉา โดยเฉพาะจ้าวซีที่แอบกระทืบเท้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสายตาที่จ้องมองเฉินฮวนฮวนว่าจะโกรธขนาดไหน

กอดกันอยู่ครู่หนึ่ง เฉินฮวนฮวนผลักหลินอวี่หยางออกแล้วบอกว่า"คุณรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เช้าเจอกัน"

"พรุ่งนี้เช้าเหรอ ดีดี พวกเรายังไม่เคยทานอาหารเช้าด้วยกันเลย!" หลินอวี่หยางกระโดดขึ้นอย่างมีความสุขอีกครั้ง

แต่เมื่อเธอหันหลังจะจากไปเหมือนเธอคิดอะไรออก หันศีรษะกลับมาแล้วถามว่า "ฮวนฮวน จู่ๆเธอดีกับฉัน ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะ...."