เมียเสือ นิยาย บท 5

"หิวเหรอ?"

"..." คาไลน์เหลือบมองริมฝีปากอวบอิ่มที่กำลังแสยะยิ้มพลางหอบหายใจถี่ๆ

"โทษทีนะ แต่หนูไม่หิว" เพลลินผลักชายหนุ่มออกห่าง แล้วตั้งท่าจะเดินออกไป แต่ก็ช้ากว่าเขาที่กระชากแขนกลับมาให้ยืนที่เดิม ยังไม่ทันได้ตั้งตัวแขนเสื้อสายเดี่ยวก็ถูกดึงลงมาบนต้นแขนจนเผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่ม

"อึก..คะ..คาไลน์ปล่อยนะ! หนูไม่ใช่ของตายที่อยากจะกลับมากินตอนไหนก็ได้นะ"

"ไม่เจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงลืมจูบของผมแล้วเหรอ" คาไลน์เลื่อนใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้ๆเนินอกอวบอิ่ม กลิ่นหอมจางๆของเด็กสาววัยแรกแย้มทำให้เขาลืมตัวจนเผลอใช้ริมฝีปากสัมผัสมัน ยิ่งได้ยินเสียงหอบหายใจเหนือศีรษะก็ยิ่งรู้สึกกระหาย

"อึก..คะ..คาไลน์" มือบางกำขวดน้ำแน่นเมื่อชุดนอนกระโปรงตัวบางถูกถอดจากข้างบนจนเผยให้เห็นหน้าอกใหญ่เกินขนาดที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหอบหายใจ

ชายหนุ่มเลียริมฝีปากแห้งผากเบาๆขณะมองยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่อ

"แบบนี้ดีกว่าจูบเยอะเลย ว่างั้นไหม?"

"อื้อ!" หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำด้วยความตกใจปนตื่นเต้นเมื่อคาไลน์ครอบริมฝีปากเข้ามาทักทายยอดปทุมถันหลังพูดจบประโยค ความเสียวซ่านที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนทำสติของเธอกระเจิดกระเจิง เธออึ้งไปกับการกระทำของเขา เพราะที่ผ่านมาเขาคอยแต่ผลักไสเธอตลอด แต่วันนี้เขารุกเข้าหาจนเธอตั้งตัวไม่ทัน

"คะ..คาไลน์..อึก..อ๊า~" เด็กสาวยกมือสั่นเทาขึ้นมาปิดปากกลั้นเสียงคราง ร่างกายอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งลนไฟ

จ๊วบ~ จ๊วบ~

"อืม~" คาไลน์ตะโบมดูดดุนยอดปทุมถันสีสวยอย่างมูมมากราวกับสัตว์ป่าหิวกระหายจนเกิดเป็นเสียงลามก เรียวลิ้นอุ่นชื้นตวัดเลียไปมาจนปลายถันแข็งชันเป็นไต อาวุธร้ายที่เคยหลับใหลพลันผงาดแข็งชัน

"คะ..คาไลน์พอได้แล้ว!" เพลลินรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดผลักคาไลน์ออกห่างจนริมฝีปากหนาหลุดออกจากยอดปทุมถัน เธอหอบหายใจถี่ๆ แล้วรีบดึงชุดนอนขึ้นมาปิดหน้าอกไว้

"ถ้าเมาก็ไปนอน หนูไม่อยากคุยกับคาไลน์ตอนนี้ ถ้าพรุ่งนี้หายเมาแล้วจำได้ว่าทำอะไรไว้บ้างค่อยมาคุยกัน"

ตึก ตึก ตึก