บทที่ 15 จะโอ้อวดก็ต้องโอ้อวดอย่างมีขอบเขต
หลังจากกินข้าวเสร็จ เฉินห้าวก็ขับรถลัมโบร์กีนีออกไป เมื่อมาถึงสำนักงานคอนโดเฟ่ยชุ่ย ที่จอดรถนั้นว่างเปล่า อาจจะเป็นเพราะยังเช้าอยู่ ที่นี่ก็เลยไม่ค่อยมีคนผ่านไปผ่านมา
เฉินห้าวเดินเข้าประตูใหญ่ของบริษัท ก็ได้ยินเสียงว่ามีคนพนักงานสาวสวมในชุดชุดเครื่องแบบ เธอสวมชุดสูทสีดำ ข้างในเป็นเสื้อเชิตสีขาว มัดผมหางม้าอย่างง่าย ดูแล้วอวัยวะทั้ง 5 กระจุ๋มกระจิ๋มน่ารัก นับว่าเป็นสาวสวยคนหนึ่ง
“ท่านคือคุณเฉินใช่ไหม ก่อนหน้านี้ต้องขอโทษด้วยนะคะ!”
เมื่อสาวสวยคนนี้เอ่ยปาก เฉินห้าวก็รู้ทันทีว่าเธอก็คือคนที่โทรศัพท์กับเขาเฉารุ่ย เมื่อเห็นเธอวิ่งเหยาะๆเข้ามา เสื้อผ้าบนร่างกายของเธอขยับไปมา ช่างเย้ายวนใจจริง ๆ
เฉินห้าวยิ้ม เฉารุ่ยดูสุขุมและตึงเครียดเป็นพิเศษ มือทั้ง 2 ข้างไม่รู้ว่าจะวางไว้ส่วนไหนของร่างกายดี แสดงให้เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นมือใหม่
“เพิ่งเรียนจบเหรอ?”เฉินห้าวถามขึ้น
“อืม ค่ะ แต่ว่าฉันก็พยายามเรียนรู้เพื่อที่จะทำให้ลูกค้าพึงพอใจค่ะ!”เฉารุ่ยตอบราวกับกำลังรายงาน
“งั้นได้ แล้วสัญญาล่ะ ผมจะเซ็นให้ ”เฉินห้าวพูดขึ้น
“อยู่ที่ห้องรับรองแขกค่ะ เชิญตามฉันมาทางนี้ค่ะ!”
เห็นได้ว่าเฉารุ่ยนำทางอยู่ข้างหน้าอย่างรีบร้อน เฉินห้าวสังเกตจากด้านหลัง พบว่ารูปร่างของเธอไม่เลวเลย อวัยวะทั้ง 5 สมส่วน ถือว่าเป็นสวยคนหนึ่งเลย เพียงแต่ว่าเธอไม่ชอบแต่งตัว จึงทำให้ความสวยของเธอลดลงไม่น้อย หากแต่งตัวสักหน่อย รับรองว่าต้องเป็นผู้หญิงสวยถึง 9 ส่วนเลยทีเดียว
เมื่อเข้าไปข้างใน ก็พบว่ามีเอกสารสัญญาที่เตรียมให้เขาเซ็นวางกองอยู่บนโต๊ะเป็นจำนวนมาก
“เยอะขนาดนี้เลยเหรอ!”เฉินห้าว ตกใจกับงานที่ต้องจัดการ
“ใช่ค่ะ ฉันก็ไม่คิดเลยว่าคุณจะซื้อทั้งตึกแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่เมื่อวานยังขายไม่ได้เลย คุณนับว่าเป็นเถ่าแก่ใหญ่จริง ๆ”เฉารุ่ยพูดขึ้นอย่างเลื่อมใส
เฉินห้าวยิ้ม เมื่อพบว่ามีสาวน้อยเลื่อมใสในตัวเขา ในใจเขาก็แอบดีใจเล็ก ๆ
เขาพลิกสัญญาฉบับหนึ่งพบว่าชื่อนามสกุลและเลขบัตรประชาชนสามารถปริ้นออกมาได้เลย ขาดก็แต่ในส่วนของการลงนาม
“ช่างเถอะ เซ็นชื่อยุ่งยาก ผมพิมพ์ลายนิ้วมือก็แล้วกัน”เฉินห้าวพูดขึ้น
“แต่ว่า นี่ไม่สอดคล้องกับกฎของบริษัท ”เฉารุ่ยพูดขึ้นเสียงเบา
“ไม่มีกฎอะไรทั้งนั้นแหระ ผมเป็นลูกค้า ลูกค้าคือพระเจ้า คำพูดของพระเจ้าไม่ศักดิ์สิทธิ์แล้วเหรอ?”
เฉินห้าวขี้เกียจที่จะเซ็นที่ละเส้นๆ เพราะถึงอย่างไรในมือของเขาก็ได้รับโฉนดแล้ว หากอิงตามกฎหมายเขาได้รับสิทธิ์ในการถือครองอสังหาริมทรัพย์นั้นแล้ว จะลงนามหรือไม่ ตึกนี้ก็เป็นของเขา
เฉารุ่ยตัดสินใจเชื่อเฉินห้าว หยิบหมึกตราประทับขึ้นมา อีกทั้งช่วยเปิดหน้าสัญญาที่ต้องการพิมพ์ลายนิ้วมือ ค่อย ๆ ประทับลง ทีละแผ่นๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว