เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 16

บทที่ 16 ซื้อทั้งตึกได้ง่ายดายเหมือนดื่มน้ำเย็น

เขายังคงแสร้งทำเป็นจุดซิการ์ 1 มวน อัดควันเข้าลึก 1 ฟอด แล้วปล่อยควันออกมา พลางพูดลากน้ำเสียงยาวขึ้นว่า：“หนุ่มน้อย ไม่มีเงินก็อย่าดันทุรัง ซื้อแค่ ห้อง 2 ห้องแล้วยังมีหน้ามาบอกว่าซื้อ 92 ห้อง จะโกหกก็โกหกให้เนียนหน่อย”

เห็นได้ชัดว่า คนที่อยู่ในสถานการณ์นั้น ไม่มีใครเชื่อว่าเฉินห้าวจะซื้อตึกทั้งตึกได้

“โอ๋？แล้วถ้าผมซื้อห้องจำนวน 92ห้องจริงล่ะ？”

เฉินห้าวเหลือบตามองประธานจ้าวท่านนั้น เขาอ้วนลงพุงเหมือนคนท้อง กระดุมของเสื้อสูทถูกปลดออก ศีรษะมีเส้นผมเพียงไม่กี่เส้น เป็นมาตรฐานของลุงวัยกลางคนที่พบเจอได้บ่อย ท่าทางดูตลกเล็กน้อย

“ถ้าคุณมี 92 ห้องจริง ผมจะกลืนกินโฉนดทั้งหมดลงไป แต่ถ้าคุณไม่มีล่ะ？”ประธานจ้าวพูดขึ้นอย่างยั่วยุ

“ถ้าไม่มีล่ะก็ผมก็กินโฉนด 92ฉบับ เหมือนกัน ”

เฉินห้าวเริ่มรู้สึกสนุกขึ้นมาจริง ๆ จู่ ๆ ก็อยากจะเห็นคนกินโฉนด 92 ฉบับว่าเป็นยังไง จึงรับคำท้านี้ เขาโยนกุญแจรถให้กับเฉารุ่ยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ให้เธอหยิบกล่องลังที่อยู่ในรถออกมา

เฉารุ่ยเชื่อฟังในสิ่งที่เฉินห้าวพูด จึงรีบวิ่งออกไป ไม่นานก็ใช้แรงค่อนข้างมากอุ้มกล่องลังออกมา

“คุณจะทำอะไร？”ผู้จัดการซุนมองเฉินห้าวด้วยสีหน้าเย็นชา “ถ้าคุณยังก่อความวุ่นวายอยู่ผมจะเรียกยามแล้วนะ”

เฉินห้าวนำกล่องลังวางไว้บนโต๊ะ แล้วเปิดออกมา ทำให้เห็นสมุดสีแดงกองหนึ่งวางอยู่ข้างในอย่างเป็นระเบียบพลางพูดกับประธานจ้าวว่า：“ค่อย ๆ ทานนะครับ ต้องการฉิ๊กโฉ่กับซีอิ๊วไหมครับ ？”

“อะไรกัน？”

ประธานจ้าวตกตะลึง ลุกขึ้นยืนแล้วหยิบสมุด2-3 เล่ม ออกมาจากลัง ดูยังไงก็ล้วนเป็นโฉนดที่ดิน เมื่อเปิดดูอย่างละเอียด ก็พบว่าบ้านเลขที่ล้วนเรียงต่อกัน ห้อง1501 ห้อง1503 ห้อง1504 ห้อง1601 เป็นต้น ล้วนเป็นห้องในคอนโดเฟ่ยชุ่ย ตึก 5 ทั้งสิ้น

“ของปลอม ต้องเป็นของปลอมแน่ ๆ คุณลองตรวจสอบดูซิ！”

ประธานจ้าวหาผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบโฉนดว่าเป็นของจริงหรือของปลอม

ผู้จัดการซุนงุนงงเล็กน้อย เขารีบหยิบโฉนดมาดู แม้ว่าในใจจะไม่เชื่อ แต่โฉนดเหล่านั้นล้วนเป็นของจริง เอกสารต่าง ๆ ที่อยู่ข้างบนกับล้วนตรงกัน และยังมีข้อมูลจากบริษัทของพวกเขา

“จะเป็นไปได้ยังไง？ตึก 5 ขายหมดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ？”

“ไม่เป็นไร”เฉินห้าวนั่งอยู่บนโซฟา พูดขึ้นอย่างไม่แยแสว่า“ผมทำใหม่ได้ คุณไม่ต้องเป็นกังวล”

“เหอะ ๆ ๆ ผมมีธุระที่ต้องทำ ขอตัวก่อนนะครับ”ประธานจ้าวทนอยู่ต่อไม่ไหว ลุกขึ้นแล้วรีบเผ่นหนี

ผู้จัดการซุนที่อยู่ตรงนั้นยังคงพยายามอยู่：“ประธานจ้าว แล้ว10 ห้องนั้นล่ะ？”

“ผมมีปัญญาเรื่องเงินทุนนิดหน่อย เดี๋ยววันหลังมาใหม่”ประธานจ้าวรีบวิ่งออกไปเหมือนหนี เขาไม่มีหน้าที่จะอยู่ที่นี่ต่อแล้ว

ที่สำคัญก็คือเฉินห้าวซื้อทีเดียวทั้งตึกมันช่างล่อตาล่อใจ สำหรับห้อง 10 ห้องของเขาก็ถูกบดบังจนหมดสิ้น หากเขาไปซื้อที่สำนักงานขายแห่งอื่นเขาก็จะถูกนับถือเป็นพระราชา แต่สำหรับที่นี่แม้แต่คนรับใช้ก็ไม่คู่ควรแล้วจะยังอยู่ต่อทำไม

เฉินห้าวก็ไม่ได้อยากจะบังคับให้ใครกินโฉนดอสังหาริมทรัพย์หรอก เพียงแต่ว่าไม่ชอบที่ประธานจ้าวมีเงินแค่นิดหน่อยก็ทำท่าทีโอ้อวด ในเมื่อเขาเองก็หนีไปแล้ว เรื่องกินโฉนดก็ช่างมันเถอะ

จากนั้นเฉินห้าวก็ให้พนักงานผู้ชายเอากล่องโฉนดของเขากลับไปไว้บนรถ จากนั้นก็กลับเข้าไปนั่งในห้องรับรองแขก

ผู้จัดการซุนและพนักงานบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งนี้จำนวนหนึ่งอยู่ด้านหลังของเฉินห้าว สีหน้าท่าทางเคารพบูชาราวกับว่าเทพเจ้า หากไม่รู้ก็จะคิดว่าพวกเขากำลังต้อนรับหัวหน้าอยู่