เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 49

บทที่ 49 รวยขนาดนี้เลยเหรอ(หมายถึงมีเงิน)

จู่ๆเซี่ยจิ้งก็พูดขึ้น : “ฉันคิดว่าเชฟสามคนนี้ธรรมดาทั้งนั้น ไม่งั้นนายก็จ้างฉันสิ?”

เฉินห้าวตกใจ จึงถามเธอ : “ผมจะเปิดร้านอาหารนะ คุณต้มเป็นแค่มาม่า หรือว่าผมต้องเปลี่ยนอาชีพเป็นเปิดร้านบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเน็ตไอดอลเล็กๆงั้นเหรอ”

“งั้นก็ไม่ต้องเลย ร้านบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเล็กแบบนั้นก็คือร้านค้าหลอกเงิน แต่ฉัน เป็นเชฟยอดฝีมือตัวจริงนะ! เดี๋ยวคืนนี้ ฉันจะ เอาผลงานของฉันมาให้นะ รับรองว่าพวกคุณต้องตกตะลึง!”

ดูเหมือนว่าเซี่ยจิ้งจะจริงจังมาก ตอนที่ลุกเดินออกจากร้านอาหาร ไม่รู้ว่าเธอไปทำอะไรมา

“ผู้หญิงคนนี้ เหมือนว่าค่อนข้างจะ......”เฉารุ่ยเอ่ยขึ้นแล้วก็หยุดไป

เฉินห้าวแสยะยิ้ม : “ปล่อยให้เธอวุ่นวายไปเถอะ เราลองรับสมัครดูอีกสองสามวัน ถึงยังไงตอนนี้ร้านอาหารฝรั่งยังเปิดบริการอยู่ตามปกติ แล้วก็ไม่ได้รีบร้อนเปลี่ยนรูปแบบ รอให้เชฟผู้เข้าสัมภาษณ์เยอะขึ้น เลือกคน ที่เจ๋งที่สุด หรือไม่ก็จ้างหลายๆคนเลย”

เฉารุ่ยพยักหน้า นี่คือวิธีที่ปลอดภัยที่สุดแล้ว

ใกล้จะถึงเวลาค่ำ เฉินห้าวกับฉิงจื๋อเทา เฉารุ่ยรับประทานอาหารค่ำกัน นี่เป็นอาหารที่สั่งมาจากข้างนอก ดูไปแล้วอาหารกล่องที่ค่อนข้างมีความปราณีต

ในตอนนี้เองเซี่ยจิ้งก็ได้โทรหาเฉินห้าว ถามเขาว่าอยู่ที่ร้านอาหารหรือเปล่า เธอได้นำอาหารรสเลิศของเธอมาแล้ว

“งั้นเธอมาที่คอนโดเฟ่ยชุ่ยห้อง101 มากินข้าวด้วยกันพอดีเลย” เฉินห้าวไม่ได้ใส่ใจ เกรงว่าคืนนี้จะได้เพิ่มเมนูบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปต้มเป็นอาหารหลักซะแล้ว

พักหนึ่ง เซี่ยจิ้งพากล่องข้าวเก็บอุณหภูมิมาด้วย หลังจากที่เข้าห้องมา เธอแปลกใจเล็กน้อย ว่าทำไมตึกนี้มีแค่ชั้นของพวกเขาที่ไฟส่องสว่างอยู่ชั้นเดียว ชั้นอื่นมืดตึ๊ดตื๋อกันหมด ดูๆแล้วค่อนข้างน่ากลัวไปหน่อย

“ห้องเยอะเกินไปน่ะ ขึ้นไปชั้นบนยังต้องใช้ลิฟต์ ยุ่งยากเกินไป พวกเราเลยอยู่ที่สองชั้นล่างซ ะเลย” เฉินห้าวพูด ไปลอยๆ

“เดี๋ยวก่อน”เซี่ยจิ้งจับใจความสำคัญของเรื่องราวอย่างกระตือรือร้น “นายหมายความว่า ชั้นบนคุณก็ซื้อไว้แล้วเหรอ? ซื้อไปกี่หลังเนี่ย?”

“ทั้งหมดห้าหลังก็เป็นของเจ้านายฉัน” เฉารุ่ยพูดอย่างภาคภูมิใจ

“ถ่อมตัวถ่อมตัว” เฉินห้าวโบกฝ่ามือลงต่ำ แต่ทว่า เขาจะถ่อมตัวแค่ไหน ก็บดบังกลิ่นอายของความร่ำรวย ไม่ได้เลย

ทันใดนั้นเซี่ยจิ้งก็ตาโตเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง จ้องมองเฉินห้าวโดยไม่ละสายตา

“คุณเป็นอะไรไป” “ไม่รู้จักแล้วเหรอ” เฉินห้าวถาม

“นี่นายซื้อทั้งตึกนี่เลยงั้นเหรอ? รวยขนาดนี้เลยเหรอ?” เซี่ยจิ้งตกตะลึงไม่สิ้นไม่สุด

“โอเคมั้ยเนี่ย กินมาหรือยัง? สั่งด้วยกัน”

เฉินห้าวได้เลื่อนเก้าอี้ให้หล่อนตัวหนึ่ง ไม่ได้มองเธอเป็นเชฟที่มาสมัครงานเลยด้วยซ้ำ รูปร่างหน้าตาอย่างเซี่ยจิ้งเช่นนี้ ไปไลฟ์สดเป็นเน็ตไอดอลยังจะดีกว่า มาเป็นเชฟมันจะดูสวนทางไปหน่อย

“พวกคุณลองชิมขาหมูพะโล้ของฉันก่อนสิ!”

เซี่ยจิ้งเปิดกล่องเก็บอุณหภูมิอย่างระมัดระวังเหมือนของล้ำค่า ทันใดนั้นความหอมของเนื้อที่ทำให้คนเคลิ้มลอยมาอย่างช้าๆ ความอยากอาหารของทุกคนก็มาเยือน อีกอย่างขาหมูพะโล้นี่แดงระเรื่อชวนหลงใหล สามคนที่กำลังกินข้าวกันก็ตักกันคนละขาพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมาย