เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 52

บทที่ 52 ภาพรีวิวผู้ซื้อฉันขอปฏิเสธ

"หาฉันมีเรื่องอะไร? " โจวซีถงถามขึ้น

เธอมีลักษณะท่าทางของคนระดับสูงจริงเสียด้วย ตอนทำงานแต่ไหนแต่ไรก็ไม่ทักทาย เป็นระเบียบหมดจด

"คืออย่างนี้ ผมมีเสื้อผ้าชุดหนึ่งอยากขาย รู้สึกว่าเหมาะกับคุณมาก จึงนำมาให้คุณดูเป็นพิเศษ" เฉินห้าวพูดขึ้น

"หืม? ให้ฉันดูหน่อย"

โจวซีถงมีความสนใจขึ้นมาแล้ว เพราะก่อนหน้านี้สิ่งของของเฉินห้าวล้วนเป็นของหายากล้ำค่าราคาแพง เช่นนั้นเสื้อผ้าครั้งนี้น่าจะไม่เลว ผู้หญิงล้วนชอบแต่งตัว โดยเฉพาะคนที่มีชื่อเสียงเช่นเธอ เสื้อผ้าดูดีชิ้นหนึ่ง สามารถเพิ่มความสง่างามได้ไม่น้อย

เฉินห้าวหยิบรูปโฆษณาที่ปริ้นมาอย่างดีจากในกระเป๋าออกมา พวกนี้ล้วนก๊อบปี้จาก app ออกมา ยื่นส่งไปให้เธอ

ตอนโจวซีถงเห็นรูปแผ่นแรก มึนงงไปสักหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าที่เฉินห้าวยื่นให้เธอนั้นจะเป็นชุดชั้นในชุดหนึ่ง

แต่นี่ก็ไม่ใช่อะไร ที่เปิดร้านเสื้อผ้าผู้หญิงก็มีเจ้าของเป็นผู้ชายมากมาย โจวซีถงดูต่อไปทีละแผ่น แบบทันสมัยแปลกใหม่ด้านบนดึงดูดเธอแล้ว รู้สึกว่าชุดชั้นในที่ทรงพลังอย่างยิ่งนี้เหมาะกับตนเองมาก

"ราคาเท่าไหร่? " โจวซีถงวางรูปลง ถามขึ้น

"แพงไปเล็กน้อย 250,000 เหรียญสหรัฐ แต่ผมเดาว่ากำลังด้านทุนทรัพย์ของคุณสามารถแบกรับไหว" เฉินห้าวพูดกลับ

ราคานี้ไม่ใช่แพงเล็กน้อย แต่แพงอย่างมาก แต่โจวซีถงถึงอย่างไรก็เคยเห็นเวทีใหญ่มาก่อน เสื้อผ้าสั่งตัดชั้นสูงมากมายหนึ่งชุดราคาหลายสิบล้านก็ไม่ได้แปลก อย่างไรเสียงานศิลปะก็ไม่มีราคา เธอก็ไม่ขาดเงิน และเสื้อผ้าชุดนี้ก็ชอบ เช่นนั้นซื้อเอาไว้ก็ไม่เป็นไร

"ได้ เสื้อผ้าฉันซื้อแล้ว" โจวซีถงรับปากอย่างสบายๆ "อีกครู่หนึ่งฉันจะให้ผู้ช่วยจ่ายเงินให้คุณ"

"เรื่องนี้เอาไว้ก่อน ซื้อเสื้อผ้าชุดนี้ยังมีอีกหนึ่งเงื่อนไขเพิ่มเติม" เฉินห้าวใช้ความคิดสักพัก คำขอนี้ค่อนข้างจาบจ้วง แต่ว่าเพื่องานแล้ว เขายังคงพูดออกไป

"ต้องการให้คุณจัดเตรียมภาพแนบภาพรีวิวผู้ซื้ออย่างน้อยห้าภาพ"

ขอเพียงเป็นคนที่ซื้อของออนไลน์บ่อยๆ ต่างรู้ชัดดี เมื่อหลังจากผู้ซื้อซื้อสินค้าทางออนไลน์มาชิ้นหนึ่ง สามารถแสดงความคิดเห็นได้ ถ้าแนบรูปที่ใช้สินค้า เช่นเสื้อผ้า ผู้ซื้อลงรูปที่กำลังสวมใส่สองสามรูป นี่ก็คือภาพรีวิวผู้ซื้อ เช่นนั้นชุดในของVictoria's Secretชุดนี้ ถ้าถ่ายภาพรีวิวผู้ซื้อ ก็จะต้องเย้ายวนงดงามขึ้นมาแน่

"อะไรนะ? ภาพรีวิวผู้ซื้อ ฉันขอปฏิเสธ! " ถัดมาโจวซีถงก็มีสีหน้าเย็นชา เธอไม่เคยต้องถ่ายภาพรีวิวผู้ซื้อมาก่อน ยิ่งกว่านั้นเป็นเสื้อผ้าประเภทส่วนตัวนี้

ผู้ช่วยของโจวซีถงชงชาให้เฉินห้าวแก้วหนึ่ง เฉินห้าวชิมรสชาหอม แล้วยังขอรหัส wifi ในห้องทำงาน เขาก็เอ้อระเหยชิมชาดูโทรศัพท์ แท้จริงแล้วกำลังครุ่นคิดว่าจะพูดโน้มน้าวโจวซีถงอย่างไร

เฉินห้าวมองโจวซีถงด้วยระยะห่างใกล้ชิด ยิ่งนานยิ่งพบว่ามองเธอนั้นได้นานไม่มีเบื่อ โครงหน้ามีบุคลิกและความงดงามอ่อนโยนของหญิงสาวชาวเหนือ ทำให้คนประทับใจได้อย่างลึกซึ้ง และไม่เหมือนกับหญิงสาวเน็ตไอดอลที่ทำศัลยกรรมมากมาย มองครั้งแรกก็ตะลึงนึกว่าเทพบนสรวงสวรรค์ แต่ว่าผ่านไปอีกสักพักก็ไม่มีอะไรให้มองอีก มองไปที่ไหนก็น่าเบื่อ ก็เป็นเหตุผลนี้

"สาวงามชั้นหนึ่ง! "

นี่คือคำจำกัดความที่เฉินห้าวให้กับโจวซีถงในใจ

สักพักหนึ่งมีคนของบริษัทมาหาโจวซีถงเพื่อรายงานการตรวจสอบ พบว่ามีชายแปลกหน้านั่งอยู่ในห้องทำงานผู้จัดการ ทั้งยังไม่พูดจา ไม่รู้ว่าทำอะไรอยู่ แต่พนักงานเหล่านี้ก็เข้าใจกฎเกณฑ์ดี ไม่เกี่ยวกับเรื่องของตนเองอย่าได้ถาม พวกเขาสายตามองตรงไม่ว่อกแว่ก เสร็จงานแล้วก็จากไป

เฉินห้าวกำลังครุ่นคิดว่าโจวซีถงมีของอะไรที่ต้องการเร่งด่วน ถ้าเหมือนกับตอนนั้นที่ขายโสมคนร้อยปีให้เธอก็คงดี เพื่อต้องการแลกเปลี่ยนเธอจะต้องยอมรับเงื่อนไขของตนอย่างแน่นอน

เฉินห้าวใช้โทรศัพท์ค้นหาข่าวสารของบริษัทโจวซื่อ พบข้อมูลประเภทต่างๆ บริษัทย่อยของบริษัทโจวซื่อ บางแห่งก่อสร้างแล้วเสร็จ บริษัทโจวซื่อลงทุนในบริษัทต่างชาติบางแห่ง บริษัทโจวซื่อเกิดวิกฤตการเงินขึ้นกะทันหันและอื่นๆ

ข้อมูลพวกนี้ทั้งจริงและเท็จ แต่เฉินห้าวนั้นไม่เชื่อว่าการเงินของบริษัทโจวซื่อเกิดปัญหา ก็อิงตามที่โจวซีถงไม่ต่อรองราคาซื้อโสมคนของตนเอง ทั้งยังต้องการจ่ายเต็มราคาซื้อชุดVictoria's Secretก็รู้ได้แล้ว โจวซีถงไม่ขาดเงินแน่นอน นี่จะต้องเป็นคู่แข่งที่ปล่อยข่าวเท็จออกมา