บทที่ 61 บัตรฟรีแสนมหัศจรรย์
“ประธานเฉิน ไม่ได้รบกวนคุณใช่มั้ย” ผู้จัดการฝ่ายทรัพย์สินพูดประจบ
“ไม่หรอก มีเรื่องอะไร” เฉินห้าวถาม
“คืออย่างนี้ เนื่องจากคุณเป็นลูกค้ารายใหญ่ที่สุดของเรา พวกเราเลยทำการมาเยี่ยมเยียนคุณ และนำของขวัญเล็กน้อยมาให้คุณ”
ผู้จัดการทรัพย์สินเพียงแค่โบกมือ ลูกน้องของเขาก็ถือกล่องของขวัญมากมายมามอบให้
ถึงแม้ว่าการกระทำของผู้จัดการทรัพย์สินจะดูไม่น่าเชื่อถือ แต่ก็ไม่ควรหักหน้าเขา เฉินห้าวให้พวกเขาเข้ามาคุยกัน ส่วนของขวัญพวกนั้นเขาไม่ได้สนใจสักนิด เฉินห้าวมองยังไม่มองด้วยซ้ำว่าคืออะไร ถ้าเขาต้องการอะไร เขาแค่เข้าไปซื้อในAppก็ได้ สินค้าทั้งถูกและดี
ขณะนี้เฉารุ่ยเห็นว่ามีคนมา จึงได้ไปชงน้ำชามาให้คนละแก้ว
“ขอบคุณครับคุณเฉา!” พวกเขารีบขอบคุณ ต่อหน้าผู้หญิงของลูกค้าหลักรายใหญ่ พวกเขาไม่กล้าเสียมารยาทใส่
“สรุปมาสั้นๆ เลยละกันว่ามีเรื่องอะไร”
เฉินห้าวรู้ว่าพวกเขาถ้าไม่มีเรื่องอะไรคงไม่มาหรอก และมาถึงก็มีของขวัญมาให้ด้วย แสดงว่ามีเรื่องหวังผลแน่นอน
“ฮะๆ ก็ไม่มีอะไรมาก แค่ตอนนี้เรากำลังจะเริ่มเก็บค่าส่วนกลางอย่างเป็นทางการแล้ว เลยมาถามคุณดูว่ามีความคิดเห็นยังไงและต้องแก้ไขยังไงบ้าง”
ผู้จัดการทรัพย์สินเป้าหมายของเขาขึ้นมา ที่แท้ก็มาเพราะเรื่องค่าส่วนกลางนี่เอง เฉินห้าวเพิ่งย้ายเข้ามาได้ไม่นานตามความเป็นจริงแล้วสามารถจ่ายช้าได้ แต่ทางฝ่ายบริการคงกลัวว่าลูกค้าหลักรายใหญ่จะไม่พอใจการบริการแล้วจะไม่จ่ายเงินสินะถึงได้มากระชับความสัมพันธ์ถึงที่ ถ้าไม่อย่างนั้นงานประจำปีของพวกเขาก็คงไม่สามารถเสร็จสิ้นได้
“ค่าส่วนกลางปีละเท่าไหร่” เฉินห้าวถาม
“พวกเราคิดไว้ให้เรียบร้อยแล้ว คิดตามพื้นที่ของคุณมีบ้าน 92 หลัง ค่าส่วนกลางทั้งหมด 296,800 หยวนครับ” ผู้จัดการทรัพย์สินยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้กับเฉินห้าวดู ที่แท้ก็มีเตรียมมาไว้แล้วจริงๆ
เฉินห้าวไม่ได้มีปัญหาอะไรกับจำนวนเงินค่าส่วนกลาง ในตอนนั้นเขากลับรู้สึกว่า การจ่ายค่าส่วนกลางก็คล้ายกับการได้โอกาสทดลองใช้บัตรฟรีซะอย่างนั้น
“จำนวนไม่ถือว่าเยอะ ฉันสามารถจ่ายให้ตอนนี้ได้เลย ที่พวกคุณจ่ายล่วงหน้าได้มากสุดครั้งละกี่ปี”
เฉินห้าวรู้สึกว่าค่าส่วนกลางของหนึ่งปีมันน้อยเกินไปไม่คุ้ม เลยคิดว่าจะจ่ายมากกว่านี้หน่อย
ผู้จัดการทรัพย์สินได้ยินว่าเฉินห้าวจะจ่ายล่วงหน้าหลายปีก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมากแล้วพูดว่า” ที่พวกเราค่าส่วนกลางจะปรับทุกๆสามปี ในสามปีนี้จะไม่มีการเปลี่ยนแปลง เพราะฉะนั้นจ่ายได้มากสุดถึงสามปีครับ”
“โอเค งั้นฉันจะจ่ายให้ของสามปี ฉันโอนเงินให้ตอนนี้เลย”
เฉินห้าวไม่ได้ไปรบกวนการเรียนทำอาหารของเธอ เซี่ยจิ้งถึงแม้จะเป็นคนมุทะลุ แต่ก็เป็นคนที่มีความเพียรพยายาม แค่เพียงตัดสินใจที่จะทำอะไรก็จะมุ่งมั่นมาก เฉินห้าวเชื่อมั่นในตัวเธอ ร้านอาหารตะวันตกนี้ก็มอบหมายอำนาจให้เธอเป็นคนดูแลและรับผิดชอบ
เฉินห้าวมองว่าร้านอาหารตะวันตกนี้คือโรงอาหารมากกว่า แต่ก็แค่ทำเงินได้ด้วยเท่านั้น
หลังจากนั้นเฉินห้าวก็ขับรถออกจากร้าน ตั้งใจว่าจะไปหาสถานที่ที่ดูดีเป็นที่ตั้งของบริษัท เพราะยังไม่มีสถานที่ทำงานเป็นหลัก และคงไม่สามารถที่จะให้ลูกค้ามาคุยธุรกิจในชุมชนหรือในร้านอาหารพะโล้ตลอดหรอก เฉินห้าวนั้นเป็นคนมีความทะเยอทะยาน อนาคตก็จะพัฒนาเป็นบริษัทโจวซื่อและจำเป็นต้องมีสถานที่ทำงานที่เหมาะสม
วันนี้เขาขับMilitary Hummer พอขับมากๆแล้ว เขาก็รู้สึกชอบรสนิยมแบบแข็งกร้าวอย่างนี้ รู้สึกว่าขับแล้วดูมีสไตล์มากกว่าขับรถสปอร์ตซะอีก
เขาขับวนในเขตเมืองมาหลายรอบ ก็ถูกคนเล็งเข้าให้แล้ว มีรถขับตามรถของเขาไว้ จนถึงที่พื้นที่ที่มีรถไปมาน้อย ก็มาล้อมหน้าหลังรถเขาไว้
เฉินห้าวขมวดคิ้ว ตามหลักแล้วคนที่ชอบทำแบบนี้อย่างเจิ้งตงถูกจับไปแล้วนี่ ทำไมถึงยังมีคนใช้ลูกเล่นนี้
รอบนี้เฉินห้าวไม่ได้เลือกเล่นกระแทกรถกับคนอื่น ตั้งใจจะดูว่าฝ่ายตรงข้ามจะมาไม้ไหน แล้วก็จอดลงที่ข้างทาง
ฝ่ายตรงข้ามมีชายร่างใหญ่ลงจากรถมาไม่กี่คน ใส่สร้อยทองนาฬิกาทอง สักลายมังกรไว้บนไหล่ ดูแล้วไม่ใช่คนดีอะไร
เฉินห้าวลดกระจกดูพวกเขา ลองดูว่าพวกเขาตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ ตอนนี้มีแต่กวาดล้างพวกเลวร้าย ถ้าพวกมันกล้ามาเล่นไม้แข็งละก็เฉินห้าวไม่เกี่ยงที่จะส่งพวกมันเข้าคุกอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว