เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 79

บทที่ 79 ข้าวปั้นแพนด้า

หลังจากนั้นเฉินห้าวก็ขับรถออกไปร้านซ่อมรถ เขาจะเอาไปซ่อมแซมส่วนที่เสียหายจากเหตุการณ์เมื่อคืน รถคันนี้คือลูกรักของเขา ต้องดูแลรักษาดีๆ

เฉินห้าวให้เงินเถ้าแก่ร้านซ่อมรถไปหนึ่งปึกใหญ่เพื่อขอให้เขาซ่อมให้เสร็จภายในวันนี้

เมื่อมีรางวัลใหญ่ก็มีย่อมคนเก่ง เถ้าแก่เรียกพนักงานสามคนที่เก่งเรื่องการซ่อมมาจัดการ รับรองว่าเสร็จก่อนค่ำแน่นอน

เวลานี้ก็ว่างแล้วเฉินห้าวคิดว่าอยู่อย่างนี้ก็เสียเวลาเปล่า เขาจึงเรียกรถไปที่ยิมซานเฟิง

เมื่อมาถึงพนักงานต้อนรับที่ยังจำเฉินห้าวได้ก็ยิ้มต้อนรับแล้วพูดว่า “คุณเฉินมาแล้ว เครื่องวัดกำลังของเราซ่อมเสร็จแล้ว แต่ว่าขอให้คุณเฉินอ่อนโยนกับมันหน่อยนะคะ”

“ฮะๆ สบายใจได้ รอบนี้ไม่ขำเป็นต้องวัดกำลังแล้วละ”

เฉินห้าวเคยวัดกำลังแล้ว ตอนนี้ก็เพียงแค่ออกกำลังกายสม่ำเสมอเพื่อรักษากำลังของกล้ามเนื้อไว้ก็พอ

เขาเปลี่ยนเสื้อกล้ามออกกำลังกายแล้วไปเล่นเครื่องเล่นทั้งหลายจนเหงื่อท่วมตัว แต่ไม่นานก็มีคนเดินเข้ามาคุยกับเขา

“นาย หลอกล่อนมใหญ่จิ้งของพวกเราไปไหนแล้ว”

“ใช่ๆ ตั้งแต่วันที่นายกับเธอออกไปพร้อมกัน เธอก็ไม่เคยมาอีกเลย หรือว่านายจะซ่อนเธอไว้ในบ้าน?”

หนุ่มๆ ในยิมต่างก็เข้ามารุมถาม

“ตอนนี้เธอทำงานให้ฉัน เรียนรู้การทำอาหารอย่างหนัก เพราะงั้นเลยไม่มีเวลาว่างมาออกกำลังกายแล้ว” เฉินห้าวตอบ

“หา เจ้านายทุนชั่วร้าย บังอาจใช้เงินมาทำลายเทพธิดาของพวกเรา!” มีชายคนหนึ่งดูเหมือนจะถลำลึกเกินไปพูดออกมาอย่างขุ่นเคือง

เฉินห้าวยิ้ม ดูเหมือนเซี่ยจิ้งอยู่ที่นี่จะโด่งดังนะ มีแฟนคลับหนุ่มด้วย แต่ว่าความเป็นจริงไม่ใช่อย่างที่พวกเขาคิด

แน่นอนว่าพวกผู้ชายพวกนี้ก็แค่หัวร้อนชั่วคราวเท่านั้น ไม่นานก็แยกย้าย เฉินห้าวอยู่ที่ยิมหลายชั่วโมง มีเหงื่อออกนับไม่ถ้วนเขาถึงได้รู้สึกถึงขีดจำกัดร่างกาย พอเหนื่อยแล้วก็เหมือนกับร่างกายนั้นเบาลง

เฉินห้าวไปนั่งพักอยู่ข้างๆ ดื่มน้ำชูกำลังไปแก้วหนึ่ง ไม่นานร่างกายก็กระตือรือร้นอีกครั้ง นี่เป็นข้อได้เปรียบของผู้ชายบริสุทธิ์ละนะ ร่างกายแข็งแรงเต็มไปด้วยความกระปรี้กระเปร่า

เฉินห้าวพักผ่อนเสร็จแล้วก็ออกจากยิมไป แต่เขาไม่ได้สังเกตว่าด้านหลังมีรถคันหนึ่งตามเขามา

เป็นเพราะช่วงเช้ามีรถเยอะแยะ ขณะที่เฉินห้าวขึ้นรถก็ตรวจสอบดูของดีในแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน ดังนั้นเขาจึงไม่รับรู้

รถHummerของเขาเองก็ซ่อมเสร็จแล้ว ส่วนที่เสียก็กลับสู้สภาพเดิม รอยถลอกก็ถูกทำสีใหม่ ดูแล้วเหมือนของใหม่เลย

เฉินห้าวพอใจมาก แล้วก็ให้บุหรี่จงฮวาไปคนละซอง จากนั้นก็ขับรถออกไป

เมื่อถึงเวลาอาหารเย็น เฉินห้าวก็นึกถึงร้านอาหารของตัวเอง ถึงแม้อาหารที่เซี่ยจิ้งทำจะเป็นอาหารง่ายๆ แต่เมื่อนึกถึงก็น้ำลายไหล เลยห้าวตัดสินใจว่าจะไปกินสักมื้อ

เมื่อเขามาถึงร้านอาหารฝรั่งเศส พนักงานในร้านต่างก็ก้มหัวทักทาย

“ไม่ต้องเกรงใจ เชฟเซี่ยอยู่ไหน?”

“เธอทำกับข้าวอยู่ในครัวค่ะ” พนักงานคนหนึ่งตอบ