เพื่อน(ไม่)สนิท นิยาย บท 80

"ขอโทษ~ ไม่ได้บอกว่าตัวพัดเหม็นสักหน่อย แต่เหม็นกลิ่นยาที่ติดอยู่บนตัวพัดต่างหาก รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว"

"..." พัดชาทำหน้ามุ่ยกลบเกลื่อนความอาย ก่อนจะเหวี่ยงขาลงจากเตียง เดินไปหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ขณะที่พารันยังนั่งกินผลไม้อย่างสบายใจ ไม่ได้สะทกสะท้านกับท่าทางกระฟัดกระเฟียดของแฟนสาวเลย

"หอมจัง ไหนมาหอมหน่อย" เขาทำหน้าออดอ้อนเมื่อเห็นพัดชาเดินออกมาจากห้องน้ำในเวลาต่อมา กลิ่นหอมจางๆของครีมอาบน้ำที่ติดอยู่บนตัวเธอลอยฟุ้งมาเตะจมูกจนอยากสูดดมมันจากตัวเธอ

"นอนไปเลย พักผ่อนเยอะๆจะได้หายไวๆ อยากกลับไทยแล้ว หนีมาฮ่องกงหลายวันไม่รู้ว่าผับเละเทะแค่ไหนแล้ว"

"ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก ยังไงไอ้วินกับไอ้รบก็ช่วยดูแลให้อยู่แล้ว คิดถูกจริงๆที่ไม่บอกพวกมันว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ ไม่งั้นคงโดนพวกมันสวดยับ"

"พูดกับฉันแต่ตามองอะไรยะ!" พัดชาเท้าเอวถามเสียงแข็งเมื่อเห็นแฟนหนุ่มจ้องมองหน้าอกใหญ่ไม่วางตา

"พายล้างหน้าแปรงฟันแล้วนะ เช็ดตัวแล้วสามรอบ ก่อนแม่กลับไปเมื่อกี้ก็เพิ่งเช็ดให้อีกรอบ"

"แล้ว?"

"ก็สะอาดแล้วไง"

"สะอาดแล้วยังไง?"

"ขอหม่ำนมหน่อย~"

"เป็นเด็กเหรอ?"

"ก็นอนหลับไปหลายวันเลยไม่ได้หม่ำ แถมพ่อกับแม่ก็มาเยี่ยมทุกวัน ไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันแบบส่วนตัวเลย"

"ไหนบอกว่าตอนอยู่ในห้องไอซียูเหมือนนอนหลับไปแค่หนึ่งวินาทีแล้วตื่นขึ้นมาเลยไง" พัดชาเบะปากอย่างนึกหมั่นไส้กับท่าทางออดอ้อนของแฟนหนุ่ม ก่อนจะเดินทิ้งสะโพกเข้าไปหา

"แต่พอฟื้นแล้วก็ไม่ได้มีอะไรกันเลย"

"ให้ดูดอย่างเดียวนะ ถ้าทำอย่างอื่นแม่จะตบให้คว่ำเลย" เธอชี้หน้าคาดโทษ แล้วปรับเตียงผู้ป่วยให้นอนลง ก่อนจะปีนขึ้นไปบนเตียง ดึงเสื้อยืดสีขาวขึ้นมาเหนือเนินอกอวบอิ่ม แต่พารันกลับถอดกางเกงผู้ป่วยออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงยกตัวเธอขึ้นมานั่งคร่อมหน้าตัก

"นี่! อยากตายเหรอ!"

"ขอน้ำเดียวเดี๋ยวนอนเลย" ว่าจบก็เกี่ยวขอบกางเกงนอนขาสั้นของเธอไว้ข้างๆต้นขา แล้วดันหัวเห็ดแดงก่ำเข้าไปในช่องทางรักฝืดเคืองโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัว

"อึก!..อะ..ไอ้บ้าพายมันเจ็บนะ!..อื้อ!" พัดชาถลึงตาใส่แฟนหนุ่มเมื่อดันนิ้วกลางและนิ้วนางเข้ามาในปากอย่างอุกอาจ ก่อนจะดึงมันออกอย่างรวดเร็วจนน้ำลายใส่ไหลยืดเปรอะเปื้อนฝ่ามือหนา

"ยกตัวขึ้นหน่อย" ชายหนุ่มออกคำสั่ง พร้อมกับชักรูดแก่นกายใหญ่ด้วยมือหนาที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำลายสองสามครั้ง แล้วดันเข้าไปในร่องสวาทอีกครั้ง