เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 103

เธอหยิบส้อมขึ้นมาอย่างใจเย็น “ไม่เป็นไร ไม่สกปรก ตอนนี้ต้องประหยัดหน่อย อีกอย่างนี้เป็นความจริงใจของเขา” พูดจบเธอก็กินเค้กไปเหมือนไม่มีอะไร

พ่อบ้านปวิธต้มนมสดแก้วหนึ่งให้เธอ ภายในใจพูดออก

หลังจากนภาลัยขึ้นไปข้างบน ป้าโสนก็ออกมาจากห้องเด็กๆ บอกกับเธอว่าเด็กๆนอนกันแล้ว

ตอนนั้นเอง หน้าจอของภีมพลก็สว่าง พ่อบ้านส่งข้อความมา…….

“คุณภีม คุณนายกินเค้กที่คุณทิ้งจนหมดแล้ว”

ข้อความนี้ทำให้เขารู้สึกเจ็บตา

พาไปสักพัก เขาวางโทรศัพท์ลง ปิดตาแต่ในใจกลับรู้สึกปวดแสบอยู่เล็กน้อย

แต่เขาก็ไม่อยากสนใจเธอ

นึกถึงวันนั้นที่เธออยู่กับไวศิษฎ์ เขาก็โกรธแล้ว!

นภาลัยกลับมาที่ห้อง มองเห็นเขานอนหลับตาบนเตียง เปิดผ้าห่มนอนลงข้างๆเขา ไม่กล้ารบกวนเขา

ท้องฟ้ามืดลง หมอกหนาวภายนอกลอดเข้ามาด้านใน ทำให้เธอมึนอยู่บ้าง

“เธอรักฉันไหม?”

เธอนิ่งเหมือนโดนไฟช็อต ในใจรู้สึกแปลก ไม่นานก็หันไปมองทางเขา

เขากลับนอนหลับตาอย่างสงบ เหมือนไม่ได้ถาม

ภาพหลอน??

และความลังเลของเธอ ในสายตาของภีมพลเหมือนเป็นคำตอบ

“เมื่อกี้นาย……..ได้ถามคำถามฉันไหม?” เธอมองเขา ใจเต้นเร็วขึ้น

แต่เขาก็เหมือนนอนหลับแบบนั้น ริมฝีปากนิ่ง ลมหายใจสม่ำเสมอ

ท้องฟ้า ค่อยๆมืดลง……..

นภาลัยนอนอยู่ข้างเขา รู้สึกอึดอัดมานาน ก็ไม่ได้อายุเจ็ดสิบแปดสิบที่จะได้เห็นภาพหลอนนะ?

เมื่อกี้เขาถามแล้ว!

วันถัดไป ตอนที่นภาลัยลืมตาขึ้นมา ภีมพลก็ไม่อยู่แล้ว

นี่เป็นเรื่องที่ก่อนหน้านี้จะเกิดขึ้นได้น้อยมาก

เขายังคงโกรธอยู่?

เธอเอาผ้าห่มออกลงจากเตียงเดินไปที่หน้าต่าง รถยังคงอยู่ในสวน!

ตอนที่เธอเปลี่ยนชุดและรีบลงมา ตอนที่กำลังเดินผ่านมุมบันได รถของเขาก็ไม่อยู่ที่สวนแล้ว