เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 148

ญาณีรู้สึกลำบากใจมาก

เมื่อเผชิญหน้ากับสายตายากจะคาดเดาของเขา ความคับข้องใจของเธอจึงเพิ่มขึ้นราวกับกระแสน้ำ ไหลเชี่ยว แต่เธอพยายามยับยั้งตัวเองและเตือนอย่างใจเย็นว่า “คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าพวกคุณกำลังทำอะไรอยู่?” เธอชี้นิ้วผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่และพูดอย่างกังวล “เธอกำลังใช้อุบายกับคุณ เธอเป็นหมอนะ ! คุณดื่มอะไรที่เธอให้มาหรือเปล่า ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่ห้องของเธอได้”

ภีมพลมองลงไปที่เธอ พลางปล่อยเวทมนตร์ที่น่าหลงใหล

ญาณีอดไม่ได้ที่จะถาม “คุณไม่เจ้าชู้ คุณเกลียดผู้หญิงเป็นที่สุด แล้วทำไมคุณกับเธอ...”

“คุณยังไม่รู้จักตัวตนของผม” ภีมพลเหลือบมองเธออย่างสบายใจ

เธอก้าวไปข้างหน้า เอื้อมมือไปจับแขนของเขาและถามอย่างเศร้าๆ ว่า “ภีมพล ไม่ว่าคุณจะชอบใคร คุณก็ไม่มีทางยอมรับฉันอยู่ดีใช่ไหม?”

“ใช่” ภีมพลตอบอย่างไม่ลังเล

เธอส่ายหัวอย่างไม่เชื่อ “ทำไมฉันต้องกลายเป็นเครื่องสังเวยด้วย?ฉันทำผิดตรงไหนเหรอ?”

“ญาณี ฟังผมให้ดีนะ” เขากล่าว “ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณ”

เธอชะงัก ก่อนจะปล่อยมือ รู้สึกได้ถึงแรงระเบิดในหัวใจ

“ในเมื่อ...คุณตกหลุมรักคนอื่นได้เร็วขนาดนี้...” เธอยิ้ม “สักวันคุรอาจจะตกหลุมรักฉันได้เหมือนกัน”

เมื่อพูดจบ เธอฝืนกลั้นความเจ็บปวดแล้วหันหลังกลับอย่างภาคภูมิ

ที่บันได เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ และพยายามปรับอารมณ์

ต่อไปเธอคงไม่มีโอกาสมาที่นี่อีก ภีมพลเกลียดเธอมาก แต่เธอต้องหาโอกาสคุยกับรมิตาเกี่ยวกับบางสิ่ง

ภีมพลเดินเข้าไปในห้องวิจัยยาพร้อมกับชาเอิร์ลเกรย์ เขาเหลือบมองนภาลัยที่กำลังยุ่งและรู้สึกสงสารเธอขึ้นมา

เขากลับไปนั่งที่เก้าอี้ทำงาน สายตาจับจ้องไปยังเธอเป็นเวลานานโดยไม่ละสายตาจากไปไหน

ญาณีรู้สึกหงุดหงิด เธอไม่สามารถเอาชนะผู้หญิงชาวบ้านธรรมดาๆ และไม่สามารถเอาชนะหมอได้

ไม่ว่าจะพยายามและเก่งแค่ไหน แม้ว่าแม่ของภีมพลจะชอบเธอ แต่ภีมพลก็เลือกที่จะต่อต้านเธอทุกครั้งไปงั้นเหรอ?

ในที่สุดญาณีก็รอจนกระทั่งรมิตาออกมา

เมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินเข้าห้องน้ำ...

ญาณีก็เดินตามไปด้วย

ที่หน้าอ่างล้างหน้า ทั้งสองได้พบกันอีกครั้ง

นภาลัยยังคงสวมหน้ากาก และตัวตนปัจจุบันของเธอคือรมิตา