หลังจากเยี่ยมแม่และทักทายถามสารทุกข์สุกดิบแล้ว ภีมพลหันหลังแล้วเดินไปหาภรรยาที่ชั้นสอง
ห้องรับแขกบนชั้นสองของวิลล่า
ภีมพลนั่งอยู่บนโซฟา เขายื่นการ์ดให้ผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงข้าม “รับไปเถอะ”
เธอรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย มันเป็นภาพคุ้นเคยที่เธอเพิ่งประสบมา
“คุณเป็นอะไร?”
ชายหนุ่มกล่าวด้วยความอ่อนโยน “หนึ่งพันล้าน รับไว้เถอะ”
“ฉันไม่ต้องการ” เธอกล่าวว่า “ฉันไม่ได้ขาดแคลนเงิน”
“ถึงคุณไม่ขาดแคลนเงิน แต่ก็ต้องรับเอาไว้” เขามองเธอด้วยความรัก “นี่เป็นน้ำใจของผม ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราได้ทำสัญญาไว้แล้ว”
แต่แม่ของเขาฉีกสัญญาไปแล้ว ไม่มีผลทางกฎหมายแล้ว
เธอไม่ได้ยื่นมือออกไปรับ เพราะเงินหนึ่งพันล้านมันมากเกินไป
เธอส่ายศีรษะและกล่าวเบา ๆ ว่า “ฉันไม่ต้องการจริง ๆ การที่ฉันช่วยคราวนี้ไม่ได้เป็นเพราะเงิน คุณเองก็รู้”
“ผมรู้แน่นอน” สีหน้าของเขาเคร่งขรึม แต่เสียงของเขาอ่อนโยนมาก “แต่ถ้าคุณไม่ยอมรับ ผมจะรู้สึกไม่สบายใจ ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับคุณ และความสุขหลายอย่าง ก็สามารถซื้อได้ด้วยเงิน”
นภาลัยคิดอย่างจริงจัง เธอยื่นมือออกไปรับ “โอเค ฉันจะรับไว้ ถ้าตอนที่ทีเอ็ม กรุ๊ปต้องการใช้เงิน คุณส่งอีเมลไปให้รมิตา ฉันก็จะโอนเงินให้คุณ เงินหนึ่งพันล้านนี้ สามารถใช้ได้เป็นเวลานาน”
เขาหัวเราะ เป็นเสียงหัวเราะที่ร่าเริง เมื่อเขาอยู่ภายใต้แสงแดดที่ส่องเข้ามาจากหน้าต่างแล้ว ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเสน่ห์
“ถึงทีเอ็ม กรุ๊ปจะต้องการใช้เงิน ผมก็ไม่ขอกับคุณหรอก” เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณอยู่ข้างกายผม แล้วผมจะส่งอีเมลทำไมล่ะ?”
“คุณกินยารักษาโรคกระเพาะตรงเวลาไหม?” เธอถามเขา
“วางใจเถอะ ผมจะไม่ให้ความพยายามของภรรยาสูญเสียไปเปล่า ๆ หรอก ผมกินตรงเวลามากกว่าอาหารเสริมเสียอีก”
เธอยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก