เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 216

นภาลัยไม่คิดจะพักอยู่ที่นิวยอร์กนานนัก เธอเพียงอยากจะไปที่ที่เคยไปกับเขาอีกรอบ รวมถึงวิวที่เคยเห็น

พวกนี้เป็นความทรงจำที่สวยงามที่สุดในชีวิตของเธอ

เธอพยายามบอกกับตัวเองบ่อยครั้ง แค่การรู้จักกันเพียงไม่นานจะมีความรู้สึกอะไรได้ล่ะ?

ใช้เวลาไม่นานก็คงจะปล่อยไปได้เองแหละมั่ง?

แต่ทุกครั้งที่นึกว่าทั้งชีวิตนี้คงไม่มีวันได้เจอเขาอีกแล้ว เธอรู้สึกทรมาน นิ่งเงียบไม่อยากพูดอะไร

หลังมื้อเย็นผ่านไป เธอใส่หูฟังเล่นเพลงI Belong To YouของAmber Kuoและเดินจากไป เสียงใสของนักร้องชัดเจน สามารถทำให้ใจของเธอรู้สึกสงบได้

เธอขึ้นลิฟต์ไปสถานที่ดูวิวที่เคยไปกับเขา คนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นคู่รักวัยรุ่น ทุกคนต่างมีคู่มีคนรัก และก็กลายเป็นภาพที่ดูงดงาม

เธอจับราวเดินวนรอบหนึ่ง นักท่องเที่ยวคนอื่นต่างนั่งกระเช้าชมเมือง360องศา มีเพียงนภาลัยที่จ้องมองดาวบนท้องฟ้า

ท้องฟ้าค่ำคืนนี้ค่อนข้างสวย ดวงดาวกระจายทั่ว แสงดาวระยิบระยับ ลมค่อนข้างเย็น

ไม่รู้ตอนนี้ภีมพลเป็นยังไงบ้าง………เมืองไนร์ก้าตอนคืนจะสวยไหม?

เขาจะรับรู้การจากไปของเธอไหม?

เขาจะรู้สึกทรมานแบบเธอไหม?

ถ้าหากว่าไร้เรี่ยวแรงเหมือนกันล่ะ?

เขาจะมีรักครั้งใหม่ ต้องแคร์ความรู้สึกของคะนึงนิตย์อย่างมาก

สิ่งที่นภาลัยไม่รู้คือ ในเวลานี้ภีมพลกำลังมองท้องฟ้าเดียวกับเธอ

เพียงแต่เขาอยู่สูงถึงสามหมื่นฟุต มองเห็นดวงดาวส่องประกาย เขายิ่งคิดถึงเธอมากกว่า

จากชั้นลอยฟ้าลงมา นภาลัยเดินอยู่บนถนนกว้างที่มีรถและคนเดินพลุกพล่านคนเดียว เธอรับลมเย็น ฟังเพลง………เหมือนดวงวิญญาณเร่ร่อน

นึกถึงวันนั้นที่สองคนเดินเคียงบ่าเคียงไหล่กัน ใจของเธอมีความเจ็บปวดค่อยๆแผ่เข้ามา

เขาจะกินยาโรคกระเพาะตรงเวลาไหม?

ทุกวันได้พยายามลองกินอาหารบ้างไหม?

เขางานยุ่งไหม?