เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 230

นภาลัยคิดว่าเธอฟังผิด “คุณพูดเรื่องอะไร? ใครแท้งลูก?”

เธอไม่รู้จริงๆ

ไวศิษฎ์พูดไม่ออก ใบหน้าของเขาเย็นลงเล็กน้อย

นภาลัยสังเกตท่าทางของเขา หัวของว่างเปล่าและไม่กี่วินาทีก็มีหมอกน้ำกลั่นตัวอยู่ในดวงตาของเธอ

ดวงตาเต็มไปด้วยความสยดสยองและไม่อยากจะเชื่อ

“คุณกำลังตั้งครรภ์ คุณไม่รู้ตัวเลยเหรอ?” ไวศิษฎ์ถามอย่างไม่เต็มใจ “ไอ้สารเลวนั่นก็ไม่รู้เหมือนกันเหรอ?”

"... " ดวงตาของนภาลัยส่องประกายด้วยความสิ้นหวังและประหม่า “...เด็กคนนั้นไม่อยู่แล้วเหรอ?”

ไวศิษฎ์หยิบกระเป๋าของเธอแล้วโยนลงบนเตียง “ถ้วยชา พวงกุญแจ จี้หยก และอัลบั้มรูปคุ้มค่ากับการเสี่ยงชีวิตของคุณไหม?”

เธอน้ำตาคลอ “นี่ไม่ใช่ของธรรมดา มันเป็นของสำคัญมาก” นภาลัยรู้สึกว่าอากาศรอบตัวเธอเย็นลง และความหนาวเย็นดูเหมือนจะซึมซับร่างกายของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ

ไวศิษฎ์ออกคำสั่งกับเธอ “คุณต้องนอนลง ดูแลร่างกายอย่างดีตามคำขอของหมอ และที่สำคัญคือคุณไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาล”

เธอนั่งบนเตียงพลางมองเขาด้วยน้ำตา เธอวางมือบนท้องเบาๆ เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าเธอกำลังท้อง

ที่ประตูห้องฉุกเฉินบนชั้นเดียวกัน คะนึงนิตย์หมดแรงเนื่องจากความโศกเศร้ามากเกินไป และในที่สุดก็หมดสติไปในอ้อมแขนของผ้าไหม

“คุณนาย! คุณนายคะ!”

“เร็วเข้า เรียกหมอ!”

“หมอ หมอ! มีคนเป็นลม!”

ไม่นาน หมออีกกลุ่มหนึ่งก็พุ่งเข้ามาช่วยเธอ พวกเขาตรวจสอบอาการและให้น้ำเกลือแก่เธอโดยเร็วที่สุด ผ้าไหมเฝ้าอยู่ข้างเตียงอย่างอ่อนแรง

ผ้าไหมเป็นคนเปิดเผย เธอเสียน้ำตาไปมากแต่อารมณ์ยังดูมั่นคง เธอหลั่งน้ำตาอย่างเงียบ ๆ โดยไม่ร้องไห้หรือส่งเสียง

เธอนั่งอยู่หน้าเตียงจับมือคุณนายและรออย่างอดทน

สองชั่วโมงต่อมา...

คะนึงนิตย์ตื่นขึ้น “ผ้าไหม ลูกภีม เป็นยังไงบ้าง?” เธอถามพยายามพยายามดิ้นรนลุกขึ้น