เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 241

“ทำไมล่ะ？”ผู้กำกับหวังอย่างมากว่าเขาจะสามารถไปได้

ผู้ช่วยผู้จัดการกองถ่ายถามซุบซิบ “คนทางบ้านท่านนั้นรอไม่ไหว？ก็พาเธอไปด้วยกันได้นี่！”เมื่อครู่บังเอิญได้ยินเขาคุยโทรศัพท์พอดี

ไวศิษฎ์มองเขาแล้วตอบอย่างจริงจังว่า “ผู้หญิงของผม ผมไม่ให้ปรากฏตัวต่อสาธารณชน เพราะผมกลัวว่าพวกคุณจะเอาแต่คิดถึงเธอน่ะสิ” เมื่อสิ้นเสียงลง หางตาก็เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มที่ทำให้คนหลงใหล

จากนั้นเขาก็เดินไปหาช่างภาพและเข้าประจำที่ของตนเอง

เลนส์กล้องเล็งมาที่เขา

ผู้กำกับส่งเสียงบอก “แอคชั่น” เขาหันไปมองเห็นร่างที่ดูเหมือนกับมะนาว ขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวแล้วคว้าแขนของเขมินทรา“มะนาว！”

พอออกแรงดึงเบาๆ หญิงสาวก็หันกลับมาอย่างสง่างาม ผมสลวยนุ่มลื่นของเธอกระทบโดนตัวเขา และสบกับดวงตาสีเข้มของเขาทั้งสองข้าง

ไวศิษฎ์เกี่ยวรั้งเอวของเธอเอาไว้และจุมพิตลงบนริมฝีปากของเธอ

เขมินทราจมลงในวงแขนของเขา ฉับพลันก็รู้สึกเหมือนราวกับว่าโลกหมุนเวียน

สัปดาห์ที่แล้วตอนที่เห็นบทนี้ เธอมีความคาดหวังสำหรับฉากนี้เป็นอย่างมาก

ความรู้สึกนั้น…เหมือนราวกับว่าทั้งร่างถูกไฟดูด เป็นความรู้สึกที่เธอไม่เคยมีมาก่อน

เมื่อคลายจูบ

ไวศิษฎ์ปล่อยเธอ กุมมือของเธอขึ้นมาและกล่าวอย่างตื่นเต้น “เป็นเธอจริงๆ ด้วย！รู้ไหมว่าฉันตามหาเธอมานานแค่ไหนแล้ว？ฉันจะเป็นบ้าอยู่แล้ว！”

“…”ความคิดของเขมินทรายังคงติดอยู่กับจุมพิตเมื่อครู่ และกลับลืมบทไปเสียสนิท！

ทั้งสองสบตากัน และเธอก็ตะลึงงันอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง

ไวศิษฎ์ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ผู้กำกับผู้กำกับเองก็ตะลึง เกิดอะไรขึ้น？

เขมินทรากลับมาได้สติ ตบไหล่เขาอย่างอายๆ “ขอโทษค่ะ...ขอโทษ ฉันลืมบท ขออีกรอบได้ไหมคะ？”

ไวศิษฎ์กำลังรีบ ดังนั้นเขาเธอไม่พอใจเท่าไหร่นัก ในฐานะรุ่นพี่ในวงการบันเทิง ถ่ายละครมาก็นับไม่ถ้วน แต่กลับลืมบทเนี่ยนะ？

ไวศิษฎ์ผู้เห็นผู้หญิงมาแล้วนับไม่ถ้วน มองปราดเดียวก็มองเห็นแผนของเธอ ยิ่งไปกว่านั้นเดิมทีเขาก็ไม่ชอบเขมินทราอยู่แล้ว ในตอนนี้จึงยิ่งรู้สึกไม่ชอบมากขึ้นไปอีก