เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 250

“อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจครับ”วริศกล่าว “ผมไม่ได้ถามเขา และก็ไม่น่าถามสักเท่าไหร่ครับ”

“อืม”นภาลัยไม่ได้อยู่นานนัก “ฉันเข้าใจแล้วล่ะ ขอบคุณคุณมาก”เธอเดินออกจากห้องท่านประธานบริษัท ด้วยอารมณ์ที่สับสนว้าวุ่น

หลังจากลงมาและออกจากลิฟต์ เธอออกจากโถงของบริษัท ดวงตาของนภาลัยเปียกชื้นไปด้วยน้ำตา รอยร้าวที่ดำมืดภายในใจยังคงแหลกสลาย ขณะที่เธอเดินออกจากประตูห้องโถง เธอแหลกสลายอย่างเจ็บปวดทรมาน

ลมหนาวพัดผ่านมา เมฆดำเหนือหัวหนาทึบ และแม้แต่สภาพอากาศก็เปลี่ยนไป

เม็ดฝนสีเงินล่องลอยตกลงมาอย่างหนัก……

ชั่วขณะหนึ่ง หลายคนที่ยังอยู่กลางแจ้งรีบเร่งฝีเท้าเพื่อวิ่งเข้าไปที่ห้องโถง

มีเพียงเธอเท่านั้นที่เดินลงบันไดทีละขั้นๆ มุ่งเข้าหาสายฝน

สำหรับภีมพลแล้ว นี่อาจเป็นตอนจบที่ดีที่สุดแล้วก็ได้

แต่เธอจะพาแชมป์และขวัญข้าวไปยังไง？เธอจะไม่ยอมให้ญาณีเป็นแม่เลี้ยงของลูกเธอ หากภีมพลจำลูกไม่ได้ เขาก็จะไม่สามารถให้ความรักของคนเป็นพ่อแก่ลูกได้

เป็นอิสระแล้วและทิ้งความยุ่งเหยิงทั้งหมดไว้กับเธอ ความเจ็บปวดและความเสียใจก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

นภาลัยเดินท่ามกลางสายฝนอย่างคนไร้วิญญาณ ฝนก็เริ่มตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานเธอก็เปียกฝน เธอเดินไปที่ถนน

วอลโว่สีดำเร่งขับมุ่งหน้ามาที่ทีเอ็ม กรุ๊ป น้ำกระเซ็นขึ้นสูงเมื่อล้อรถแล่นผ่าน！

ไวศิษฎ์จับพวงมาลัยด้วยมือข้างเดียวและสายตาก็จ้องมองไปข้างหน้าเผยให้เห็นความเศร้าและความกังวลอันเลือนราง

ภีมพลความจำเสื่อม ต่อให้ฟื้นขึ้นมาก็ช่วยเหลืออะไรเธอไม่ได้

เธอจิตใจดีมากขนาดนั้น หากไปเจอญาณีหรือไม่ก็คะนึงนิตย์เข้าคงจะแย่แน่ ！

ไวศิษฎ์เป็นกังวลมากว่านภาลัยจะเป็นอย่างไร！

ในเวลานั้นเองรถแลมบูกินีสีดำซึ่งสั่งทำ หยุดอยู่หน้าอาคารหลัก บอดี้การ์ดในชุดสูทกางร่มสีดำขนาดใหญ่ และอีกคนก็เปิดประตูรถ

ภีมพลเดินลงมา ร่างแห่งปิศาจที่เยือกเย็นปรากฏสู่สายตา ใบหน้าที่แหลมคมราวกับมีดเต็มไปด้วยความจริงจัง แสงออร่าส่องดุจดั่งราชาที่มองลงมายังโลก

เขากำลังจะเดินเข้าไปในห้องโถงของบริษัท ขณะลืมตาขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาก็เห็นร่างของหญิงสาวท่ามกลางสายฝน เธอไม่ได้ถือร่ม และเดินไปทางที่รถสัญจรไปมา

ภาพเหตุการณ์ขณะเกิดอุบัติเหตุของตนก็ฉายแวบขึ้นมาในหัวอย่างรวดเร็ว！

เหมือนราวกับแสงที่ระเบิดออก！ช่างแสบเคืองตา