เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 265

“เด็กซะจริง!” นภาลัยอดไม่ได้ที่จะต่อว่า

พี่กุ้งสีหน้าไม่สู้ดี “ไปกินข้าวเถอะ?”

เธอลุกขึ้นเดินตามลงไป ที่จริงในใจมีคำตอบแล้ว

วันนี้ในอินเทอร์เน็ตมีแต่ข่าวการแต่งงานยิ่งใหญ่ของภีมพลกับญาณีในเดือนหน้าวันที่18

ความคิดเห็นมากมายถาโถมเข้ามา ดูคึกคัก กลายเป็นอันดับหนึ่งในการค้นหา ส่งผลให้เว็บล่มลงชั่วขณะ

มือถือของนภาลัยก็ได้การแจ้งเตือนมากมาย แต่เธอไม่ได้คลิกเข้าไปและลบแจ้งเตือนทิ้งทันที

ถ้าบอกว่าไม่เศร้าไม่หึงหวงนั้นเป็นเรื่องโกหก ที่จริงเธอยังคงรักเขาอยู่

เขาสูญเสียความทรงจำ ชีวิตของเขาได้เริ่มต้นใหม่แล้ว

หลังจากกินข้าวเสร็จ รถขับไปยังโรงเรียนอนุบาลเดือนดาว นภาลัยนั่งอยู่หลังรถ หันไปมองนอกหน้าต่าง วันนี้เธอจะพาลูกเธอไปด้วย

ก่อนหน้านี้ให้พวกเขาอยู่เป็นเพราะภีมพลไม่ได้สูญเสียความทรงจำ

แต่ตอนนี้ล่ะ?

พ่อที่ความจำเสื่อม แม่เลี้ยงที่ไม่ชอบพวกเขา ชีวิตภายหน้าของเด็กๆต้องไม่ได้มีความสุข

ดังนั้นนภาลัยตัดสินใจจะเลี้ยงดูพวกเขาเอง

สิบนาทีต่อมา หน้าประตูโรงเรียนอนุบาล นภาลัยเจอกับครูนาดา “ฉันอยากทำเรื่องลาให้แชมป์และขวัญข้าว พาพวกเขาไปฉีดวัคซีน”

“เด็กๆลายาวแล้ว คุณไม่รู้หรอ?” ครูสาวลองเชิงอดไม่ได้ที่อยากรู้ “คุณไม่ได้หย่ากับคุณภีมแล้วหรอ? กำลังแย่งลูกกันอยู่?”

สำหรับคำถามพวกนี้ นภาลัยไม่มีคำจะพูด

ลาหยุดยาว??

“ขอโทษด้วย รบกวนแล้ว” เธอหันหลังรีบเดินออกไป ในใจเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

เด็กๆลาหยุดยาว? ไม่มาเรียนแล้ว?

ทีเอ็ม กรุ๊ป ตึกสูงเสียดฟ้าตระการตา

ห้องรองประธานที่กว้างขวาง ญาณีในวันนี้ยังคงแต่งตัวได้สวยงดงาม ปลายผมหยิกเล็กน้อยของเธอนั้นดูทรงเสน่ห์ เมื่อวานตอนเธอเลิกงานตั้งใจไปทำที่ร้านมา

“คุณญาณี หญิงสาวที่กำลังแต่งงานช่างไม่เหมือนเดิมจริงนะ เพราะตกอยู่ในห้วงแห่งความสุข ดังนั้นยิ่งนานวันยิ่งสวยขึ้น” นุชวราอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ “ตอนนี้คุณสวยระเบิดมาก! กลิ่นอายผู้หญิงเต็มสิบ ทั้งเซ็กซี่และมีเสน่ห์และยังดูไร้เดียงสา”

ญาณีรับกาแฟจากมือของเธอ รอยยิ้มเต็มหน้า “สายตาไม่เลวเลยนะ!”

“ใช่แล้ว คุณญาณี เมื่อไรคุณจะไปลองชุดแต่งงาน?”

“คงอีกไม่กี่วันนี้หรอก ใกล้ทำเสร็จแล้ว” ญาณีรอคอยยิ่งกว่าใคร “พรุ่งนี้ฉันต้องไปคุยโครงการหนึ่งกับคุณภีม”

“ใช่เกี่ยวกับการร่วมมือกับCIT กรุ๊ปไหม?” นุชวราเดาได้ตรง “ผู้ช่วยวริศก็เตรียมพร้อมไปด้วย ไปเพิ่มอีกคนโอกาสยิ่งเพิ่มขึ้น ได้ข่าวว่าผู้จัดการระดับสูงของจีโอต่างก็จะไป”

ญาณียิ้ม “ก็ไม่ได้ไปต่อยกัน ฉันก็แค่ไปเป็นเพื่อนคุณภีมเท่านั้น” แค่ปรากฏตัวพร้อมเขา เช็กฐานะคุณนายของตัวเองเท่านั้น

“นี่ยังไม่แต่งงานเลย ก็ไปเป็นเพื่อนแล้ว? หากแต่งงานแล้ว อย่างนั้นต้องตามไปทุกที่แล้วไหม?” นุชวราพูดยินดีด้วยความนับถือ

“ได้เวลาทำงานแล้ว ใจไปทิ้งไว้ไหนแล้ว? รีบไปจัดการอีเมล!”

“ได้ คุณญาณี!”

ข่าวใหม่ดังขึ้นอีกครั้งเพราะว่ารูปภาพสถานที่จัดงานเผยแพร่ออกมา

เพราะเป็นงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ในโลก ดังนั้นจึงเป็นที่น่าจับตามอง

ในช่วงที่พนักงานกำลังทำงานในบริษัท ก็จะพูดถึงเรื่องงานแต่ง แต่ละคนก็ต่างมุมมอง

“คุณภีมหย่าแล้ว?”

“ทำไมอยู่ดีถึงแต่งกับคุณญาณี? คุณนายคนก่อนล่ะ?”

“แล้วเด็กทั้งสองจะทำไง? ไปกับพ่อหรือแม่กัน?”

“เรื่องคนมีเงินพวกเราคนธรรมดาจะเข้าใจอะไร ได้แต่รู้ไว้ว่าใจของผู้ชายไม่ง่ายที่จะหยุด!”

“ว่ากันว่างานนี้จัดมาหลายเดือนแล้ว จะเตรียมไว้ให้คุณญาณีได้ยังไงกัน?”

“ใช่แล้ว คุณภีมกับคุณนายตอนอยู่ที่นิวยอร์กยังแสดงการขอแต่งงานอยู่เลยนะ เพื่อช่วยโปรโมทให้อลิซ”

“ฉันว่ามันแปลก งานแต่งงานนี้เห็นได้ชัดว่าจัดให้แม่ของเด็ก”

มุมห้องไม่ไกลนัก ภีมพลยืนอยู่ตรงนั้น เขาสอดมือเข้าไปในกระเป๋า ฟังคำพูดเหล่านั้น สายตามีแสงประกายขยับไปมา

ประตูลิฟต์เปิดออก เขาก้าวเท้าเข้าไป ประตูลิฟต์ปิดลง

ขอแต่งงานที่ปราสาท?

นิวยอร์ก?

โปรโมทโฆษณาอลิซ?

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาค้นหา กลับหาอะไรไม่เจอ เหมือนถูกคนลบทิ้งไปแบบนั้น