เธอทำให้คะนึงนิตย์ตะลึงงัน และโกรธในเวลาเดียวกัน “ไสหัวไป! ฉันไม่อยากจะเห็นหน้าเธออีก!! คนไร้มารยาท!”
“……”นภาลัยรู้สึกว่าจิตใจเธอมีปัญหา ทุ่มเทแรงกายแรงใจช่วยรักษาแผลบนใบหน้าของเธอจนหาย กลับไม่ได้รับคำพูดดีๆเลยแม้แต่คำเดียว
นภาลัยไม่อยากจะมีความเกี่ยวข้องกับเธออีก ก็เลยหันหลังเดินจากไป ไม่ได้ให้คำตอบกับเธอว่าจะไปจากภีมพล
มันทำให้คะนึงนิตย์รู้สึกไม่สงบสุข ยัยนี่ตกลงจะไปหรือไม่ไป?
นภาลัยมาถึงหน้าประตูห้องฉุกเฉิน คุณหมอที่ถูกซื้อตัวไปแล้วมองเธอด้วยสายตาที่สงสัย
นภาลัยหยุดอยู่ตรงหน้าเขา พูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย “ความเมตตากรุณาของคุณหมอ คุณมันไม่คู่ควรกับคำนี้เลย ถ้าคุณมีเวลาว่างมากนัก ก็เอาเวลาไปช่วยคนไข้ให้มากหน่อย?”
นภาลัยเปิดประตูของห้องฉุกเฉินออก ก็เห็นภีมพลนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาว
เขาที่สองมือประกบกันยันอยู่บนหน้าผาก มีความกังวลเล็กน้อย
เขาได้ยินเสียงเปิดประตู หันไปก็เห็นเธอยืนอยู่ตรงหน้าประตู
สายตาของทั้งสองคนประสานกัน นภาลัยดูออกว่าเขาเป็นแคร์และห่วงใย ยังเห็นความวิตกกังวลของเขา
“คุณนภา ทำไมคุณถึงออกมาแล้วละ?” ผ้าไหมร้อนรน และไม่เข้าใจ “คุณนายนิตย์เป็นยังไงบ้าง? อาการหนักมั้ย? แม้แต่คุณยังรักษาไม่ได้เหรอ?”
นภาลัยมองไปทางเธอ อยากที่จะพูด คุณนายนิตย์คุณเธอนั้นต้องได้รับรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมแล้ว
แต่เธอกลับนิ่งเงียบ ไม่ได้ตอบ
ก้าวเดินมาถึงตรงหน้าของภีมพลแล้วนั่งลง กุมมือเขาเอาไว้ “……”แล้วสบตาเขา นภาลัยรู้สึกสงสารจับใจ
“แม่ผมเป็นอย่างไรบ้าง?” ภีมพลพลิกกลับไปเป็นฝ่ายกุมมือเธอเอาไว้ กุมมันไว้ในฝ่ามืออย่างรักใคร่และเอ็นดู
เธอพูดอย่างอ่อนโยน แววตาจริงใจ “ฉันเป็นเพียงเภสัชกรคนหนึ่ง ไม่ใช่หมอที่เป็นทางการ”
ดังนั้น ฉันก็จนปัญญาแล้วเหมือนกัน?
จากนั้นนภาลัยก็พูดกับเขา “ฉันต้องกลับไปแล้ว” แล้วดึงมือของเธอออกมาจากฝ่ามือของเขา จากนั้นก็ลุกขึ้น
“ผมไปส่งคุณ” เขาก็ลุกขึ้นมาด้วย
ภาพนี้ทำให้ผ้าไหมที่มองอยู่เอ๋อกินเลย คุณนายนิตย์ยังอยู่ในห้องฉุกเฉิน คุณภีมก็จะไปเสียอย่างนี้เลยเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก