เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 335

ในห้องรับแขกที่คุ้นเคย แสงไฟสาดส่องจนนภาลัยไม่รู้จะทำยังไงดี

ป้าโสนเห็นนภาลัย เธอรีบวางผ้าขี้ริ้วในมือของเธอ โดยอึ้งไปหนึ่งวินาที จากนั้นใบหน้าก็ปรากฏขึ้นรอยยิ้มที่สดใส “คุณนภากลับมาแล้ว!! ดีมากเลย! คุณอยากทานอะไรคะ ฉันจะไปทำเดี๋ยวนี้เลย!”

ต่อไปนี้ให้เรียกคุณผู้หญิง ยังไม่ทันที่นภาลัยจะพูด ภีมพลก็มองไปทางป้าโสนและพ่อบ้านปวิธ “ไปจัดการให้เรียบร้อย เตรียมของทุกอย่างที่เธอต้องการให้พร้อม ห้องน้ำให้จัดของให้เต็ม ต่อไปนี้คุณผู้หญิงจะพักอยู่ที่นี่”

ป้าโสนแม้ว่าจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ดีใจเป็นอย่างมาก “ได้ค่ะ! เดี๋ยวอีฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย!!”

พ่อบ้านปวิธก็ดีใจเป็นอย่างยิ่ง

“ขอบคุณป้าโสน คุณขอบพ่อบ้านปวิธ” สำหรับความรักของพวกเขา นภาลัยตื้นตันอย่างมาก และมีความรู้สึกที่ไม่รู้จะตอบแทนพวกเขายังไงดี

เวลานี้ พวกเด็กได้ยินเสียงคุยกันที่ชั้นล่าง ก็วิ่งรีบวิ่งลงมา

“คุณแม่!!”

แชมป์กับขวัญข้าวที่แววตาแป๋วแหวว วิ่งลงมากอดเธอเอาไว้!

“เป็นคุณแม่จริงๆด้วย! คุณแม่กลับมาแล้วจริงๆ!”

“คุณแม่จะไปอีกมั้ยคะ?” ขวัญข้าวที่จับมือเธอไว้แน่น เงยหน้ามองเธอ “ต่อไปก็อยู่ที่นี่เถอะ อย่าไปจากพวกเราเลยนะคะ!”

“คุณพ่อ! เราไม่เอาแม่เลี้ยง เราจะเอานภาลัย!”

“คุณแม่ คุณแม่สามารถรักษาความทรงจำของคุณพ่อให้หายได้มั้ยคะ? คุณพ่อจำคุณแม่ไม่ได้!”

“คุณพ่อจำได้” นภาลัยลูบหัวปลอบเด็กๆอย่างเจ็บปวดหัวใจ ยิ้มแล้วพูด “ต่อไปต้องเป็นเด็กดีนะ”

“คุณแม่ คุณแม่จะอยู่ที่นี่เพื่อต่อสู้กับญาณีแล้วใช่มั้ย?” แชมป์เป็นคนที่ปากกับใจตรงกัน อยู่ๆก็ดีใจอย่างมาก ผมจะเป็นคนแรกที่สนับสนุนคุณแม่!”

นภาลัยที่เก้อเขินมองสบตากับภีมพล ภีมพลขยับริมฝีปากบาง “ผมก็จะสนับสนุนคุณ”

เธอก็พูดกับเด็กๆ “แม่มีเรื่องจะคุยกับคุณพ่อ พวกเราไปเล่นกันก่อนนะ”

“ได้เลย!”

“รับทราบ!”

เด็กๆดีใจมาก ขอเพียงแม่ของพวกเขาอยู่ต่อ ให้พวกเขาทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น!

เมื่อเด็กๆไปแล้ว นภาลัยก็มองไปทางภีมพล ขึ้นไปข้างบนเถอะ จากนั้นก็ก้าวเดินไปทางชั้นบน

ภีมพลเหลือบมองป้าโสนไปแวบหนึ่ง จากนั้นก็ก้าวเท้าเดินตามไป

ไม่นาน ป้าโสนก็ชงชายกไปที่ห้องหนังสือ จากนั้นก็ออกมา

บนเก้าอี้ ภีมพลกับนภาลัยนั่งตรงข้ามกัน

นานมากแล้วที่พวกเขาไม่ได้จ้องตากันและกันแบบนี้

“พูดมาเถอะ ฉันอยากจะฟังความคิดเห็นของคุณ” นภาลัยแววตาเรียบเฉย

จริงๆแล้วภีมพลก็คิดอยากจะคุยกับเธอจริงจัง เขากลั่นกรองและเรียบเรียงคำพูด “คนที่ผมหลงรักครั้งที่สอง ผมไม่มีทางที่จะปล่อยมือเด็ดขาด”

มีความจริงจังในดวงตาที่คมกริบของเขา "ไม่ว่าความทรงจำจะคืนกลับมาได้หรือไม่ ก็ไม่มีผลต่อความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณ"

“ที่ฉันพูดถึงคืองานแต่งงานที่จะเกิดขึ้นในสามวันข้างหน้า คุณคิดจะทำอย่างไร?” น้ำเสียงของเรียบเฉย ยกแก้วน้ำชาขึ้นมาจิบ “งานแต่งงานอันใหญ่หลวงโปรโมทในโซเชียลนานขนาดนี้แล้ว คุณจะจบมันยังไง？”

“จะไม่มีกการยกเลิกงานแต่ง และก็ไม่มีการแถลงข่าว เขามีแผนการของตัวเอง เจ้าสาวต้องเป็นคุณเท่านั้น ฝ่ายญาณีผมไม่สนใจ ถ้าเธอมั่นใจตัวเอง เธอก็สวมชุดเจ้าสาวมา เมื่อถึงเวลาที่เรื่องมันใหญ่โต ก็ไม่เกี่ยวกับพวกเรา”

“……”นภาลัยจ้องมองเขาอย่างประหลาดใจ

“ผมรู้จักเธอดี ถ้าหากไม่ให้ทำร้ายจิตใจเธอให้หนัก ยากที่เธอจะปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่นของตัวเอง”

เมื่อเห็นความรักที่ลึกซึ้งในดวงตาของเขา นภาลัยรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก "ถ้าหากแม่ของคุณยืนกรานไม่เห็นด้วยละ? ถ้าหากเธอใช้ชีวิตของเธอมาข่มขู่คุณละ?"

“ผมเคยพูดแล้ว ชีวิตเป็นของเธอ” ภีมพลพูดกับเธอโดยไม่ลังเล “ผมเป็นคนที่ไม่ชอบถูกควบคุม อยากจะทำในสิ่งที่ตัวเองชอบเท่านั้น”

นภาบอกว่ารักเขา ซึ่งมันเป็นความมั่นใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของภีมพล