เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 341

เธอพลางขับรถ พลางโทรหานุชวรา “นุชว์ ตอนนี้ไปบ้านฉันสิ ฉันกำลังกลับไป”

“มีเรื่องอะไรเหรอ?” ฟังออกว่าคุณญาณีอารมณ์ไม่เลว ในฐานะเพื่อนนอกเวลางาน นุชวราก็ดีใจมาก เพราะยากที่จะเห็นเธออารมณ์ดีแบบนี้

“คืนนี้ฉันจะลองชุดแต่งงาน เธอมาช่วยฉันหน่อย”

“ได้เลย!”

นุชวราไปถึงก่อนเธอ ดังนั้นเมื่อญาณีลงรถก็เห็นเธอเลย

“นี่ค่ะ คุณญาณี!” นุชวรายื่นชานมไข่มุกให้เธอหนึ่งแก้ว“ วันนี้ทำไมถึงกลับมาได้ละ? ไม่อยู่เฝ้าแม่สามีที่โรงพยาบาลเหรอ? กลับมาลองชุดแต่งงานโดยเฉพาะเลยเหรอ?”

“แม่สามีฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว” เธออารมณ์ดีมากจริงๆ รับชานมไข่มุกมาดูดไปหนึ่งคำ จากนั้นก็เอามือไปพาดไหล่ของเธอ “ไปเถอะ ชุดแต่งงานมันซับซ้อนเกินไป ฉันใส่คนเดียวไม่สะดวก ฝังเพชรเยอะมาก ฉันกังวลว่าจะหลุดน่ะ "

“ชุดแต่งงานถูกส่งมาแล้วเหรอ?” เธอเฝ้าคอยอย่างใจจดใจจ่อ “ได้ถ่ายรูปไว้มั้ย ให้ฉันดูหน่อย!”

“ไม่ได้ถ่าย” ญาณีดึงตัวเธอเข้าไปในลิฟต์ “ขึ้นไปก็ได้ดูแล้ว”

ค่ำคืนนี้ บนดาดฟ้าเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า

แสงจันทร์นวลผ่อง สายลมเย็นยามราตรี

ภีมพลกับนภาลัยก็เหมือนเพื่อนเก่าสองคนที่ไม่ได้เจอกันนาน

“ขอโทษค่ะ” นภาลัยขอโทษเขาจากจริงใจ “เมื่อก่อนฉันเข้าใจมาโดยตลอด ถ้าหากไม่มีฉัน คุณต้องแต่งงานกับญาณีอย่างแน่นอน ดังนั้นฉันจึงเลือกที่จะไปจากคุณ”

ภีมพลยิ้มแล้ว “ต่อให้ไม่มีแชมป์กับขวัญข้าว ต่อให้ผมไม่เจอคุณ ผมก็ไม่ทางที่แต่งงานกับเธอ”

ท่าทีของเขาชัดเจนมาก เธอก็เป็นเพียงหนึ่งในหญิงสาวที่แม่ผมอุปการะเท่านั้น และก็เป็นคนที่โดดเด่นที่สุด แม้จะมีตำแหน่งเป็นถึงรองประธาน ด้านงานก็ไม่เคยผิดพลาด แต่ความเก่งแบบนี้เป็นเพียงการประเมินความสามารถในการทำงานเท่านั้น แต่ไม่ใช่มาตรฐานภรรยาของประธานบริษัท "

“แล้วมาตรฐานภรรยาของประธานบริษัทละ?” เธอนั้นสงสัยไม่น้อย

“คุณ” เขากล่าว “คุณคือมาตรฐานเพียงหนึ่งเดียว”

ภีมพลกล่าว “อันที่จริงพนักงานหลายคนในบริษัทที่มีความสามารถเท่าเธอ แต่เพราะเธอเป็นรองประธาน ทุกคนจึงให้ความสนใจเธอเป็นพิเศษ อีกอย่างเธอก็ชอบผม”

“ดังนั้นต่อให้ไม่มีฉัน พวกคุณก็เป็นไปไม่ได้” ในที่สุดนภาลัยก็เข้าใจแล้ว

“เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน” เขาพูดอย่างเฉียบขาด “ก่อนที่จะรู้จักกับคุณ ผมมีความคิดที่จะไม่แต่งงาน ชาตินี้จะไม่แต่งงาน”

“นภา คุณคือคนที่เปลี่ยนแปลงผม ทำให้ชีวิตของผมสมบูรณ์แบบมากขึ้น” เขากุมมือเธอเอาไว้ พูดอย่างลึกซึ้ง “ผมก็เป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง ลึกๆในใจก็อยากที่จะเจอคนที่มีจิตวิญญาณเหมือนกัน สร้างครอบครัวด้วยกัน”

สำหรับความคิดในใจเขา เธอเข้าใจหมดแล้ว

“ต่อไปนี้ฉันจะไปไม่หนีไหนอีก” นภาลัยยกแก้วไปทางเขา จากนั้นก็ดื่มจนหมดแก้ว “เอ๋อ ใช่แล้ว แม่คุณเป็นโรคหัวใจใช่มั้ย?”

ในเมื่อจำได้แล้ว งั้นก็ต้องจำเรื่องนี้ได้ด้วย

“เธอน่าจะไม่เป็นนะ?” ในความทรงจำของภีมพลไม่ได้เป็น “ไม่เช่นนั้นทำไมผมถึงไม่รู้?”

อ่อ ที่แท้ก็เป็นการแสดง!

ไม่เป็นก็ดีแล้ว

ในค่ำคืนเดียวกัน ที่บ้านของญาณี

ภายใต้การช่วยเหลือของนุชวรา เธอได้สวมชุดแต่งงานแล้ว แถมยังอาบน้ำเป็นพิเศษ นุชวราช่วยเธอจัดกระโปรง

ภายใต้แสงไฟ ชุดแต่งงานระยิบระยับ ราวกับว่าได้สวมเพชรไว้บนร่างกาย ดีไซน์คอวีขนาดเล็ก ช่วยให้คอยาวขึ้นได้โดยไม่โป๊จนเกินไป

น้ำหนักเบาและรูปทรงพิเศษ ทำให้เธอมีความคล่องตัวมากขึ้น

เมื่อยืนอยู่ตรงหน้ากระจก ญาณีตกตะลึงกับความสวยของตัวเอง “คนงามเพราะแต่งจริงๆ ใส่ชุดนี้ทำให้สง่าราศีเปลี่ยนไปเลย”

“คุณญาณี สง่าราศีของคุณนั้นดีมาโดยตลอด” นุชวราที่ช่วยเธอจัดกระโปรงเสร็จแล้ว ก็ถอยหลังมองเธออย่างชื่นชม “สวยมาก สวมชุดแต่งงานที่สวยหรู เดินไปหาคนที่รักที่สุดอย่างเขา! เพอร์เฟค!”

คนที่รักที่สุดอย่างเขา……

รูปร่างที่หล่อเหลาของภีมพลแวบเข้ามาในความคิดของญาณี คำเหล่านี้บรรยาได้เหมาะสมมาก

บนโลกใบนี้ ภีมพลเป็นคนที่ญาณีรักที่สุดจริงๆ

“นุชว์ ช่วยเอารองเท้ามาให้ฉันลองหน่อย!” อยู่ๆเธอก็นึกขึ้นได้ ชี้นิ้วออกไป “อยู่ในกล่องใบนั้น!”