เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 340

ภีมพลอุ้มเธอขึ้นมา หมุนรอบตัวไปหลายรอบ แสงจันทร์นวลผ่องสาดส่องลงมา ห่อหุ้มพวกเขาเอาไว้ และเสียงหัวเราะดังมาจากดาดฟ้า

ป้าโสนที่ยืนอยู่ตรงประตูห้องรับแขกก็ได้ยินเสียงหัวเราะที่มีความสุขของคุณนภา มองพ่อบ้านปวิธอย่างปลื้มปริ่ม พ่อบ้านปวิธก็ยิ้มออกมา ทุกคนต่างก็มีความสุข

ห้องผู้ป่วยในโรงพยาบาล

คะนึงนิตย์ก็ดีใจอย่างมาก เธอวางโทรศัพท์ลง จับมือของญาณีขึ้นมา ยิ้มแล้วพูดกับเธอ “เธอรู้มั้ยว่าเมื่อกี้ภีมพลพูดอะไรกับแม่？”

ต้องเป็นข่าวดีอย่างแน่นอน!

ญาณีอดใจรอไม่ไหวแล้ว เขาพูดอะไรคะ?

“เขาบอกให้แม่วางใจได้เลย งานแต่งงานจะถูกจัดขึ้นตามกำหนดอย่างแน่นอน!” ไม่พูดก็รู้ว่าคะนึงนิตย์นั้นดีใจแค่ไหน ใบหน้าเต็มไปด้วยความดีใจ “พรุ่งนี้เขาจะไปที่หน้างาน นั่นก็หมายความว่า เขานั้นคิดได้แล้วจริงๆ ใส่ใจมันแล้ว!”

ญาณีดีใจเป็นอย่างยิ่ง เขาตื่นเต้นจนพูดไม่ออก

“เขายังบอกอีกว่าหากไม่ได้รับคำอวยพรจากแม่ มันจะเป็นความเสียใจของเขากับเธอ” คะนึงนิตย์ยิ้มพร้อมกับพูดเสริม

“เขาพูดแบบนี้จริงๆเหรอ?” ญาณีไม่อยากจะเชื่อ เขาคิดได้แล้ว! เขายินดีที่แต่งงานกับเธอแล้ว!

“จริงแท้แน่นอน” รอยยิ้มบนใบหน้าของคะนึงนิตย์เพียงพอที่จะยืนยันเรื่องทั้งหมด “ฉันก็ประหลาดใจอย่างมาก”

ก้อนหินที่ทับอยู่บนหน้าอกของทั้งสองในที่สุดก็ถูกยกออกไปแล้ว

ความตึงเครียดของญาณีก็ผ่อนคลายลงมากเช่นกัน “ดีมากเลยค่ะ ในที่สุดเขาก็คิดได้ และในที่สุดหนูก็จะได้เป็นภรรยาของเขา! หนูสามารถเคียงข้างเขาไปตลอด แม่คะ! วางใจเถอะ หนูจะดูแลเขาให้ดี” "

“ญาณี ดังนั้นสองสามวันนี้ หนูไม่ต้องมาที่โรงพยาบาลแล้ว ส่วนแม่ ก็จะออกจากโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย!” คะนึงนิตย์ดึงผ้าห่มออก พูดอย่างอารมณ์ดี “หนูก็ต้องพักผ่อนให้ดี เป็นเจ้าสาวอย่างมีความสุข ถึงเวลางานเลี้ยงมันจะเหนื่อยมาก กว่าจะได้ส่งตัวเข้าหอ ไม่แน่อาจจะเป็นเวลาตีสองตีสามแล้ว

แม่แต่จูบแรกยังไม่มีเคยอย่างญาณี เมื่อได้ยินคำว่าส่งตัวเข้าหอ ใบหน้าก็แดงระรื่น

แม้ว่าเธอจะเป็นคนพึ่บพับ แต่เธอก็คือผู้หญิง

ยามค่ำคืน บนดาดฟ้าเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าถูกตกแต่งไว้อย่างโรแมนติก

ภีมพลกับนภาลัยนั่งอยู่บนเก้าอี้หวาย พวกเขาทานของว่าง ดื่มไวน์แดง และพูดคุยกัน

เธอถามคำถามเขามากมาย เขาก็ตอบทีละคำถาม

“ผ่านด่านทดสอบแล้ว จำเรื่องราวทั้งหมดได้แล้ว” นภาลัยยกแก้วไวน์ในมือขึ้น แล้วถามอย่างจริงจัง “คุณแน่ใจที่จะแต่งงานกับฉันแล้วใช่มั้ย?”

“ยัยโง่ ห้ามถามแบบนี้อีก!” ภีมพลจิบไวน์ อารมณ์ดีอย่างบอกไม่ถูก “จำได้แล้ว ความว่างเปล่าถูกเติมเต็มหมดแล้ว ก็ยิ่งต้องแต่งงานสิ ”

เขาพูด “อันที่จริงจำได้หรือจำไม่ได้ สำหรับผมแล้ว คุณก็คือคนที่ผมอยากใช้ชีวิตด้วย”

เธอยิ้มในขณะสบตากับเขา “วันข้างหน้าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะเผชิญมันด้วยกัน!”

“รอคำพูดนี้ของคุณมานานมากแล้ว ห้ามเป็นเต่าหัวหดอีกนะ” เขาชนแก้วกับเธอ “ขอบคุณความกล้าของคุณ เราจะร่วมมือกันอย่างมีความสุขตลอดไป

ทันทีที่ญาณีขับรถออกจากโรงพยาบาล มุมปากของเธอก็ยกขึ้นอย่างอดไม่ได้ ราวกับว่ามีเอลฟ์ผู้มีความสุขอาศัยอยู่ในหัวใจของเธอ รู้สึกว่าอากาศยังมีรสหวาน

ภาพวิวาห์วนเวียนอยู่ในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ชุดแต่งงานได้ถูกส่งมาที่บ้านแล้ว ยังไม่ได้ลองเลย เธอใส่แล้วต้องทำให้คนตะลึงไปทั้งงาน

ขอเพียงสามารถแต่งงานกับภีมพล เธอต้องทำงานผลงานให้โดดเด่นขึ้นไปอีก เพื่อค่อยๆชนะใจเขา!

และหนุ่มไฟแรงอย่างไวศิษฎ์ เขาที่ชอบนภาลัย มันก็เป็นเรื่องที่ดี ด้วยนิสัยของเขา แม้จะเพื่อยั่วโมโหภีมพล แต่เขาก็ตามจีบนภาลัยอย่างไม่ลดละ

ญาณีเห็นแสงสว่างแห่งอนาคตในทันที