เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 39

นภาลัยเดินเล่นเป็นเพื่อนลูกๆในลานบ้านครู่หนึ่ง เด็กๆแบ่งปันสิ่งที่พบเจอและได้ยินในโรงเรียนอนุบาลแห่งใหม่กับหม่ามี๊

หลังกลับไปถึงห้องนอนเด็ก นภาลัยก็เล่าเรื่องให้ลูกๆฟัง กล่อมให้พวกเขาหลับในที่สุด

เธอมองเด็กสองคนที่นอนสงบนิ่งอยู่บนเตียงแล้ว ในใจก็รู้สึกปลาบปลื้มอย่างบอกไม่ถูก นับตั้งแต่นับญาติกับ แด๊ดดี้ ใบหน้าของลูกๆก็มีรอยยิ้มเพิ่มมากขึ้น

นภาลัยมาถึงหน้าห้องนอนหลัก เธอสูดลมหายใจลึก นี่คือที่พำนักพึ่งพิงเพียงหนึ่งเดียวในคืนนี้ของเธอ

ภายในวิลล่าหลังใหญ่ถึงกับไม่มีการจัดเตรียมห้องเอาไว้

ก็ใช่ ใครจะได้รับเกียรติให้พักค้างคืนอยู่ที่นี่กัน

นภาลัยยืนอยู่ที่หน้าประตูครู่หนึ่ง ค่อยผลักประตูที่ปิดอยู่แต่ไม่ได้ลงกลอนให้เปิดออก เงาร่างสูงใหญ่หล่อเหลาของชายหนุ่มที่อยู่ใกล้มากเกือบจะทำให้เธอตาบอด

เสี้ยวพริบตาที่ประสานสายตากัน เธอก็เห็นรอยยิ้มบางๆของเขาได้อย่างชัดเจน สายตาเจิดจ้า จนถึงขั้นแฝงไปด้วย…ความอ่อนโยนที่อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เล็กน้อย

เขาที่เป็นแบบนี้ เธอเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกเหมือนภาพลวงตาอยู่บ้าง

ภีมพลยื่นมือออกมา นภาลัยรีบหลบไปอีกด้านหนึ่ง ทว่าเขากลับปิดประตู

เธอนึกว่าเขาจะโอบเธอ

เขาอาบน้ำแล้ว บนร่างมีกลิ่นหอมอ่อนๆของสบู่ สวมชุดนอนผ้าไหมสีขาวเรียบลื่น นภาลัยรู้สึกได้ถึงฮอร์โมนเพศชายที่ลอยฟุ้งอยู่ในห้อง…

ห้องนอนสไตล์บารอก เตียงใหญ่สีขาวหิมะอ่อนนุ่ม ชายโสดหญิงโสด...เธอไม่กล้าคิดต่อไปเลยจริงๆ

จนกระทั่งมือของชายหนุ่มยื่นออกมาอีกครั้ง เธอถอยไปชิดกำแพง มือใหญ่ข้างนั้นยันกำแพงข้างหูเธอ นภาลัยถูกต้อนให้เข้ามุมเสียแล้ว

หัวใจเธอกระตุกวูบ มองเขาอย่างตื่นตะลึง

“คุณจะทำอะไร” หัวใจเธอเต้นผิดปกติ

มืออีกข้างของภีมพลโอบเอวเธอ นัยน์ตาที่จับจ้องเธอมีความรู้สึกที่ลบเลือนไม่ออก “คืนนี้ผมต้องการคุณ”

ตรงไปตรงมามาก!

ก้นบึ้งนัยน์ตาหญิงสาวปรากฏความตระหนกยิ่งกว่าเดิม!

ในสายตาเขา เธอมองเขาด้วยนัยน์ตาใสแจ๋วราวกับบ่อน้ำลึกในคืนฤดูใบไม้ผลิ ทำให้เขาถลำตัวเข้าไปอย่างอดไม่อยู่