เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 4

ขวัญข้าวกระโจนเข้าไปในอ้อมอกนภาลัย “คุณแม่ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ? บาดเจ็บตรงไหนรึเปล่าคะ?”

“ไม่มีจ๊ะ ไม่มี” เธอรีบเช็ดน้ำตาของลูกสาวพร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “แม่ไม่เป็นอะไรเลย” แต่ในใจของเธอกลับหวาดหวั่น!

สายตาของภีมพลกวาดตามองเด็กน้อยทั้งสองและผู้หญิงคนนี้อย่างสงสัย คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันดูเคร่งขรึมนัก

สายตาที่ดูโกรธเคืองของเขาสั่งให้หัวใจของนภาลัยรู้สึกแน่นขึ้นมาทันใด

ขวัญข้าวมองไปที่ภีมพลด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาคลอเบ้า “คุณพ่อแย่มากๆเลย! หนูไม่ต้องการคุณพ่อแล้ว! คุณพ่อทำร้ายคุณแม่! ฮือ ฮือ...... คนชั่ว! !” เธอไม่ตกใจในความโกรธของเขาแม้แต่น้อย

นภาลัยรู้สึกไม่ดี “อย่าไปเรียกคุณพ่อมั่วๆอีกนะ! เขาไม่ใช่คุณพ่อของพวกหนู!”

“แม่บอกว่าไม่ใช่ก็ต้องไม่ใช่หรอ?” แชมป์ไม่อยากจะยอมแพ้ “กล้าไปตรวจพิสูจน์ดูไหมล่ะ?”

นภาลัยหมดคำจะพูดและควบคุมอารมณ์ไว้ไม่อยู่ “แชมป์!”

“คุณแม่ คุณแม่แบกรับเรื่องนี้มา 7 ปีแล้ว 7 ปีต่อจากนี้ก็ควรจะให้เขาเป็นคนแบกรับภาระบ้างสิ!” แชมป์ครุ่นคิดเรื่องนี้มาอย่างดี เขาแน่ใจว่าคนๆนี้คือพ่อของเขา

ใบหน้าที่ตึงเครียดของภีมพลผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขาเม้มปากเล็กๆ ในสายตาอันลึกล้ำปรากฏความซับซ้อนให้เห็นครู่หนึ่ง

เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่ง

“คำสอนข้อที่ 3 ของตระกูลแตงมณ เด็กห้ามโกหก! ผู้ใหญ่ก็ห้ามโกหกเหมือนกัน!” แชมป์เงยหน้าขึ้นถาม “คุณแม่ จริงๆแล้วเขาคือคุณพ่อของพวกเรารึเปล่าครับ?”

ในขณะนั้น แนวป้องกันในใจที่นภาลัยได้สร้างไว้ก็พังลง เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาเย็นชาที่ดูซับซ้อนของภีมพล ร่างกายของเธอก็หยุดนิ่งราวกับมีอะไรบางอย่างกำลังแตกสลายอย่างไม่มีเงียบๆ

“......” เธอไม่รู้ว่าจะตองลูกชายอย่างไรดี

ภีมพลขมวดคิ้วที่เรียงตัวกันอย่างสวยงามของเขาแล้วมองไปที่เด็กน้อยผิวขาวเนียนละเอียดและชาญฉลาดทั้งสองที่อยู่ตรงหน้า จากนั้น เขาก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดในทันที

วริศมองดูเด็กน้อยทั้งสองอย่างละเอียดถี่ถ้วน คิ้วที่เรียงเป็นระเบียบนั้นช่างเหมือนกันกับท่านประธานไม่มีผิด! เขาตกตะลึงอ้าปากค้างขึ้นมาในทันที!

สวรรค์!