เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 44

“เป็นใครไม่สำคัญ” ภีมพลถามเขา “กระเพาะของฉันช่วยได้แล้วใช่ไหม?” เขาเองก็หวังว่าตัวเองจะมีร่างกายที่แข็งแรง

กรินทร์ตอบอย่างตรงไปตรงมา “ของคุณนี่คือโรคในใจ มีอาการดีขึ้นก็แปลว่ายังมีโอกาส”

ภีมพลรู้สึกโล่งขึ้นมาทันที หลายวันมานี้ก็รู้สึกมีความสุขที่ไม่เคยมีมาก่อน

“จ้างเขาเป็นเชฟเถอะ ได้รับสารอาหารจากอาหารเป็นเรื่องที่ดีที่สุด นานๆ ไปคุณอาจจะชินกับอาหารที่คนอื่นทำ ไม่ว่ายังไง ถ้ามีอาการดีขึ้นก็อย่าหยุด”

ภีมพลคิดอะไรสักอย่างแล้วพูดขึ้นมาว่า “ว่างๆ ก็ไปดูที่บ้านฉัน ดูว่าที่เขาทำมันต่างกันยังไง”

กรินทร์พยักหน้า “ได้”

จนถึงตอนนี้ กรินทร์ก็ยังคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเชฟที่มีชื่อเสียงจากเมืองนอก เขาไม่รู้ว่าภีมพลแต่งงานแล้ว ช่วงนี้ตั้งใจทำงานทดลองอย่างเดียว ไม่ได้ดูข่าว

แชมป์และขวัญข้าวลงมาจากรถ แล้ววิ่งเข้าไปในทีเอ็ม กรุ๊ปอย่างตื่นเต้น

พวกเขาโดดเรียนมาหาป่าปี๊ที่บริษัท!

ด้านนอกลิฟต์ แชมป์อุ้มขวัญข้าวกดชั้นลิฟต์ สักพักประตูก็เปิดแล้ว

หลังจากทั้งสองคนเข้าไปแล้ว พนักงานหลายคนก็ได้ตามเข้าไป ในมือของพวกเขาจับเอกสารไว้ ตรงคอแขวนป้ายทำงาน ท่าทางการทำงานมีระเบียบมาก

“ได้ยินว่ารูปแบบเพชรปีใหม่แห่งราชวงศ์อังกฤษครั้งนี้ราชินีแห่งอังกฤษจะมาเลือกแบบด้วยตัวเองนะ ถ้าไม่ชอบผลงานของพวกเราละก็ อาจจะเลือกที่ไปร่วมมือกับบริษัทอื่นด้วย”

“แปลกนะ ในเมื่อเป็นรูปแบบปีใหม่ ทำไมถึงให้เวลาพวกเราแค่หนึ่งเดือน?ที่แท้ก็ยังทิ้งโอกาสไว้ให้คนอื่นอยู่นี่เอง”

“ราชินีแห่งอังกฤษให้ความสำคัญ ดังนั้นคุณภีมก็ให้ความสำคัญ”

“คู่แข่งที่ใหญ่ที่สุดของพวกเราในด้านเพชรเป็นสำนักงานใหญ่แห่งR-Alan กรุ๊ปใช่ไหม?พวกเขาเคยเป็นบริษัทที่ดีที่สุดในวงการ เพียงแต่สองปีมานี้ถึงจะถูกพวกเราไล่ทัน”

สำนักงานใหญ่แห่งR-Alan กรุ๊ป？

แชมป์จับเบาะแสสำคัญได้หนึ่งอัน นั้นเป็นคนร้ายที่อยากจะลองแฮ็กบริษัทของป่าปี๊ไม่ใช่เหรอ?

ที่แท้ก็เป็นคู่แข่งนี่เอง

ไม่พยายามเพิ่มความสามารถของตัวเอง ทำอะไรอยู่ข้างหลังแบบนี้ ดีที่ไหน?

ออกจากลิฟต์ ขวัญข้าวดึงทือของพี่ชาย ถามเบาๆ ว่า “พี่ อะไรคือรูปแบบเพชรปีใหม่แห่งราชวงศ์อังกฤษเหรอ?ออกแบบอะไรเหรอ?”

“ไม่ว่าจะออกแบบอะไร หม่ามี้ของพวกเราก็เป็นทั้งนั้น!” แชมป์จับมือของน้องไว้แน่น “เดี๋ยวให้หม่ามี้ออกแบบให้พวกเราด้วย!ขอแค่ราชินีแห่งอังกฤษถูกใจในผลงานของหม่ามี้ ชื่อเสียงหม่ามี้ก็จะโด่งดังทันที จะไม่มีใครกล้าบอกว่าหม่ามี้เป็นคนบ้านนอกแล้ว!”

“จริงด้วย แต่ถ้าหม่ามี้ไม่ทำล่ะ?”

“พวกเราก็เลยต้องคิดวิธีไง”

ภายในร้านกาแฟที่อยู่ตรงข้ามบริษัท ภีมพลและกรินทร์คุยกันสนุกมาก