เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 486

เบญญาไม่ได้มีน้ำตารื้นขึ้นมาในดวงตา “ได้ค่ะ!” เธอยื่นมือไปรับมา “ไม่ทราบว่าห้องน้ำอยู่ไหนคะ?”

“อยู่ในห้องนอนน่ะ”

“โอเคค่ะ!” เธอพยักหน้า แล้วเดินไปทางห้องนอน เพราะว่าห้องทุกห้องของที่นี่ เธอได้มองสำรวจรอบหนึ่งมาหมดแล้ว

เหลือแค่ห้องเดียวที่ยังไม่ได้ไป นั่นก็คือห้องนอนนั่นเอง

ห้องนอนไม่ได้ใหญ่มาก ผ้าห่มบนเตียงถูกพับไว้เรียบร้อย ผ้าปูเตียงถูกปูไว้อย่างพิถีพิถัน

พอเข้าห้องน้ำไป สไตล์การตกแต่งแบบนอร์ดิกทำให้สะดุดตาเธอมาก ในห้องน้ำกลับเป็นกระจกหน้าต่างบานใหญ่ ทำให้สามารถมองเห็นวิวกวางคืนของด้านนอกได้

ความสูงระดับนี้……จู่ ๆ ก็ทำให้เธอตื่นเต้นขึ้นมา เธอรีบดึงผ้าม่านมาปิดไว้

พอเปิดน้ำฝักบัวออก ทั้งตัวเธอก็นิ่งอึ้งไปเลย “บ้านเขาเหมือนจะไม่มีห้องนอนแขกนะ?”

พอนึกย้อนดูอีกครั้ง เธอก็ยิ่งมั่นใจมากยิ่งขึ้น

งั้น……อีกเดี๋ยวเธอจะต้องนอนโซฟาใช่หรือเปล่า?

“โธ่เอ๊ย ไม่คิดแล้ว นอนโซฟาก็นอนโซฟาซิ ดีกว่าไปนอนข้างถนนอีก” เธอถอดเสื้อผ้าออก ไปยืนอยู่ใต้น้ำอุ่น แล้วอาบน้ำอย่างสบายตัวไปรอบหนึ่ง

ครั้งแรกที่อยู่กับวริศอย่างใกล้ชิน เบญญารู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ไม่เลวเลย

คนอย่างเขาที่เข้าใจการใช้ชีวิตแบบนี้ ไม่มีทางให้คนอื่นฝ่าเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเขา และที่สำคัญไม่ได้ถือว่าเป็นเพื่อนกันด้วยซ้ำ

สามารถได้รับการชื่นชมจากภีมพล ก็จะต้องเป็นคนที่มีความสามารถมากแน่

เขาทำให้คนรู้สึกเหมือนกับเป็นพี่ชายยังไงอย่างงั้น ทำให้คนรู้สึกสบายใจ รู้สึกอบอุ่น

ถึงแม้วริศจะไม่ได้อายุมากเท่าไหร่ แต่เบญญายังอายุน้อยมาก เธอเพิ่งจะอายุครบยี่สิบเอง

วริศอายุมากกว่าเธอหกปี และมีประสบการณ์สูงมาก

พออาบน้ำเป่าผมเสร็จออกมา เธอก็เห็นวริศที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงโซฟาข้างหน้าต่างในห้องนอน

มองจากมุมนี้ไป ใบหน้าด้านข้างนั่นทำให้คนรู้สึกสวยงามมากและนุ่มนวลมาก คิ้วที่สวยงามแฝงความเย็นชาไว้เล็กน้อย

เบญญาเดินไปหาเขา

ตอนนี้สิ่งที่อ่านอยู่คือหนังสือการ์ตูนเล่มหนึ่ง หน้ากระดาษที่ใหญ่เท่าฝ่ามือ ทุกหน้ามีรูปการ์ตูนลายเส้นอยู่รูปหนึ่ง ด้านล่างมีคติชีวิตแปลก ๆ บิด ๆ เบี้ยว ๆ อยู่บรรทัดหนึ่ง