เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 496

“ท่านมาชั่วโมงหนึ่งแล้ว？มาทานอาหารเย็น？”

“เป็นเพราะเราไม่ได้กลับไป ท่านจึงมาที่นี่หรือเปล่า？”นภาลัยตระหนกเล็กน้อย “ตามมารยาทแล้วอันที่จริงเราควรกลับไปนะ ท่านส่งคนไปเอาเสื้อผ้ามาให้แล้วด้วยซ้ำ ก็เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับฉัน”

“คุณไม่ได้จะกลับไปวันนี้หรือไง？”ภีมพลหันมามองเธอ “ดังนั้นก็อย่าได้รู้สึกผิด ท่านมาก็เหมือนกันนั่นแหละ ทุกคนมาทานข้าวเย็นพูดคุยกัน”

“งั้นคืนนี้ฉันจะทำอาหารให้ก็แล้วกัน” นภาลัยกล่าว “คุณแม่ของคุณชอบอาหารบ้านๆ ที่ฉันทำ เลี้ยวขวาด้านหน้าไปซื้อวัตถุดิบที่ซูเปอร์มาร์เก็ตสักหน่อย”

“ได้”

อันที่จริงพวกเขาวางแผนที่จะกลับไปในวันนี้ เพียงแต่พวกเขายังไม่มีเวลาบอกได้คะนึงนิตย์เท่านั้นเอง

เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า

ลานบ้านในตอนเย็น พระอาทิตย์กำลังตกดินสวยงามเจิดจ้า สาดส่องเป็นเส้นประกายไปที่สนามหญ้า และทาบทับด้วยชั้นสีทองบนคฤหาสน์

ในห้องรับแขกที่กว้างขวางและสว่างไสว คะนึงนิตย์กำลังนั่งตัวตรงอยู่บนโซฟา ขวัญข้าวถอดรองเท้ายืนอยู่ข้างหลังของเธอ ในมือของเธอถือหวีอันเล็กและกำลังถักเปียผมให้คุณย่า

แชมป์ชูกระจกขึ้นตรงหน้าเธอ “คุณย่า คุณย่าดูสิ สวยมั้ยครับ？”

คะนึงนิตย์รู้สึกขบขันกับสภาพของเธอ “สวยๆๆ แต่ย่าว่า รีบเอาผมออกให้ย่าเร็ว เดี๋ยวคุณพ่อหม่ามี๊จะกลับมาแล้ว ได้หัวเราะเยาะย่ากันฟันร่วงแน่ คุณย่าอายุเยอะแล้วไม่เหมาะกับผมทรงนี้”

“ไม่มีทางหรอกค่ะ คุณย่าของหนูสวยที่สุด！”ขวัญข้าวยังคงวุ่นไม่หยุดมือ 

“ไม่ได้ๆๆ” คะนึงนิตย์หันกลับมาและกอดหนูน้อยขวัญข้าวผู้น่ารักเอาไว้ หลังจากพูดดีๆ กับเธออยู่หลายคำ ในที่สุดเด็กหญิงตัวน้อยก็ยอมถอดผมเปียของเธอออก

แม้ว่าเธอจะชอบเด็กมาก แต่ต่อหน้าลูกชายและลูกสะใภ้ของตัวเองก็ควรคงภาพลักษณ์ของผู้อาวุโสเอาไว้

ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แห่งหนึ่งมีโซนของเล่นเด็ก และสินค้าที่วางอยู่ให้เห็นเต็มไปหมด

ไวศิษฎ์สวมหมวกแก๊ปทรงแหลม เขาจงใจปกปิดตัวเองอย่างแน่นหนา