อ้อมกอดแห่งช่วงเวลาอันยิ่งใหญ่ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกซาบซึ้งใจ ผ้าไหมเองก็กัดริมฝีปากร้องไห้กระซิกๆ อยู่ก่อนแล้ว
พ่อบ้านปวิธและป้าโสนเองก็ยังหันหลังเพื่อแอบเช็ดน้ำตา กรอบดวงตาของพวกเขาแดงก่ำ
“เย้!”
มีเพียงแชมป์กับขวัญข้าวเท่านั้นที่กระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุข!
“เยี่ยมไปเลย!!”
แม่สามีและลูกสะใภ้ไม่ได้กอดกันนานนัก ต่อหน้าเด็กๆ ไม่ควรเสียกิริยามากเกินไป
นภาลัยกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มตื่นเต้น “คุณแม่ วันนี้ฉันจะทำอาหารที่บ้านชอบทานบ่อยๆ ให้คุณทาน คุณแม่อยากทานอะไรคะ?บอกฉันมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจ”
แชมป์กล่าวแทรกขึ้น “แม่ทำอาหารอร่อยมาก!”
“แม่ทานได้หมด” คะนึงนิตย์รู้สึกมีความสุขจากข้างในหัวใจ “ทำเมนูที่เธอทำตอนอยู่รีพัลส์เบย์ วิลล่าครั้งที่แล้วพวกนั้นก็ได้” รสชาตินั้นที่เธอคิดถึงมาเป็นเวลานาน
“ค่ะ ฉันจะไปทำเดี๋ยวนี้เลย” นภาลัยหันหลังมากล่าวกับภีมพล “คุณไปเล่นหมากรุกเป็นเพื่อนคุณแม่นะ ฉันจะไปทำอาหาร” และยังเห็นน้ำตาในดวงตาของเขาเช่นกัน
เธอส่งรอยยิ้มที่อบอุ่นเจิดจรัสให้เขา
เดิมทีภีมพลอยากจะไปช่วยเธอ เพราะรู้สึกสงสารที่จะให้เธอทำอาหารคนเดียว แต่ในคืนนี้สถานการณ์เช่นนี้ คงจะเหมาะกว่าที่เขาจะไปเล่นหมากรุกกับแม่ เพราะมันมีความหมายมากกว่า
“ได้” ภีมพลมองดูเธอเดินไปที่ห้องครัว แม้ว่าจะสงสารเธอมากขนาดไหน และไม่อยากจะปล่อยให้เธอสัมผัสกับควันไฟพวกนั้นก็ตาม
ป้าโสนผู้เอาใจใส่และมองเห็นความสงสารของเขา จึงรีบกล่าวอย่างรวดเร็ว “คุณภีม ดิฉันจะไปช่วยเป็นลูกมือเอง คุณไปเล่นหมากรุกกับคุณนายนิตย์เถอะค่ะ”
“ได้” เขาพยักหน้า
คะนึงนิตย์เห็นได้จากดวงตาของลูกชายว่าเขารักผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน มันเป็นความชอบที่ซึมลึกสุดหัวใจ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ไม่อยากให้เธอทำเลย เธอเป็นผู้หญิงที่เขาจะดูแลด้วยชีวิต
ความรักแบบนี้ทำให้คะนึงนิตย์รู้สึกอิจฉาอย่างมาก
หลังจากที่ป้าโสนเดินไปแล้ว ภีมพลมองไปที่แม่ของเขาด้วยความโล่งใจ และพบว่าดวงตาของเธอจับจ้องมาที่หน้าของเขาอยู่ตลอดเวลา
วินาทีที่สองแม่ลูกสบสายตากัน ฉับพลันความทุกข์ในอดีตก็มลายหายไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก