เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 511

“โอเคๆๆ รับรองว่าจะไม่มีครั้งหน้า!” เธอรีบใส่ผมลงถังขยะ จากนั้นก็ตบหน้าอกพูดขึ้น “ต่อจากนี้ไปก่อนฉันเลิกงานจะตรวจสอบหนึ่งรอบ!”

วริศไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังเดินไปที่ห้องทำงาน

“เฮ้ นายจะเก็บค่าเช่าห้องไหม?” เธอถามแผ่นหลังนั้น

เขายังคงไม่ตอบ

เบญญาแบมือ นั่งลงบนโซฟา เธอดื่มนมกล้วยพลางอ่านฟีดในโมเมนต์วริศ

“ฟีดว่างเปล่าจริงๆ เป็นจริงหรือแสร้งเนี่ย?” ขณะที่ไถอ่านอยู่ เธอก็ขมวดคิ้วครุ่นคิดอย่างอดไม่ได้

“เธอว่าไงล่ะ?”

เสียงทุ้มต่ำน่าดึงดูดของชายหนุ่มดังลอยเข้าหู หญิงสาวพลันยกสายตาขึ้น เห็นเขาถือแก้วน้ำยืนอยู่ข้างๆ เธอ!

และสายตาไม่แยแสของวริศก็ละจากหน้าจอโทรศัพท์มายังใบหน้าเธอ

“……” เบญญายิ้มกระอักกระอ่วน แล้วละสายตากลับมา

จนกระทั่งเขาเดินไปที่ห้องทำงานอีกครั้ง เธอถึงโล่งอก

ยามกลางคืน ค่อยๆ มืดลง

ภีมพลและนภาลัยกลับมาจากรีพัลส์เบย์ วิลล่าแล้ว

เสียงน้ำจ๊อกๆ ดังลอยมาจากในห้องน้ำ ภีมพลกำลังอาบน้ำอยู่

ริมหน้าต่างบานใหญ่ในห้องนอน นภาลัยนั่งโซฟา ในมือเธอถือจี้หยกครึ่งหนึ่ง ลูบริ้วรอยทุกตารางนิ้วด้านบนแผ่วเบา ในแววตาเกิดความเศร้าสร้อย และความซับซ้อนบางอย่าง

ภายในห้องรับแขกชั้นล่าง แสงไฟระยิบระยับ

เด็กๆ กำลังเล่นลูกบอลแม่เหล็กที่ไวศิษฎ์ซื้อมาข้างโต๊ะชา กำลังตั้งใจอย่างสุดโต่ง

กำลังใช้สติปัญญาพวกเขาประกอบรูปทรงต่างๆ จากนั้นก็ให้เหล่าคนรับใช้วิจารณ์ว่าอันไหนสวยที่สุด

พ่อบ้านปวิธและป้าโสนกำลังทำความสะอาดห้องรับแขกอยู่ ทั้งคู่ให้ความร่วมมือโดยปริยาย สีหน้าอ่อนโยนอย่างยิ่ง

ตั้งแต่คุณนายนิตย์ยอมรับคุณนายนภาจากใจจริง พวกเขาก็อารมณ์ดีขึ้นมากเช่นกัน มุมปากมักจะยกยิ้มอบอุ่น

ภายในห้องนอนชั้นบน เสียงน้ำในห้องน้ำเงียบลง

ความคิดนภาลัยลอยไปไกลแล้ว ยังไม่ได้สติกลับมา ในแววตาเธอมีหมอกเล็กน้อย ทำให้สายตาคลุมเครือ

บางทีภายในใจเธอ นี่อาจจะเป็นบาดแผลเพียงหนึ่งเดียว

จนกระทั่งภีมพลออกมาจากห้องน้ำ เดินไปหาเธอ เขาที่ความรู้สึกเฉียบไวรู้สึกได้ว่าเธอกำลังใจลอย ขณะที่เดินไปข้างๆ เธอ ก็เหลือบเห็นจี้หยกอันคุ้นเคยในมือเธอโดยบังเอิญ

ผ่านไปสักพักนภาลัยถึงตระหนักได้ว่าเขาออกมาแล้ว รีบเก็บจี้หยกให้เรียบร้อย “อาบเสร็จแล้วเหรอ?” แล้วยกสายตาขึ้นยิ้มนิดๆ