ขณะที่ภีมพลกำลังขึ้นรถ เสียงโทรศัพท์มือถือซึ่งเป็นหมายเลขจากแคนาดาก็ดังขึ้น
หลังจากจ้องมองหมายเลขด้วยสายตาเย็นชาอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กดรับสายและเอาโทรศัพท์แนบข้างหู “ว่ามา”
“ถูกใจของขวัญชิ้นนี้ไหม?”เสียงของเด็กสาวที่กลับมาเป็นปกติดังขึ้น น้ำเสียงเจือความพึงพอใจและการเยาะเย้ย “คุณภีม ถ้าอยากจะได้สมุดบันทึกล่ะก็ ง่ายมาก ฉันจะให้เวลาคุณ 24 ชั่วโมง มาพบฉันที่เลคไซด์แมเนอร์ภายใน 24 ชั่วโมง แล้วฉันจะมอบมันให้คุณด้วยตัวเอง”
มุมปากของเธอยกขึ้นและเอ่ยเสริมขึ้นว่า “จำไว้ ว่านี่เป็นวิธีเดียวที่คุณจะเอามันไปได้”
ความโหดเหี้ยมและทมึงถึงปรากฏอยู่บนใบหน้าที่หล่อเหลาของภีมพลอยู่นาน
ในเวลานี้เอง ในห้องทำงานท่านประธานที่เรียบง่ายและหรูหรางดงาม ณ ทีเอ็ม กรุ๊ป
นภาลัยนำเอกสารมาส่ง ทว่ามีเพียงวริศเท่านั้นที่อยู่ เธอมองที่นั่งของภีมพลซึ่งว่างเปล่า อดไม่ได้ที่จะหันไปถาม “เขาไปไหน?”
วริศตอบตามความจริง “ไปหาญาณีแล้วครับ”
“……” นภาลัยตกตะลึงเล็กน้อย
“คุณอย่าคิดมากเลยครับ”
“ฉันเปล่า” นภาลัยยิ้มอ่อน “ฉันไม่ได้คิดอะไรเลย” เธอเพียงแค่คิดว่าภีมพลเห็นงานเป็นเรื่องสำคัญที่สุดเท่านั้นจริงๆ
ในขณะนั้นเอง วริศก็กล่าวกับเธอ “ผมคิดว่าไปแอฟริกาใต้ซื้อเพชรดิบของเมืองเดอร์บันก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลว ผมได้อ่านแผนโดยละเอียดและเห็นด้วยเป็นอย่างมากกับคำแนะนำของคุณครับ”
“หลังจากที่คุณภีมอนุมัติแล้ว คุณก็สามารถติดต่อผู้จัดจำหน่ายทางนั้นได้เลย ถ้าจำเป็นล่ะก็ฉันจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง” นภาลัยเองก็อยากให้งานออกมาดีเช่นกัน
ทันใดนั้นเอง ภีมพลก็ปรากฏตัวอยู่ตรงประตูและเดินเข้ามาข้างใน
สายตาที่เขามองนภาลัยไม่เหมือนดั่งเมื่อก่อน แต่กลับเต็มไปด้วยความสับสนและร้อนรน
นภาลัยถอนสายตา และยกฝีเท้าก้าวเดินออกไป เธอไม่อยากที่จะรบกวนเขา
ในขณะที่ไหลของทั้งสองเฉียดกัน ภีมพลก็จับข้อมือของเธอเอาไว้ “เรื่องนั้นมันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดนะ” เขาเอ่ยปากบอก
นภาลัยหันสายตามองไปที่เขา แล้วเอ่ยถามเสียงเรียบ “อย่างที่ฉันคิดมันเป็นยังไง?”
“……” ภีมพลเองก็ยังไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรดี เพราะเขาไม่อยากให้เธอรู้ว่าเขาไปหาเจ้าของหยกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก