ในขณะนี้เองนภาลัยรู้สึกสงบลงมาก แต่เธอก็ยังคงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยอย่างไม่มีเหตุผล
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ รังสีของภีมพลก็อ่อนโยนอบอุ่นขึ้นมาก
สุดท้ายก็มาหยุดยืนนิ่งอยู่หน้าโต๊ะของเธอ “เดี๋ยวสักพักไปดูคลับของศิษฎ์กันหน่อยนะ วริศบอกว่าสร้างเสร็จแล้ว อุปกรณ์ก็จัดซื้อเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวเรียกให้ศิษฎ์ไปดูด้วยกัน”
ในเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับไวศิษฎ์ นภาลัยจึงไม่ปฏิเสธ “ค่ะ” ก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของงานเช่นกัน
ภีมพลมองเธอ ความจริงแล้วเขายังมีอะไรบางอย่างอยากจะพูดกับเธอ แต่เขาก็ยั้งตัวเองเอาไว้
“งั้นคุณก็เตรียมตัวสักครู่ รอสักพักผมจะมาเรียก” หลังจากนั้นเขาก็หันหลังจากไป ในใจคิดว่าสักพักหนึ่งขึ้นรถแล้วค่อยพูดดีกว่า ในพื้นที่ส่วนตัวน่าจะสื่อสารได้ดีกว่า
นภาลัยมองแผ่นหลังของเขา ในใจเอ่อด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ภีมพลก็กลับมาอีกครั้ง
เขายืนอยู่ที่ประตูและเคาะประตูห้องทำงานบานใหญ่ที่เปิดอยู่ “ไปกันเถอะ?”
นภาลัยเงยสายตาขึ้นมองเขา จากนั้นก็จัดโต๊ะ ยืนขึ้นและออกไป “เบญ เดี๋ยวพวกเราไปคลับก่อนนะ”
“รับทราบ”
ในการเดินทางครั้งนี้ ภีมพลจงใจไม่พาคนขับรถไปด้วย เขาเดินออกจากห้องโถงของบริษัท และเปิดประตูห้องโดยสารข้างคนขับรถลัมโบร์กีนี ให้เธอเข้าไปนั่งในรถอย่างสุภาพบุรุษ “ระวังด้วย”เขาโน้มลงเพื่อช่วยเธอคาดเข็มขัดนิรภัย
“ฉันทำเองได้ค่ะ” นภาลัยรู้สึกเคอะเขิน แต่เขากลับช่วยเธอรัดเข็มขัดเสร็จอย่างรวดเร็ว ก่อนผละออกไป เขาจูบแก้มเธอเบา ๆ จากนั้นก็ปิดประตูรถให้เธอ
หลังจากขึ้นรถภีมพลก็สตาร์ทรถอย่างรวดเร็ว
“เรื่องที่ผมแอบไปแคนาดาอย่างลับๆ ผมยังอยากจะขอโทษคุณอย่างจริงจัง” ภีมพลบังคับพวงมาลัยด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกมือก็กุมมือของเธอเอาไว้
นภาลัยพยายามสลัดออกตามสัญชาตญาณ แต่เขากลับจับเอาไว้แน่นขึ้น
เมื่อคำนึงถึงความปลอดภัยในการขับรถ เธอจึงยอมประนีประนอม และเลิกดิ้นรนขัดขืน
อุณหภูมิของฝ่ามือของทั้งสองสอดประสานกัน ตลอดทางที่รถเคลื่อนไปข้างหน้า
“ผมไม่ควรไปที่ห้องนอนของเธอ และไม่ได้นึกถึงผลที่ตามมา” น้ำเสียงของเขาแผ่วเบา “ยิ่งไปกว่านั้นผมไม่ควรที่จะสืบเรื่องนั้นลับหลังคุณ และตัดสินใจทำไปโดยพลการ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก