เมื่อได้ยินคำพูดของเบญญา นภาลัยดึงฝ่ามือใหญ่ของภีมพลออกจากไหล่ของตนเบาๆ แล้วหันไปบอกกับเขาว่า “ฉันกับเบญมีเรื่องต้องคุยกันจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องงาน ดังนั้น……”
ภีมพลสบสายตากับเธอ เขาครุ่นคิด และเผยรอยยิ้มที่อบอุ่นด้วยความลึกซึ้ง “ก็ได้ งั้นผมไม่รบกวนพวกคุณแล้ว”
เบญญาอึ้ง ตามมาขนาดนี้แล้ว ทำไมเธอถึงปฏิเสธอีก?
ลิฟต์ลงมาที่ชั้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ประตูลิฟต์ก็เปิดออก แต่ภีมพลก็ไม่ได้ออกไป
นภาลัยจูงมือเบญญาขึ้น แล้วพาเธอออกจากลิฟต์
เบญญาเดินพลางมองย้อนกลับไป เธอเห็นชายร่างสูงหน้าตาหล่อเหลาค่อยๆ หายเข้าไปในประตูลิฟต์ที่ปิดสนิท ดูเหงาหงอยเล็กน้อย
หลังจากนั้นก็เห็นตัวเลขขึ้นไป……
“นายหญิงน้อย คุณทำอะไรน่ะ?”เบญญารู้สึกสงสารภีมพลอยู่หน่อยๆ “ไม่คิดจะให้อภัยเขาเหรอ?”
“ฉันเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไป” นภาลัยเวียนศีรษะ “ฉันคิดว่าตัวเองสามารถควบคุมอารมณ์ได้”
“ถ้าควบคุมอารมณ์ได้ แล้วจะมีหัวใจไว้ทำอะไรล่ะ?”เบญญาถอนหายใจเบาๆ “พวกคุณนี่นะ ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลาแล้วกัน”
ภีมพลกลับมาที่ชั้น 22 และเดินเข้าไปในห้องทำงาน
วริศที่กำลังลุกไปรับประทานอาหารก็รู้สึกประหลาดใจ “ทำไมคุณถึงกลับมาล่ะครับ?”
ภีมพลไม่ได้ตอบ เหมือนกับเด็กที่ถูกทอดทิ้ง เขานั่งลงบนโซฟาตรงหน้าหน้าต่างด้วยสีหน้าหดหู่
วริศเองก็ไม่ได้ถามเขาอีก เขาลงไปชั้นล่าง และหลังจากผ่านไปประมาณ 20 กว่านาที เมื่อเขาเข้ามาพร้อมถุง ก็ยังคงพบว่าคุณภีมยังคงรักษาท่าทางในเมื่อครู่ เขานั่งอยู่ในท่านั้นและสีหน้าก็เต็มไปด้วยความหดหู่
“นี่ครับ” วริศวางถุงลงบนโต๊ะน้ำชา หยิบอาหารกลางวันออกมาสองกล่องจากด้านใน แล้วยื่นตะเกียบคู่หนึ่งให้เขา “ไม่ว่าจะอย่างไร ก็ต้องทานอาหารครับ”
“ฉันทำเกินไปจริงๆ เหรอ?”ภีมพลเอ่ยถามเขา ในเวลานี้มองเขาเป็นเพื่อน “ผมคิดว่าไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ?”
“เรื่องราวก็ไม่ได้หนักหนาเกิน” วริศไม่ปิดบังแม้แต่น้อย “แต่เมื่อสื่อเป็นตัวนำ ชาวเน็ตก็พากันโหมโรงไม่ลืมหูลืมตา ยิ่งดูก็ยิ่งเหมือนจะเป็นเหตุเช่นนั้นไป”
ภีมพลไม่ได้กล่าวอะไรเขาหยิบตะเกียบขึ้นมาทำอาหาร และหยุดคิด เขาปวดหัว
โรงอาหารชั้นล่างของบริษัท สภาพแวดล้อมหรูหราโอ่อ่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก