เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 64

นภาลัยอึ้งตะลึงไปเล็กน้อย ก่อนจะกลับมานิ่งสงบตามปกติ“คุณคงจะจำผิดแล้วล่ะค่ะ”

สองตามองสบกัน เขมินทราจำลักษณะของเธอได้อย่างฝังใจ นั่นเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย แต่ไม่ว่ายังไงก็นึกไม่ออกเลยว่าเคยเจอกันที่ไหนมาก่อน

นภาลัยยิ้มเล็กน้อยให้กับเธออย่างมีมารยาท ก่อนจะก้าวเท้าเดินจากไป

ตอนที่ลมพัดมาเบาๆ หัวใจของเธอก็ราวกับถูกอะไรบางอย่างมาขีดข่วน……ภาพตรงหน้าก็พร่ามัวเล็กน้อย

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขมินทรามากระตุ้นยุแหย่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า ชั่วชีวิตนี้เธอก็อาจจะไม่มีทางได้เชื่อมความสัมพันธ์กันกับตระกูลรุจิพรอย่างแน่นอน

ณ ทีเอ็ม กรุ๊ป พอรถลัมโบร์กินี่เพิ่งจะมาจอดสนิทอยู่ตรงหน้าอาคารหลัก โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

ภีมพลปลดเข็มขัดนิรภัยอย่างง่ายๆสบายๆ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาดูสายที่โทรเข้ามา ก่อนจะกดรับสาย……

“คุณภีมครับ เขมินทราเป็นฝ่ายเข้ามาตีสนิทกับคุณนายนภาตรงริมถนนครับ แต่ว่าคุณนายไม่ได้ขึ้นไปบนรถของเธอ”ลูกน้องรายงาน“ถนนสายนี้เรียกรถลำบากมาก จะให้คุณนายเดินกลับไปจริงๆเหรอครับ?”

ภีมพลแววตานิ่งลึก เขาครุ่นคิด วางสายไป ก่อนจะรัดเข็มขัดนิรภัยแล้วสตาร์ทรถอีกครั้ง

นภาลัยเดินอยู่ตามลำพังคนเดียว ถนนลาดยางมะตอยสายนี้แทบจะไม่มีรถแล่นผ่านเลย……

ไม่คิดว่าภีมพลจะเอาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่！เขายังมีความรู้สึกอยู่ไหม? นี่มันเหมือนกับปีศาจเลือดเย็นชัดๆ！

กลับไปที่หมู่บ้านซันไลต์ไม่ได้ เดินกลับไปก็ไม่รู้ว่าใช้เวลานานแค่ไหน แล้วก็ไม่รู้ว่าขาของลุงรณิศดีขึ้นแล้วหรือยังด้วยเหมือนกัน

ภายในรถเปิดประทุนที่จอดอยู่ริมถนน นิ้วมือที่งดงามแวววาวของเขมินทราจับคางเล็กน้อย คิ้วขมวดเบาๆ เธอคิดยังไงก็คิดไม่ออก

ว่านภาลัยเป็นใครกันแน่?

ความรู้สึกที่คุ้นเคยทั้งยังตื่นตกใจเล็กน้อยแบบนี้มันมาจากไหนกัน?

ทำไมตั้งแต่ที่เจอกับนภาลัย จิตใจของเขมินทราก็เปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกอยู่ไม่สุขขึ้นมา?

เสียงของโทรศัพท์ที่ดังขึ้นดึงความคิดของเธอกลับมา

หยิบโทรศัพท์ออกมารับสาย อีกฝั่งเชิญเธอกลับไปถ่ายทำที่กองถ่าย ท่าทีดีอย่างถึงที่สุด แฝงไปด้วยความขอร้องอ้อนวอน

“ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง? บอกว่าวันนี้ไม่ถ่ายแล้วไง！”เธอตัดสายไปด้วยความรำคาญ กลอกตามองบนใส่！

เธอมีสิทธิ์ที่จะทำตัวหยิ่งทะนง

ผู้สนับสนุนโฆษณานี้คือบีเจดี กรุ๊ป เธอเป็นถึงทายาทผู้รับช่วงต่อบีเจดี กรุ๊ปในอนาคตเชียวนะ

รถลัมโบร์กินี่แล่นอย่างรวดเร็ว พุ่งทะยานตรงไปยังตำแหน่งที่นภาลัยอยู่

ภีมพลกำพวงมาลัยไว้แน่น แววตาสีดำขลับจับจ้องไปข้างหน้า