เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 719

ภายในห้องทำงานประธาน วริศเพิ่งถึงประตู ก็เห็นหญิงสาวด้านใน

“ขอโทษค่ะ ผู้ช่วยวริศ ฉันห้ามคุณจารวีไม่ได้” พนักงานรายงาน “เธอบอกว่ามีนัดกับคุณภีม ต้องรออยู่ที่นี่”

วริศโบกมือสบายๆ พนักงานจึงถอยไปอย่างนอบน้อม

จารวีเห็นเขา ก็ไม่ดุดันอีก ฉีกยิ้มออกมา แล้วเดินตรงไปควงแขนเขา

แต่วริศหลบ “จารวี เรื่องระหว่างเรามันไม่ซับซ้อนเลย เธอกับฉันรู้กันดี พวกผู้ใหญ่พูดเรื่องงานหมั้นเราไปงั้นๆ แหละ ไม่ได้กำหนดอย่างจริงจัง ฉันไม่ได้ชอบเธอ การที่เธอมายุ่งวุ่นวายก็ไม่มีความหมายอะไร”

“ทำไมนายไม่ชอบฉัน?” หญิงสาวน้อยใจ กะพริบดวงตาฉ่ำน้ำ “ฉันไม่เหมาะกับนายเหรอ? ครอบครัวธุรกิจในตอนนี้ ตระกูลสาระทาเป็นอันดับหนึ่งในเมืองวาเรนนะ”

น้ำเสียงวริศเรียบเฉย “ฉันไม่เหมาะกับเธอ”

“ฉันไม่สน!” เธอยิ้มสดใส เผยฟันขาวเรียงสวย “แค่ได้คบกับนาย ฉันก็ไม่สนอะไรทั้งนั้น ถึงนายจะเกาะตระกูลสาระทาเรากินก็ได้!”

ไม่รอให้วริศพูดอะไร เธอก็เน้นย้ำอีก “ไหนๆ ก็เจอนายแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยนายไปอีก!”

“ฉันมีคนที่ชอบแล้ว” วริศตรงไปตรงมา “ฉันไม่มีทางชอบเธอ เมื่อก่อนไม่ ตอนนี้ไม่ อนาคตก็ยิ่งไม่”

“ผู้หญิงคนนั้นเหรอ?” จารวียิ้ม ดวงตาเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม “เธอชื่อเบญญา เป็นลูกสาวนายกเทศมนตรี? ฉันบอกนายตรงๆ หน้าตาเธอก็งั้นๆ คนในแวดวงการเมืองไม่น่าคบหาหรอก นายก็รู้ดี เชื่อมความสัมพันธ์แบบนี้ ต่อไปพวกนายจะไม่มีความสุข”

“ออกไป” วริศจ้องเธออย่างเย็นชา “ฉันคิดว่าฉันพูดในสิ่งที่ควรพูดหมดแล้ว”

“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะไม่ปล่อยไป!” จารวีเน้นย้ำ “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นายอยู่ไหน ฉันก็จะอยู่ที่นั่น! นอกจากนายจะฆ่าฉัน!”

“เธอมียางอายหน่อยได้ไหม?” วริศไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ คว้าข้อมือเธอขึ้นมาอย่างคล่องแคล่วจะลากเธอออกไปข้างนอก

“นายปล่อยนะ! ปล่อย!!” หญิงสาวดิ้นรน

ในเวลานี้ ภีมพลปรากฏตัวที่ประตูห้องทำงาน สองมือเขาล้วงกระเป๋า หรี่ตามองจ้องทั้งคู่ที่กำลังโต้เถียงกันอยู่

เมื่อจารวีเห็นภีมพลก็หยุดดิ้น “สวัสดีค่ะคุณภีม!” ราวกับเห็นผู้ช่วยชีวิต

วริศหันไป ท่านประธานอยู่ตรงประตูทางเข้าจริงด้วย เขาไม่ได้ส่งเสียงดังเจี๊ยวจ๊าว แค่จับข้อมือหญิงสาวไว้แน่น

“คุณจารวีมา?” มุมปากภีมพลยกขึ้นเล็กน้อย ก้าวเท้าเข้าไปด้านใน “ไม่เจอกันนานเลยนะ”

“นายปล่อยมือ เจ็บ……” เธอดิ้นเบาๆ

แต่วริศออกแรงเพียงเล็กน้อย ลากเธอออกไปนอกห้องทำงาน ลากเธอไปที่ลิฟต์ทันที!

“นายปล่อยฉันนะ! วริศ นายปล่อย!!” จารวีไม่ยอมไป เธอร้อง ตะโกนลั่นและดิ้นรน “วริศ! เมื่อไรนายจะกลับมาแต่งงานกับฉัน?!”

เสียงนี้ดังมาก ดังตรงเข้าไปในห้องทำงานรองประธานที่เปิดกว้างอยู่

เข้าไปในหูนภาลัย เบญญาและนุชวรา

เสียงทะเลาะกันนอกประตูทำให้ทั้งสามมองหน้ากัน เสียงค่อยๆ หายไปอย่างรวดเร็ว เดาว่าพวกเขาเข้าลิฟต์ไปแล้ว

เบญญาหลุบตาลง จับปากกาหมึกซึมกำลังเขียนหมายเหตุบนเอกสาร สีหน้าเธอสงบนิ่ง ในหัวสมองไม่ได้คิดอะไร

นุชวราเหลือบมองเธอทั้งตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ วันนี้เธอนั่งเบาะผู้โดยสารข้างคนขับ แสดงบทบาทน่าอับอาย

แต่นึกถึงหญิงสาวที่เรียกตัวเองว่าเป็นคู่หมั้นวริศ แถมหน้าตายังสวยขนาดนี้……นุชวราก็ยังอิจฉามาก

“ปล่อย!”

ภายในลิฟต์ จารวีดึงมือวริศออกแล้ว

ที่จริงวริศก็ยอมปล่อย ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุสุดวิสัย ใครจะยอมแนบผิวหนังกับเธอ?