เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 80

ณ หมู่บ้านซันไลต์ ไวศิษฎ์นอนสบายๆ บนเตียงที่สาวินเตรียมให้เขา หันตาไปมองพระจันทร์นอกหน้าต่าง ลมราตรีเย็นๆ พัดเข้ามา เขารู้สึกสุขสบายมาก

นี่คือความรู้สึกที่ไม่มีมานานแล้ว

หัวใจทั้งดวงสงบนิ่ง

จนกระทั่งสายโทรศัพท์หนึ่งโทรเข้ามา อีกฝ่ายถามด้วยความไม่เข้าใจ “ลูกพี่ จะอยู่ในหมู่บ้านโทรมๆ นั้นทำไม?”

“มีธุระ” ไวศิษฎ์พูด “นายให้พี่ชเยศรีบกลับทีมมาฝึก ทัวร์นาเมนท์ระดับโลกในครั้งนี้ให้เขาไปแข่ง นายเป็นครูฝึก เรื่องนี้ฉันไม่ห่วงแล้ว”

“เฮ้ พี่ผิดพลาดอะไรหรือเปล่าอ่ะ?” อีกฝ่ายตกใจ “พี่ไม่ห่วงแล้ว? พี่อยากชนะการแข่งครั้งนี้มาตลอดไม่ใช่เหรอ? พี่ทุ่มเทแรงกายแรงใจมากมายไม่ใช่เหรอ?”

“แต่ตอนนี้ฉันมีเรื่องสำคัญกว่าต้องทำ” พูดจบ เขาก็วางสายทันที และปิดเครื่องตามอำเภอใจ

สมาชิกในทีมเขาไม่เข้าใจอย่างยิ่ง แต่รู้จักนิสัยเขาดี

เขาบอกว่าไม่เป็นห่วง ก็คือไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว

คงอยู่ในหมู่บ้านไม่ออกมาอีกสักพัก

คืนนี้ ภีมพลก็นอนดึกมากเช่นกัน

เขาตรวจงานออกแบบทั้งหมดอย่างตั้งใจและรอบคอบเสร็จแล้ว และแบ่งผลงานออกเป็นสามระดับด้วยสายตาตัวเอง

ความจริงแล้ว ผลงานยอดเยี่ยมที่เขาตรวจออกมากับผลงานที่ญาณีตรวจออกมานั้นก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไร

สายตาและสไตล์งานของทั้งสองพอๆ กัน

ดูงานออกแบบเสร็จก็ตีสองแล้ว ภีมพลจัดระเบียบเวชระเบียนทั้งหมดของคุณแม่เสร็จแล้วด้วย มันเป็นปึกหนา ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงตอนนี้ การเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ทุกครั้ง แผ่นรายการทุกแผ่น เขาเตรียมเรียบร้อยหมดแล้ว รอนภาลัยกลับมาแล้วให้เธอ

แต่ผู้หญิงคนนี้จะกลับมาเมื่อไรล่ะ?

พอเซ็นข้อตกลงเธอก็เป็นลูกพี่เลย?

ยังไม่หย่าเลยนะ ก็ไม่กลับบ้านแล้วเหรอ?

เขาไม่เพียงแต่นอนไม่หลับ แถมยังฝันถึงนภาลัยอย่างคลุมเครือด้วย……

เช้าวันรุ่งขึ้น

หลังอาหารเช้า เด็กน้อยสองคนก็ถือกระเป๋าหนังสือมาในลานบ้าน เตรียมขึ้นรถ ก็นึกไม่ถึงว่าลัมโบร์กีนีคุณพ่อยังอยู่

“คุณพ่อยังไม่ตื่นเหรอ?” แชมป์ตกใจ “กี่โมงแล้ว?”

“เมื่อคืนคุณพ่อคิดถึงคุณแม่ทั้งคืนล่ะมั้ง?” ขวัญข้าวคาดเดา