เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 1

เมื่อตื่นขึ้นมา เฉินชางรู้สึกเหมือนสวรรค์กำลังล้อเล่นกับตน!

อยู่เวรดึกในแผนกฉุกเฉินทำให้จิตใจเหนื่อยล้า ต้องรอเลิกงานเฉินชางถึงจะได้ฤกษ์พักผ่อนบ้าง ตอนแรกคิดจะกลับบ้านไปนอน แต่เพราะง่วงจนลืมตาไม่ขึ้นจึงหลับไปคาห้องเวร

“เฉินชาง เฉินชาง ตื่นเร็ว แผนกฉุกเฉินมีผู้ป่วย คุณช่วยทำแผลให้หน่อย”

แม้จะหลับตาอยู่ แต่เฉินชางรู้ดีว่าเสียงเรียบๆ นี้เป็นของเฉินปิ่งเซิง แพทย์อาวุโสผู้เป็นหัวหน้าตน

การใช้ชีวิตอยู่ในแผนกฉุกเฉินอย่างโชกโชนมาสองปีทำให้เฉินชางมีความสามารถในการตอบงึมงำกลับไปแม้กระทั่งยามหลับ “ไม่ได้ ผมง่วงจนทนไม่ไหวแล้ว ขอหลับอีกแป๊บนะครับ”

แต่เมื่อเฉินชางเพิ่งพูดจบก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น คล้ายดังออกมาจากจิตวิญญาณ

[ติ๊ง! ภารกิจจากแพทย์อาวุโสเฉินปิ่งเซิง: ทำความสะอาดบาดแผลและใส่ยาให้ผู้ป่วยฉุกเฉิน

รางวัลภารกิจ 1. เงิน 20 หยวน

2. ประสบการณ์ทำแผล +20

3. ค่าประสบการณ์ +20]

เฉินชางสะดุ้งตื่นทันที!

รีบกระเด้งตัวขึ้นจากเตียงมองไปยังเฉินปิ่งเซิงด้วยใบหน้าหวาดผวา “หัวหน้า เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะครับ?”

เฉินปิ่งเซิงชะงักไปเล็กน้อย “แผนกฉุกเฉินมีผู้ป่วยบาดเจ็บภายนอกคนหนึ่ง คุณรีบไปจัดการทำแผลซะ เดี๋ยวผมมีผ่าตัด คงทำไม่ทัน”

ขณะนั้น ยังคงมีเสียงหนึ่งดังขึ้นต่อไป!

[ติ๊ง! ภารกิจจากแพทย์อาวุโสเฉินปิ่งเซิง: ทำความสะอาดบาดแผลและใส่ยาให้ผู้ป่วยฉุกเฉิน รางวัลภารกิจ 1. เงิน 20 หยวน 2. ประสบการณ์ทำแผล +20 3. ค่าประสบการณ์ +20]

[ต้องการรับภารกิจหรือไม่? รับ! ปฏิเสธ!]

เสียงยังอยู่!

บ้าเอ๊ย นี่เขาเป็นอะไรไป?

ทำโอทีจนสมองบวมไปแล้วเหรอ?

เป็นไปไม่ได้มั้ง!

ในโลกของการแพทย์ไม่เคยขาดแคลนคนป่วยตายกะทันหัน เบื้องล่างมีนักศึกษาแพทย์เตรียมสอบ เบื้องบนมีคนใหญ่คนโตผู้ทรงอิทธิพลที่มักจะเข้าร่วมการประชุมวิชาการเพื่อเผยแพร่วิทยานิพนธ์ทางวิชาการบ่อยๆ ซึ่งนานๆ ครั้งจะเห็นคนพวกนี้ตกอยู่ในสภาพตายกะทันหันเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอ

หรือเขาจะทำโอทีจนเพ้อไปแล้ว?

เฉินซางพบว่าในสมองยังคงมีเสียงดังก้องไม่หยุด [รับ? ปฏิเสธ?]

อยู่ดีๆ เฉินชางก็รู้สึกว่าเรื่องราวมันชักจะไปกันใหญ่ นี่ไม่ใช่เรื่องทำแผลไม่ทำแผลหรือเรื่องทำโอทีอะไรนั่นแล้ว ความอันตรายของเรื่องนี้เกี่ยวพันไปถึงการพัฒนาอันยั่งยืนในอนาคตของเขา คุกคามไปถึงการใช้ยุทธศาสตร์การสุขภาพแห่งประเทศจีนแล้ว!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉินชางก็รีบเด้งตัวขึ้น ใช้น้ำเย็นล้างหน้าไปหลายรอบ

น่าเสียดาย น้ำเย็นไม่อาจทำให้เสียงในสมองหายไป แต่ก็ทำให้เขาสงบลง

“ผมจะไปผ่าตัดแล้ว คุณรีบไปทำแผลซะ ถือโอกาสเข้าเวรแทนผมไปด้วยเลย”

[ ติ๊ง! ภารกิจจากแพทย์อาวุโสเฉินปิ่งเซิง: เข้าเวรแทนเฉินปิ่งเซิงขณะที่เขาอยู่ในห้องผ่าตัด

รางวัลภารกิจ 1. เงิน 100 หยวน

2. ค่าความรู้สึกดีของเฉินปิ่งเซิง +2

3. ค่าประสบการณ์ +30]

เฉินปิ่งเซิงพูดทิ้งไว้แล้วจากไป

แล้วยังทิ้งภารกิจไว้ให้เฉินชางอีกหนึ่งภารกิจด้วย!

ตอนนี้ความง่วงของเขาหายเป็นปลิดทิ้ง ลุกขึ้นมาสวมชุดกาวน์ ทำการตัดสินใจอันยากลำบาก

จากนั้นเขาจึงกดปุ่ม รับ ที่ภารกิจทั้งสอง ยอมรับทั้งหมด

เขาอยากดูหน่อยว่านี่เป็นเรื่องเพ้อเจ้อเพราะสมองพิการหรือเป็นระบบขาทองคำ[1]ในตำนานกันแน่

เฉินชางเป็นหมอ ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าจะแตะต้องนิยายหรือเกมน้อยเสียเมื่อไหร่ ด้วยเหตุนี้จึงเข้าใจเรื่องพวกนี้ดี

เขาสูดหายใจลึกๆ อยู่หน้ากระจก ทันใดนั้นก็เหลือบไปเห็นลูกศรที่ปรากฏอยู่เหนือศีรษะตน

เฉินชางคิดพิจารณา ดูเหมือนเมื่อครู่นี้บนหัวของแพทย์อาวุโสเฉินปิ่งเซิงจะมีเครื่องหมายคำถามอยู่ด้วย!

เหมือนกับ…เหมือนกับสัญลักษณ์ที่มักจะปรากฏเหนือศีรษะของ NPC[2] ผู้ให้ภารกิจในเกม

ว่าแต่เหนือศีรษะตนคืออะไร เฉินชางคิดถึงตรงนี้ก็มีหน้าจอเสมือนปรากฏขึ้นเบื้องหน้า

[ชื่อ: เฉินชาง]

[อาชีพ: แพทย์]

[ระดับ: lv 12: 960/1200 (แพทย์ประจำบ้าน)]

[ทักษะอาชีพ:

ทำแผล: ระดับกลาง : 1970/2000

เย็บปิดแผลภายนอก: ระดับกลาง: 1679/2000

เย็บปิดอวัยวะ: ระดับต้น 10/2000

เย็บปิดเส้นเลือด ระดับกลาง: 102/2000

ปั๊มหัวใจ: ระดับกลาง : 1500/2000

การวิเคราะห์คลื่นหัวใจ: ระดับกลาง : 1490/2000]

เฉินชางมองอย่างโง่งม นี่คือทักษะของตนหรือ?

ว้อท!

เฉินชางพลันคิดอะไรขึ้นมาได้ ไม่แน่ ตนอาจจะรุ่งโรจน์ก็ได้!

นี่เป็นเกมออนไลน์ที่เขาเคยเล่นก่อนหน้านี้ชัดๆ!

เฉินชางบอกให้คนไข้นอนลงบนเตียง เมื่อล้างมือเสร็จจึงเริ่มเปิดกล่องอุปกรณ์ สวมถุงมือชั้นดี พูดกับคนไข้ว่า “คุณทนหน่อยนะครับ อีกเดี๋ยวอาจจะเจ็บ”

จางกั๋วเซิ่งเบ้ปาก “ครับ…แต่คุณหมอ คุณช่วยเบามือหน่อยนะครับ ผมกลัวเจ็บ”

จางกั๋วเซิ่งอายุห้าสิบกว่าแล้ว แต่ตอนพูดว่ากลัวเจ็บยังดูเป็นธรรมชาติ ไม่รู้สึกเคอะเขินสักนิด

เมื่อเฉินชางล้างแผลเสร็จจึงค่อยพบว่ามีเศษทรายจำนวนหนึ่งเข้าไปติดอยู่ในผิวหนัง จะต้องใช้แหนบคีบออกมา ขั้นตอนนี้ค่อนข้างเจ็บ

ช่วงฝึกงาน ฉินหย่าลี่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาแล้ว ทั้งยังเคยอยู่ในห้องผ่าตัดมาระยะหนึ่งด้วย เพียงแต่หลังจากมาอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้ก็ทำได้แค่นำทางและคัดแยกคนไข้ฉุกเฉินมาตลอด แค่นี้ก็วุ่นวายมากแล้ว ถึงอย่างนั้นก็ยังมีเวลาว่างไม่น้อยจึงรู้สึกเบื่อหน่าย จะอย่างไรก็ยังเป็นวัยรุ่น มีความคิดมากมาย ก็เหมือนกับที่ตามมาช่วยทำแผลเปลี่ยนยา คิดว่าหาความรู้ความสามารถใส่ตัวสักหน่อยอย่างไรก็เป็นประโยชน์

เมื่อเห็นเฉินชางจัดการบาดแผล ฉินหย่าลี่พลันต้องกลั้นใจ

“หยิบผ้าปลอดเชื้อให้ผมสองชิ้น!

“ใช้น้ำเกลือสำหรับล้างแผลล้างหน่อยครับ”

“เบตาดีน”

……

เฉินชางมีความเชี่ยวชาญในอาชีพของตน บาดแผลประเภทนี้โดยปกติก็มีแค่ล้างแผลและพันแผล แม้ดูน่ากลัวแต่ความจริงจัดการได้เร็วมาก ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จ

ทักษะการล้างแผลและพันแผลระดับกลางของเฉินชางเรียนมาจากแพทย์อาวุโสเฉินปิ่งเซิง เขาคอยนำเฉินชางอยู่ปีสองปี เรียกได้ว่าทักษะพื้นฐานของเฉินชางล้วนได้มาจากเฉินปิ่งเซิง

ความสามารถในการเรียนรู้ของเฉินชางค่อนข้างดี และปกติก็เป็นคนขยัน ชอบลงมือทำงาน

จางกั๋วเซิ่งมองหัวเข่าที่พันแผลเรียบร้อยแล้ว จากนั้นจึงยิ้มพูด “น้องหมอ ทักษะของคุณดีจริงๆ ผมไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่เลย เมื่อปีก่อนเข่าขวาของผมก็เจ็บแบบนี้ แล้วก็มาล้างแผลใส่ยาที่นี่ เจ็บแทบตายแหนะ!”

เฉินชางไม่ให้โอกาสจางกั๋วเซิ่งพูดแทรก ข้อห้ามของโรงพยาบาลคืออะไรล่ะ?

เฉินชางไม่ใช่พวกไร้สมองที่ทำเรื่องอย่างหมอคนนี้แขวะหมอคนโน้น แล้วเรื่องประเภทประจบประแจงก็ทำไม่เป็น เรื่องที่ใครทำแผลดีไม่ดีแบบนี้เขาคงทำได้แค่ยิ้มให้

ฉินหย่าลี่พยักหน้า “ได้ค่ะ หมอเสี่ยวเฉิน คุณทำงานไปเถอะ ฉันเก็บของให้เอง”

เฉินชางเดินออกไปจนมาถึงห้องเข้าเวรจึงปิดประตูลง

[ติ๊ง! ภารกิจทำแผลของ NPC เฉินปิ่งเซิงเสร็จสิ้น ได้รับเงิน 20 หยวน ค่าประสบการณ์ทำแผล 20 จุด ค่าประสบการณ์ 30 จุด]

[ติ๊ง! ภารกิจทำแผลของฉินหย่าลี่เสร็จสิ้น ได้รับเงิน 10 หยวน ค่าความรู้สึกดีของฉินหย่าลี่ +10]

[ติ๊ง! ภารกิจรักษาผู้ป่วยจางกั๋วเซิ่งเสร็จสิ้น ได้รับเงิน 20 หยวน ค่าประสบการณ์ทำแผล 20 จุด ค่าประสบการณ์ 20 จุด]

เสียงดังต่อเนื่องสามครั้ง จากนั้นเฉินชางฉันได้ยินเสียงมือถือสั่น

เมื่อหยิบขึ้นมาดู พบว่ามีข้อความแจ้งเตือนรางวัลเข้ามาจากอาลีเพย์[3]

ก่อนหน้านี้สองวัน หลังจากเขาใช้อาลีเพย์จ่ายเงินก็ได้รับการ์ดจับฉลากมาหนึ่งใบ ตอนนี้อยู่ดีๆ ก็ได้รับอั่งเปามาห้าสิบหยวน

เมื่อเห็นว่าได้เงินจริงๆ เฉินชางพลันเข้าใจกระจ่าง วันเวลาแห่งการพัฒนาของตนมาเยือนแล้ว!

………

Next