เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 106

หลี่เป่าซานมองเฉินชาง ฉินเยว่ และหวังหย่ง ด้วยความรู้สึกสะท้อนใจ!

นี่คือลักษณะจิตใจที่วัยรุ่นสมควรมี!

ดีจริงๆ! เหมือนพวกตนในตอนแรกจริงๆ แต่ว่า…

เรื่องบางเรื่องจะอาศัยแค่ความเลือดร้อนไม่ได้ นี่ไม่ใช่การทำสงครามที่ต้องมีความกล้าในการพุ่งเข้าสู่สนามรบเพียงอย่างเดียว และยิ่งไม่ใช่ภารกิจที่จะอาศัยเพียงความเลือดร้อนมาทำให้สำเร็จได้!

หลี่เป่าซานมองคนทั้งสามพลางกล่าวขึ้นว่า “เป็นตัวอย่างที่ดี! พวกคุณดีจริงๆ แต่ผู้ป่วยที่ศูนย์ฉุกเฉิน 120 ส่งมาไม่ใช่ผู้ป่วยธรรมดา แต่ละคนมีอาการเกี่ยวกับระบบถุงน้ำดีที่ผ่าตัดยาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ส่งมาหรอก!”

“ดังนั้นเรื่องนี้พวกคุณอย่าเข้ามายุ่งเลย ให้ผมจัดการเองเถอะ!”

คำพูดของเขาชัดเจนมาก ซึ่งก็คือความสามารถพวกคุณมีไม่พอ อย่าได้พูดจาด้วยความรู้สึกฮึกเหิม

เฉินชางกล่าวต่อไปว่า “หัวหน้าแผนกครับ ผมทำได้! ผมทำวิจัยเรื่องการผ่าตัดถุงน้ำดีอยู่ และวิจัยเกี่ยวกับการผ่าตัดถุงน้ำดีเคสยากๆ มาโดยตลอด ผมจัดการเรื่องนี้ได้ดีแน่นอน!”

ทุกคนเงียบไป จู่ๆ สือน่าก็ลุกขึ้นกล่าวว่า “หัวหน้าแผนกคะ เสี่ยวเฉินทำวิจัยเรื่องการผ่าตัดถุงน้ำดีอยู่จริงๆ ฉันเห็นเองกับตา บางที…ควรให้โอกาสเขาลองดูสักหน่อยนะคะ!”

สือน่าไม่ค่อยทำตัวเป็นจุดสนใจมากนัก จะเห็นเธอพูดแสดงความเห็นน้อยครั้ง และเธอยังเป็นพวกอนุรักษ์นิยมอีกด้วย ด้วยเหตุนี้หลี่เป่าซานจึงมองสือน่าด้วยสายตาแปลกใจ

ตอนนี้เอง ในฐานะที่ฉินเยว่เป็นพวกเดียวกับเฉินชางจึงรีบพูดขึ้นว่า “ใช่แล้วค่ะ! หัวหน้าแผนก เฉินชางไม่ได้หลอกคุณจริงๆ เขาสุดยอดมากนะคะ ขนาดเมอริซซี่ซินโดรมก็ยังทำได้ เขาไม่ได้โกหก!”

คำพูดนี้ทำให้หลี่เป่าซานชะงักไปทันที “คุณผ่าถุงน้ำดีในขณะที่ผู้ป่วยมีภาวะเมอริซซี่ซินโดรมสำเร็จได้ด้วยหรือ?”

เฉินชางพยักหน้าตอบ “ครับ”

คำพูดนี้ทำให้หลี่เป่าซานตัวแข็งทื่อไปแล้ว!

เมอริซซี่ซินโดรมคืออะไร เขาเข้าใจกระจ่างยิ่งกว่าคนอื่น!

เขาเข้าใจยิ่งกว่าคนอื่นว่ากลุ่มอาการนี้หมายถึงอะไร!

มันเป็นการผ่าตัดที่ยากที่สุดในกลุ่มอาการเกี่ยวกับระบบตับและถุงน้ำดี

เฉินชางเพิ่งจะอายุเท่าไหร่เอง? เขาเคยเห็นเมอริซซี่ซินโดรมหรือ? ทำได้หรือ?

เมื่อเห็นฉินเยว่ผงกศีรษะอย่างหนักแน่น หลี่เป่าซานก็ต้องรู้สึกสั่นสะท้านจริงๆ

หลี่เป่าซานลังเลครู่หนึ่ง “เสี่ยวเฉิน นี่ไม่ใช่เวลามาทำเป็นอวดเก่งนะครับ ชีวิตของผู้ป่วยสำคัญเป็นอันดับหนึ่ง หากจะให้เปรียบเทียบ แม้แต่เกียรติยศก็ไม่มีค่ามากเท่าชีวิตคน คุณเข้าใจหรือเปล่า?”

เฉินชางพยักหน้ารับอย่างเด็ดเดี่ยว “หัวหน้าแผนก ผมทำได้ครับ!”

สายตาของทุกคนภายในห้องจับจ้องไปยังเฉินชาง ในดวงตาเต็มไปด้วยความซับซ้อน ความนับถือ ความอิจฉา ความชื่นชม และการยอมรับ!

เขาเดินก้าวออกมาอีกครั้งแล้ว! ตอนที่โรงงานเคมีระเบิด เฉินชางก็เปลี่ยนกระแส ช่วยชีวิตคนเอาไว้ได้ คราวนี้ในตอนที่แผนกฉุกเฉินขาดคนที่สุด ตอนที่ต้องการผู้มีความสามารถมากที่สุด เขาก็ก้าวเดินออกมาอีกครั้ง

คนเช่นนี้ไม่มีเหตุผลให้เกลียดเลยจริงๆ

ตอนนี้หวังหย่งซื่อสัตย์กับตัวเองมากขึ้นแล้ว เขานั่งมองเฉินชางอยู่เช่นนั้น สายตาของเขาราวกับกำลังมองตัวเองในอนาคต!

เฉินชางในตอนนี้มีอะไรให้รู้สึกอิจฉากัน? เขาติดตามข้างกายเฉินชางมานานขนาดนี้ ทำให้เขาได้เรียนรู้การผ่าตัดถุงน้ำดี ได้ช่วยแบ่งเบาภาระในแผนก ทำให้เขารู้สึกถึงความภูมิใจในตัวเองอย่างที่เขาต้องการ

ทุกครั้งเมื่อคิดถึงตอนที่พยาบาลเล็กๆ ในห้องผ่าตัดเรียกเขาอย่างสนิทสนมว่าหมอเสี่ยวหวัง หวังหย่งก็รู้สึกราวก็มีเรี่ยวแรงไม่หมดสิ้น

หลี่เป่าซานเงียบไปครู่หนึ่ง หลังจากใคร่ครวญดีแล้วจึงตัดสินใจว่าจะตามเฉินชางไปผ่าตัดครั้งหนึ่ง หากเฉินชางทำได้จริงๆ ก็จะเป็นเรื่องดีที่สุด!

หลี่เป่าซานพยักหน้า กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง จู่ๆ พยาบาลเวรก็เดินเข้ามาก่อน

“หัวหน้าแผนกคะ โรงพยาบาลซื่อปาส่งผู้ป่วยมาคนหนึ่ง หลังจากส่องกล้องดูแล้วพบว่ามีอาการผิดปกติระหว่างลำไส้เล็กดูโอดีนัมและถุงน้ำดี! ใกล้จะมาถึงโรงพยาบาลของพวกเราแล้วค่ะ ทางนั้นบอกให้พวกเราเตรียมห้องผ่าตัดให้ดี!”

เมื่อเธอพูดจบสีหน้าของหลี่เป่าซานพลันเปลี่ยนไป “เอาละ เลิกประชุมได้ เฉินชางเตรียมผ่าตัด ฉินเยว่ก็มาด้วย”

พูดจบหลี่เป่าซานก็หันไปพูดกับเฉินชางต่อ “ไปเถอะ คุณผ่าตัดอาการผิดปกติระหว่างลำไส้เล็กดูโอดีนัมกับถุงน้ำดีได้หรือเปล่า?”

เฉินชางพยักหน้า “ได้ครับ!”