เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 121

วันจันทร์เป็นวันที่โรงพยาบาลยุ่งที่สุด! ไม่ว่าจะเป็นแผนกผู้ป่วยนอกหรือที่วอร์ด วันนี้เป็นวันที่มีผู้ป่วยเยอะที่สุด

บริเวณโถงของแผนกผู้ป่วยนอกในโรงพยาบาลอันดับสองเต็มไปด้วยความคึกคัก มีทั้งคนมาลงทะเบียน ซื้อยา ติดตามผล…

อย่างไรก็ตาม การไหลเวียนของผู้คนในโถงของแผนกผู้ป่วยนอกค่อนข้างสูง ยิ่งไปกว่านั้นผู้มาเยือนก็ค่อนข้างเฉพาะเจาะจง เป็นสถานที่ที่เหมาะแก่การโฆษณาจริงๆ!

เคยมีธุรกิจหลายอย่างมาติดต่อโรงพยาบาล ถามว่าสามารถติดตั้งหน้าจอขนาดใหญ่เอาไว้บริเวณโถงของแผนกผู้ป่วยนอกที่โรงพยาบาลเพื่อใช้ในการเผยแพร่โฆษณาได้หรือไม่ และสัญญาว่าจะจ่ายเงินให้โรงพยาบาลเป็นจำนวนมาก

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าเป็นเรื่องแปลกใหม่เกินไปจึงถูกปฏิเสธ เพราะจะอย่างไรโรงพยาบาลก็เป็นที่สำหรับตรวจรักษาโรค การมีโฆษณาจะทำให้ผู้ป่วยเข้าใจผิดและอาจคิดว่าโรงพยาบาลเป็นผู้สนับสนุน ซึ่งไม่มีประโยชน์ต่อสุขภาพของผู้ป่วยเลย ยิ่งไปกว่านั้น โรงพยาบาลก็เป็นหน่วยงานประเภทหนึ่ง ไม่อนุญาตให้ทำเรื่องเช่นนี้แน่

แต่ว่า…

นี่กลายเป็นแรงบันดาลใจให้โรงพยาบาล ด้วยเหตุนี้จึงมีแผนกต่างๆ จองชั้นหนึ่งของห้องโถงแผนกผู้ป่วยนอกเพื่อจัดคลินิกฟรี ประการแรกเป็นการบริการผู้ป่วย ประการที่สองเป็นการโฆษณาจุดเด่นของแผนก

หัวหน้าพยาบาลเถียนดูฤกษ์ดูยามดูฮวงจุ้ยและศาสตร์ต่างๆ มากมายเพื่อหาที่ดีๆ สุดท้ายจึงตัดสินใจเลือกที่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งเป็นบริเวณที่ฮวงจุ้ยดีที่สุด จากนั้นจึงนำโต๊ะหลายตัวมาเรียงกัน ทักทายหมอของแผนกที่เดินออกมาให้บริการคลินิกฟรี

หัวข้อสำคัญในวันนี้ก็คือ “การดูแลระบบย่อยอาหาร” และยังมีการให้คำปรึกษาเกี่ยวกับระบบย่อยอาหารที่พบเห็นบ่อยอีกด้วย

อย่างไรเสียผู้ป่วยที่มาโรงพยาบาลก็ไม่แน่ว่าจะมาตรวจโรคเสมอไป อาจมาขอคำปรึกษาหรือมาทำความเข้าใจกับสภาพร่างกายของตัวเองก็เป็นได้ คลินิกฟรีจึงเป็นบริการที่สะดวกสำหรับทุกคน

เถียนเซียงหลานนำรูปภาพที่ฉินเยว่เตรียมไว้มาพิมพ์เป็นแผ่นพับสำหรับแจก นำมากองไว้บนโต๊ะ ด้านในมีหมอเล็กๆ หลายคนกำลังให้บริการปรึกษาฟรีกับผู้ป่วยอยู่

จู่ๆ เถียนเซียงหลานก็พบว่าบริเวณทิศตะวันตกเฉียงเหนือมีโต๊ะของแผนกหนึ่งวางเรียงอยู่ เธอหันไปมองอย่างละเอียด ผมว่าเป็นแผนกศัลยกรรมทั่วไป หัวข้อของอีกฝ่ายคือการรักษาโรคในระบบถุงน้ำดีและไส้ติ่ง ซึ่งรวมไปถึงการป้องกันตลอดจนการผ่าตัดด้วย…

ชนกันเสียแล้ว!

ตอนนี้ไม่ใช่แค่เถียนเซียงหลานที่รู้ตัว อีกฝ่ายก็เห็นแผนกฉุกเฉินแล้วจึงตื่นตะลึงไปเช่นเดียวกัน

พยาบาลของแผนกศัลยกรรมทั่วไปวิ่งเข้ามา “หมอต้วนคะ แผนกฉุกเฉินก็…ก็ทำเหมือนพวกเรา!”

ต้วนปัวได้ยินดังนั้นพลันขมวดคิ้ว ไม่นานก็อธิบายด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องกังวล ถึงอย่างไรพวกเราก็เป็นแผนกหลัก เป็นแผนกศัลยกรรมทั่วไป พวกเขาเป็นแผนกฉุกเฉิน ถ้าคุณจะผ่าตัด หากเอาสองแผนกนี้มาเทียบกันคุณจะเลือกอะไร?”

พยาบาลพยักหน้า “ต้องเลือกแผนกศัลยกรรมทั่วไปอยู่แล้วค่ะ!”

ต้วนปัวยิ้ม “แบบนี้ถึงจะถูก! ไม่ต้องกังวลนะครับ ผู้ป่วยไม่ใช่คนโง่ ต้องมีความคิดเป็นของตัวเองแน่นอน!”

ต้วนปัวมองไปยังแผนกฉุกเฉินที่กำลังวุ่นวายอยู่ไกลๆ อดยิ้มออกมาไม่ได้ ดูท่าทางช่วงนี้แผนกฉุกเฉินคงมีการผ่าตัดไม่มากเหมือนกันสินะ เริ่มออกมาหาผู้ป่วยแล้ว

หากเรื่องนี้เกิดขึ้นในยามปกติ คงพูดได้ว่าอาจรับผู้ป่วยไปได้จำนวนหนึ่ง แต่วันนี้…จะโชคร้ายเกินไปหรือเปล่า? เลือกวันเดียวกับพวกเราเสียได้!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ต้วนปัวก็อยากหัวเราะ สองสามวันมานี้แผนกศัลยกรรมทั่วไปถูกแผนกฉุกเฉินกดจนต่ำ เมื่อคิดว่าในที่สุดวันนี้ก็ได้ออกมาหายใจ ต้วนปัวก็รู้สึกสบายไปทั้งตัว คิดว่าพอเลิกงานแล้วจะเขียนประวัติผู้ป่วยให้มากสักหน่อย

ตอนเช้ามีผู้ป่วยมาก ผู้ป่วยที่มาลงทะเบียนช้าก็ยังรออยู่ด้านบนจึงคิดลงมาเดินเล่นสักหน่อย เมื่อเห็นแผนกฉุกเฉินและแผนกศัลยกรรมทั่วไปกำลังทำคลีนิกฟรี ทุกคนจึงเข้าไปฟัง

ภรรยาของหยางหมิงเป็นนิ่วในถุงน้ำดี อาการกำเริบอยู่บ่อยๆ รักษาอย่างไรก็ไม่หาย วันนี้ทั้งสองไตร่ตรองแล้วจึงมาลงทะเบียนที่โรงพยาบาลเพื่อปรึกษากับคุณหมอ

หยางหมิงลงทะเบียนกับจางโหย่วฝูผู้เป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมทั่วไป เขาได้หมายเลขยี่สิบห้า เวลาประมาณสิบโมง ทั้งสองรอไม่ไหวจึงอยากออกไปก่อน จนกระทั่งสิบโมงค่อยมาใหม่

เพิ่งจะลงมาชั้นล่างก็เห็นว่าในห้องโถงบริเวณชั้นหนึ่งมีคลินิกฟรีของแผนกศัลยกรรมทั่วไปอยู่ด้วย ทั้งสองดวงตาเปล่งประกาย รีบเดินเข้าไปขอคำปรึกษาทันที

ต้วนปัวมีความเป็นมืออาชีพสูงและอธิบายให้อีกฝ่ายเข้าใจง่าย ภรรยาของหยางหมิงถูกพูดโน้มน้าวจนทั้งสองคิดจะลงทะเบียนกับต้วนปัวที่นี่ กระทั่งนัดหมายเวลากันเรียบร้อย

ขณะที่ทั้งสองกำลังจะกลับไป จู่ๆ ก็เห็นคลินิกฟรีอีกแห่งหนึ่ง คล้ายจะทำเหมือนกัน ทั้งสองเดินเข้าไปด้วยความสงสัย

“คุณหมอ สวัสดีครับ ขอถามหน่อยครับ พวกคุณไม่ได้ทำคลินิกฟรีกับฝั่งโน้นหรือครับ?” หยางหมิงถามด้วยความสงสัย

หวังหย่งยิ้ม “พวกเราโรงพยาบาลเดียวกันครับ แต่ว่าคนละแผนก ฝ่ายโน้นคือแผนกศัลยกรรมทั่วไป ส่วนพวกเราคือแผนกฉุกเฉินครับ”

หยางหมิงและภรรยาสบตากัน “อ้อ…ต่างกันตรงไหนหรือ?”

หวังหย่งคิดครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นว่า “ควรจะบอกว่าแต่ละแผนกก็มีดีไปคนละอย่าง แผนกศัลยกรรมทั่วไปมีขอบเขตงานอยู่ที่งานผ่าตัดและศัลยกรรม จะมีความเข้าใจลึกซึ้งในด้านโรคเฉพาะทาง…ส่วนแผนกฉุกเฉินนั้นจะให้ความสำคัญกับอาการป่วยที่ค่อนข้างอันตราย…แต่พวกเราก็มีห้องผ่าตัดนะครับ…”