เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 131

[ติ๊ง! ภารกิจเย็บหลอดเลือดประสบความสำเร็จ กระตุ้นทักษะผ่าตัดต่อนิ้ว!]

เฉินชางดีใจขึ้นมาทันที!

ในที่สุดก็มาแล้วหรือ?

ผมต้องวางท่าไปมากขนาดไหน ต้องทนลำบากลำบนมากแค่ไหน มาสักทีเถอะ! ทักษะผ่าตัดต่อนิ้ว!

[ทักษะผ่าตัดต่อนิ้ว: ระดับสูง (เป็นทักษะการผ่าตัดชั้นสาม) ปัจจัยที่ต้องการเพื่อกระตุ้นทักษะ:

1. ระดับพื้นฐานพัฒนาถึงระดับ 20

2. มีทักษะการเย็บเส้นเลือดระดับสูง

3.มี ทักษะการเย็บเส้นประสาทระดับสูง

4. มีทักษะการเย็บเส้นเอ็นระดับสูง!]

[ติ๊ง! กรุณารอจนมีระดับพื้นฐาน 20 ค่อยกระตุ้นทักษะการผ่าตัดต่อนิ้ว!]

ดวงตาของเฉินชางแข็งค้าง เผยท่าทีเศร้าสลดออกมา จากนั้นจึงสูดหายใจลึก

ระบบนี่นะ นับวันก็ยิ่งเอาใหญ่แล้ว ตอนแรกแค่สำเร็จภารกิจทำแผลเย็บแผล คุณก็ให้รางวัลผมมาสองสามอย่าง ตอนนี้ทักษะการผ่าตัดอย่างเดียวก็ต้องให้ผมเตรียมนู่นเตรียมนี่ตั้งสี่เงื่อนไข…

นี่ผมยกมีดไม่ไหวหรือมีดมันบินหนีไปแล้วเนี่ย!

ทางด้านโจวหยาง ในฐานะที่เป็นแฟนคลับหมายเลขหนึ่งที่ได้อยู่ชิดติดขอบเวที เรียกได้ว่ามองเห็นการผ่าตัดเมื่อครู่นี้ชนิดตั้งแต่เริ่มจนจบ กระทั่งอยากดูทุกฉากทุกตอนไม่อยากละสายตาไปไหน ยิ่งตอนนี้เขาเห็นเฉินชางมองไปยังจางเค่อฉินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและเศร้าสลดแล้ว ก็อดทอดถอนใจไม่ได้!

ผู้เชี่ยวชาญเฉินนี่นิสัยดีจริงๆ

มีพร้อมทั้งฝีมือและคุณธรรม!

มีจรรยาบรรณแพทย์และความเมตตาของหมอที่คอยช่วยรักษาผู้คน ทั้งยังมีทักษะการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมมหัศจรรย์

คนแบบนี้ ควรเรียกว่าเป็นบุคคลต้นแบบจริงๆ

เมื่อคิดถึงตรงนี้ โจวหยางก็หยิบมือถือออกมา อยากแอดเพื่อนกับเฉินชางไว้ ต่อไปจะได้ติดต่อกันให้มากหน่อย

เฉินชางหันมาพอดี โจวหยางตกใจจนหดมือกลับ เกือบทำโทรศัพท์มือถือตกพื้น

เฉินชางมองโจวหยาง พูดยิ้มๆ ว่า “เมื่อครู่ขอบคุณมากนะครับ!”

โจวหยางสั่นหัวระรัว “ไม่ๆๆ คนที่ต้องขอบคุณเป็นผมมากกว่า เมื่อครู่ การผ่าตัดของหมอเฉินเรียกได้ว่าเปิดโลกทัศน์ด้านการเย็บเส้นเอ็นให้ผมเลยนะครับ ส่วนการเย็บเส้นเลือดก็ลื่นไหลคล่องแคล่วมาก คุณแสดงการผ่าตัดที่ยอดเยี่ยมให้พวกเราได้เห็นแล้ว!”

หมอที่อยู่รอบๆ ก็พากันเดินเข้ามาหา “ใช่แล้วครับ หมอเฉินสุดยอดไปเลย!”

หมอ A “ใช่แล้วครับ ได้ยินชื่อเสียงไม่สู้เห็นด้วยตาตัวเอง พวกเราอิจฉาคุณมานานแล้วจริงๆ!”

เฉินชาง “???”

เฉินชางตกตะลึง ผมเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรกนะ? จะอวยก็ช่วยใส่ใจหน่อยได้หรือเปล่า?

หมอ B “จริงๆ นะครับ อาจารย์เฉิน พวกเราโตมากับคลิปของคุณเลยนะครับ!”

เฉินชางรู้สึกชาไปถึงหนังศีรษะ…

ทำไมประโยคที่ว่า ‘อาจารย์เฉิน ผมโตมากับคลิปของคุณเลยนะครับ’ มันถึงฟังดูแปลกๆ ล่ะ?

เฉินชางถาม “คลิป? คลิปอะไรครับ?”

ถานจงหลินได้ยินดังนั้นก็ถลึงตาใส่หมอทั้งหลาย มีของให้พวกคุณแอบดูแอบศึกษาก็ดีแล้ว จะพูดออกมาทำไม?!

ถานจงหลินหน้าแดง ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “อ้อ! หมอเสี่ยวเฉิน เป็นแบบนี้น่ะครับ ครั้งที่แล้วผมไปโรงพยาบาลของพวกคุณใช่หรือเปล่า? ผมเห็นการผ่าตัดของคุณพอดีก็เลยขอคลิปจากกล้องวงจรปิดไป ในนั้นมีคลิปการผ่าตัดของคุณอยู่ด้วย ยังไม่ได้ขออนุญาตคุณเลย ขอโทษจริงๆ ครับ!”

เฉินชางได้ยินดังนั้นก็เข้าใจกระจ่างขึ้นมาทันที ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง “ไม่เป็นไรครับ ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมอาชีพกันทั้งนัน ต่อไปยังต้องแลกเปลี่ยนความรู้กันให้มาก”

ทุกคนพยักหน้า “ใช่ๆๆ พวกเราจะเอาอย่างอาจารย์เฉิน!”

เฉินชางดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงกว่าแล้วจึงรีบบอกลา “ผมต้องกลับโรงพยาบาลแล้วครับ หัวหน้าถาน แล้วก็ทุกๆ คน ถ้ามีโอกาสไว้พบกันใหม่นะครับ”

ถานจงหลินได้ยินก็รีบพูดขึ้นทันที “เดี๋ยวก่อน เสี่ยวเฉิน เดี๋ยวผมไปโรงพยาบาลอันดับสองด้วยกันกับคุณเลย พอดีผมมีธุระกับผู้อำนวยการของพวกคุณนิดหน่อย”

เฉินชางพยักหน้ารับ

ตำรวจหนุ่มเมื่อครู่นี้รออยู่ด้านนอกนานแล้ว

“หมอเฉิน! คุณออกมาแล้ว ขอบคุณมากจริงๆ ครับ ต่อไปคุณจะเป็นครอบครัวของตำรวจปราบปรามอาชญากรรมของพวกเรา หากมีอะไรคุณก็มาหาพวกเราที่หน่วยปราบปรามอาชญากรรมได้เลยนะครับ” ตำรวจหนุ่มคิดไม่ออกว่าจะพูดขอบคุณเฉินชางอย่างไรจริงๆ