เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 136

การผ่าตัดอีกหลายเคสต่อจากนั้น เฉินชางยิ่งทำได้ลื่นมือมากขึ้น หวังหย่งก็ดูอย่างไหลลื่นมากขึ้น! ยิ่งหวังหย่งได้เห็นการผ่าตัดรูปแบบใหม่ก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกใจสั่น

เขารู้แล้วว่าการผ่าตัดรูปแบบนี้เป็นการผ่าตัดในแนวคิดใหม่ทั้งหมด วิธีการผ่าตัดนี้ทำให้เกิดผลลัพธ์ที่เหนือคาด! เช่นการสอดอุปกรณ์เข้าไปในตอนแรกหรือการใช้ตะขอไฟฟ้าแยกถุงน้ำดีออกมาได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ จะทำให้หลีกเลี่ยงท่อน้ำดีไปได้อย่างเหมาะสม ป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหาย! และการเลือกมุมในการสอดกล้องก็ทำให้พบสิ่งที่คาดไม่ถึง

เทคนิคเหล่านี้อาจไม่ได้ใช้บ่อยนัก แต่ว่า…เมื่อพบกับคนไข้ที่มีอาการพิเศษบางอย่าง ขั้นตอนที่ใส่ใจเหล่านี้จะเลี่ยงไม่ให้เกิดโรคแทรกซ้อนในภายหลังได้อย่างดีเยี่ยม เช่นการใช้กล้องในลักษณะพิเศษนั้น ทำให้พบนิ่วที่อยู่ในจุดแปลกๆ ซึ่งเมื่อก่อนมองเห็นไม่ได้ทั้งหมด

ความจริงในขั้นตอนเหล่านี้จะเห็นอวัยวะไม่มาก แต่ก็เหมือนกับการเปิดไฟเลี้ยวเวลาจะเลี้ยวรถ เป็นการป้องกันไว้ก่อน

ระดับของเฉินชางเพิ่มไปถึงระดับสิบแปดอย่างราบรื่นแล้ว แต่ว่านี่ยังไม่พอ และพรุ่งนี้ในแผนกก็ไม่มีการผ่าตัดอะไรที่เขาทำได้ด้วย

จะไปเก็บค่าประสบการณ์ที่ไหนดี?

ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว เฉินชางและหวังหย่งเดินออกไปจากห้องผ่าตัด ไม่ทันไรก็ได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง เฉินชางยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นต้วนปัว!

เฉินชางชะงักไปเล็กน้อย

ต้วนปัวของแผนกศัลยกรรมทั่วไป? เขา…โทรหาผมทำไม?

เขาไปเอาเบอร์โทรศัพท์ของผมมาจากไหน ไม่ถูกสิ…ผมไม่ได้แลกเบอร์โทรศัพท์กับเขาด้วยซ้ำ!

จากนั้นเมื่อเฉินชางรับโทรศัพท์ เสียงเรียกเขาว่า ‘ผู้เชี่ยวชาญเสี่ยวเฉิน’ ก็ดังแว่วออกมา ทำให้เฉินชางถึงกับเข้าใจกระจ่าง!

ต้วนปัวคนนี้ไม่ใช่ต้วนปัวคนนั้น!

หัวหน้าแผนกศัลยกรรมทั่วไปของโรงพยาบาลประชาชนที่อำเภอหลันก็ชื่อต้วนปัวเหมือนกัน!

เฉินชางตบหน้าผากตัวเอง เขายุ่งๆ จนเลอะเลือนไปแล้วสินะ

ตอนนี้คนที่เรียกเฉินชางว่าผู้เชี่ยวชาญเสี่ยวเฉินก็มีแค่หัวหน้าแผนกต้วนคนเดียว

เฉินชางรู้สึกหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ รีบรับโทรศัพท์ขึ้นพูด “หัวหน้าต้วน สวัสดีครับ”

ต้วนปัวพูดยิ้มๆ “ผู้เชี่ยวชาญเสี่ยวเฉิน พรุ่งนี้หลังเลิกงานพอมีเวลาว่างไหมครับ?”

พรุ่งนี้เป็นวันพฤหัสบดี เขายังไม่มีผ่าตัดอะไร และตอนบ่ายเขาก็ไม่มีอะไรทำจริงๆ

เฉินชางจึงพูดไปว่า “พรุ่งนี้ช่วงบ่ายผมว่างทั้งวันครับ”

ต้วนปัวได้ยินดังนั้นก็รู้สึกดีใจขึ้นมาทันที!

“ถ้างั้นก็ดีเลยครับ พวกเราเตรียมคนไข้ที่ต้องผ่าตัดไส้ติ่งเอาไว้แปดเคส พรุ่งนี้รบกวนคุณมาช่วยผ่าตัดไส้ติ่งด้วยวิธีแบบแผลเล็กหน่อยนะครับ”

เฉินชางได้ยินดังนั้นก็พยักหน้ารับปาก “ได้ครับหัวหน้าต้วน ไม่มีปัญหา!”

ต้วนปัวยิ้ม “โอเคครับ ถ้างั้นพรุ่งนี้ผมจะให้คนขับรถไปรอคุณที่ประตูโรงพยาบาลตอนเที่ยงนะครับ พอคุณเลิกงานก็มาได้เลย มากินข้าวกับพวกเราก่อน”

เฉินชางวางโทรศัพท์ไป จากนั้นจึงแก้ชื่อจากต้วนปัวเป็นหัวหน้าต้วน

ไม่เลว พรุ่งนี้มีแหล่งเก็บค่าประสบการณ์แล้ว!

……

……

แต่ไหนแต่ไรผู้ที่ทำงานในห้องผ่าตัดไม่เคยเลิกงานตรงเวลา และไม่มีความเคยชินที่จะต้องกินข้าวตรงเวลาด้วย จะเป็นหัวหน้าแผนกเหล่านั้นก็ดี จะเป็นหมอผู้มีชื่อเสียงก็ดี จะเงินเดือนหลักแสน เงินเดือนหลักล้านหรือ…หมอระดับไหนก็ช่าง ตอนที่ควรหิวก็ยังหิว แต่หากยังผ่าตัดไม่เสร็จ คุณอย่าหวังจะได้พักผ่อนเลย

ในระหว่างการผ่าตัด หากอยู่ๆ คุณหิวขึ้นมาก็จะผ่าตัดไปครึ่งเดียวแล้วออกไปกินข้าวก่อนค่อยกลับมาทำต่อไม่ได้

ความจริงผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ส่วนมากไม่ขาดแคลนเงินทอง แต่เป็นงานที่เหนื่อยมากจริงๆ อยากพักก็พักไม่ได้ ความกดดันผลักดันให้คุณต้องเดินหน้าต่อไป โรงพยาบาลจัดแจงความรับผิดชอบมากมายมาให้คุณ คุณจะต้องทำให้สำเร็จ!

พอคุณพัฒนามาถึงระดับแพทย์ผู้เชี่ยวชาญแล้วก็มักจะเป็นเช่นนี้ ตอนกลางวันไปทำงาน เดินออกจากประตูไปผ่าตัด พอเลิกงานกลับบ้านก็ต้องรีบเขียนวิทยานิพนธ์และทำงานวิจัย บางครั้งยังต้องนั่งรถไฟความเร็วสูงหรือนั่งเครื่องบินไปทำงานนอกสถานที่ในคืนเดียวกัน วันต่อมาก็ต้องเข้าร่วมงานสัมมนา ไม่ก็เข้าร่วมการประชุม และในคืนเดียวกันก็ต้องกลับเลย ไม่อาจอยู่จนทำให้การผ่าตัดหรือการรักษาของวันต่อไปถูกยืดเยื้อ

นี่ไม่ใช่เรื่องเล่า แต่เป็นตัวอย่างที่เกิดขึ้นจริง