เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 14

[ติ๊ง! ถุงนำโชคใบเล็ก ด้านในเป็นโลกไร้ขีดจํากัด! ข้อเสนอแนะ: ในถุงนำโชคบรรจุสิ่งมหัศจรรย์หลากหลายเอาไว้ หลังจากเปิดจะได้รับของหนึ่งอย่าง อาจเป็นอุปกรณ์ในตำนานหรืออาจเป็นเงิน ยิ่งเป็นของหายากยิ่งมีโอกาสได้รับต่ำ]

เฉินชางเข้าใจแล้ว นี่เป็นถุงเสี่ยงโชค อาจเปิดออกมาเป็นเงินหรือเป็นอุปกรณ์หายาก

แน่นอน เฉินชางคิดว่าคนหล่ออย่างเขาต้องมีโชคไม่แย่

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉินชางจึงกดเปิด

[ติ๊ง! ยินดีกับด้วย คุณได้รับทักษะพิเศษ: ดวงตาแห่งความงาม!]

ดวงตาแห่งความงาม?!

ตอนนี้เฉินชางพบว่าในแถบคุณสมบัติของตนมีทักษะใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งช่อง

[ทักษะพิเศษ: ดวงตาแห่งความงาม

ดวงตาแห่งความงาม: ทักษะทำงานด้วยตัวเอง (เพิ่มระดับไม่ได้)]

[ดวงตาแห่งความงาม: ทักษะทำงานด้วยตัวเอง เหมาะสำหรับใช้ในการผ่าตัดศัลยกรรมความงาม เมื่อสวมทักษะนี้จะช่วยให้คุณจำลองลักษณะการศัลยกรรมแต่ละชนิดได้ ช่วยให้คุณวางแผนศัลยกรรมที่สมบูรณ์แบบมากขึ้น ออกแบบลักษณะที่สมบูรณ์ที่สุดออกมา

ข้อเสนอแนะ: นี่เป็นดวงตาของทูตสวรรค์ เขาใช้เพื่อค้นหาความงามในชีวิต เมื่อสวมใส่ทักษะนี้คุณจะกลายเป็นนักออกแบบความงาม]

เฉินชางตื่นตะลึง!

โอ้โห!

นี่มันทักษะเทพ!

โชคของฉันยอดเยี่ยมขนาดนี้เลยเหรอ!

สำหรับหมอศัลยกรรมความงามแล้ว ทักษะนี้ก็เหมือนกับการใส่สูตรโกง

ดวงตาแห่งความงามช่วยให้ตนวางแผนศัลยกรรมให้ลูกค้าได้ มันจะออกแบบและจำลองลักษณะที่สวยที่สุดออกมา

นี่มันทักษะเทพชัดๆ?

แบบนี้เท่ากับมอบพรสวรรค์ในด้านศัลยกรรมความงามให้ตนเลย

หากต้องการเป็นหมอศัลยกรรมความงามคนหนึ่งอาจจะง่ายดาย แต่หากต้องการเป็นหมอศัลยกรรมที่โดดเด่นและยอดเยี่ยมจะต้องมีทักษะอย่างหนึ่ง นั่นก็คือการแสวงหาความงาม

เขาจำเป็นต้องมีเซนส์ด้านความงามที่โดดเด่นเหนือคนอื่น ต้องวิเคราะห์ลักษณะเด่นบนใบหน้าของคุณและออกแบบรูปลักษณ์ที่เหมาะสมกับคุณมากที่สุดออกมานี่ก็เหมือนกับการออกแบบทรงผม

จู่ๆ เฉินชางก็รู้สึกว่าตนได้รับทักษะอัตโนมัติที่ทั้งแข็งแกร่งและน่าอัศจรรย์มาโดยไม่ได้ตั้งใจ

หึๆๆๆ…

ใจเย็นเข้าไว้!

แต่ว่า…

ใจเย็นไม่ไหวทำอย่างไรดี?

“ฮ่าๆๆๆๆ…ฮ่าๆๆ…”

เฉินชางอดหัวเราะอย่างบ้าคลั่งไม่ได้

“ความบ้าก็เป็นแค่ลักษณะอย่างหนึ่ง ความบ้า…”

“ปังๆๆ!” จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เฉินชางเสียงสะดุด กระทั่งเสียงหลงเล็กน้อย…

“ใครครับ?” เฉินชางเดินไปหน้าประตู เอ่ยถามอย่างสงสัย

“ป้าเอง เจ้าของบ้าน ผลักประตู! ไม่สิ เปิดประตู!” เสียงนี้เป็นคุณป้าเจ้าของบ้านจริงๆ

เฉินชางพยักหน้าแล้วจึงเปิดประตู

ปีศาจร้ายหนักราวร้อยกว่ากิโลฯ ยืนหอบอยู่หน้าประตู เฉินชางพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณป้าครับ ทำไมวันนี้ถึงมีอารมณ์มาหาผมได้”

คุณป้าถอนใจ “เข้าไปพูดข้างในเถอะ”

เฉินชางมองคุณป้าที่หนักร้อยกว่ากิโลฯ ลังเลไปสามวินาที ตัดสินใจไม่ปิดประตูแล้วกัน…หากเธอหลงใหลในความหล่อเหลาของตนก็ยังตะโกนขอความช่วยเหลือได้

เมื่อเข้ามา คุณป้าก็เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ “เฉินชาง ป้ามีอะไรจะบอกเธอ”

เฉินชางยืนตัวตรง อดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปก้าวหนึ่ง “คุณป้าพูดมาเถอะครับ”

ไม่ใช่ว่าเฉินชางเกลียดคนอ้วน แต่รู้สึกว่า…นี่…นี่เป็นความหนักของโชคชะตาที่ทนรับไม่ไหว

คุณป้ากวักมือ “เข้ามาใกล้หน่อย มีอะไรจะให้”

พูดพลางรูดซิป

……