เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 176

บทที่ 176 ผมอยู่ในเวลางานครับ…ไม่สะดวก?

ทันทีที่ทุกคนได้ยินคำว่า ‘เฉินชาง’ สองคำนี้ บรรยากาศภายในห้องก็ตลบไปด้วยความประหลาดใจ!

มีเพียงคนไม่กี่คนที่รู้จักกับเฉินชาง พวกเขาต่างก็กลั้นหายใจและสบตากันไปมา!

แววตาเปี่ยมไปด้วยความเคร่งขรึม

เพราะถ้าวิธีการแยกหลอดเลือดแดงตับเป็นวิธีที่ออกมาจากความคิดของแพทย์อาวุโส ทุกคนยังพอเข้าใจได้ แต่ถ้านี่เป็นความคิดของเฉินชาง…เขายังอายุน้อยอยู่เลยนะ!

อายุน้อยเสียจนทำให้ทุกคนรู้สึกกดดัน!

เป็นความกดดันที่รู้สึกว่าคลื่นลูกใหม่กำลังจะซัดกลบคลื่นลูกเก่าอย่างพวกเขา เป็นความกดดันที่รู้สึกว่าศิษย์จะเก่งกว่าครูเสียแล้ว

หลิวซือฉีกับเฉียนเลี่ยงเป็นผู้คุมสอบเฉินชางในการสอบครั้งนั้น ในตอนนั้นเป็นการผ่าตัดไส้ติ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะทำได้ดีมาก ฝีมือในการผ่าตัดครั้งเป็นที่สะดุดตามาก แต่สุดท้ายแล้วก็เป็นแค่การผ่าตัดไส้ติ่งเคสหนึ่งเท่านั้น ถึงจะน่าชื่นชมอย่างไรก็บ่งบอกได้แค่ว่าเขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในการผ่าตัดมาก เป็นคนที่มีความรู้และความเข้าใจในด้านนี้ดี

แต่ในครั้งนี้ไม่เหมือนกันแม้แต่นิด

เคสการผ่าตัดในคลิปวิดีโอเมื่อครู่นี้ ไม่ได้ใช้แค่พรสวรรค์กับโชคช่วยแล้ว

ไม่อย่างนั้นคนอื่นๆ ก็คงกล้าผ่าตัดด้วยวิธีนี้ไปแล้ว

นี่เป็นศักยภาพที่มีอยู่ในตัวจริง!

อีกทั้งยังเป็นศักยภาพที่แข็งแกร่ง!

ถึงแม้จะมีคำกล่าวที่ว่า ‘ไม่เจอหน้าเพียงสามวัน อีกฝ่ายก็พัฒนาอีกขั้นแล้ว เราไม่อาจมองฝ่ายนั้นด้วยมุมมองเดิมได้อีก’ แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่ไม่เจอหน้าเพียงสามวัน ในวันนี้ถึงขั้นต้องมองอีกฝ่ายด้วยกล้องสโคป X8[1] กันเลยทีเดียว

แตกต่างจากเมื่อครั้งนั้นคนละขั้นเลย…

คนอื่นๆ ในห้องในห้องส่วนใหญ่ไม่ได้รู้จักเฉินชาง คนที่รู้จักเฉินชางก็มีแค่เพียงไม่กี่คน

“ใครคือเฉินชาง”

“ผมไม่รู้จัก!”

“ผมก็ไม่รู้จักเหมือนกัน!”

“หัวหน้าจางครับ เฉินชาง…เฉินชางคือใคร อยู่โรงพยาบาลไหนครับ”

สุดท้ายก็มีถามขึ้น!

จางโหย่วฝูหัวเราะแล้วตอบว่า “เขาเป็นหมอหนุ่มของโรงพยาบาลเรา”

หลังจากที่ทุกคนได้ฟังคำตอบ ทุกคนต่างก็ตำหนิอยู่ในใจ จางโหย่วฝู คุณไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบสิ ยังจะบอกด้วยนะว่าเป็นหมอหนุ่ม ฝีมือผ่าตัดของหมอหนุ่มยังเหนือชั้นกว่าคุณอีก!

หลังจากที่บรรดาแพทย์ศัลยกรรมได้ชมคลิปวิดีโอจนจบแล้ว พวกเขาต่างก็รู้สึกยังไม่จุใจ ก็เลยคิดแค่ว่าอยากจะกลับไปที่โรงพยาบาลลงมือผ่าตัดสักหน่อย ถึงอย่างไรเสียตอนนี้ก็คันไม้คันมือไม่ไหวแล้ว

เป็นเรื่องยากหัวหน้าแผนกพวกนี้จะออกมานอกโรงพยาบาลสักครั้ง งานในโรงพยาบาลค่อนข้างยุ่ง ทุกคนไม่ได้อยู่ต่อนานนักก็ทยอยกันกลับไป

แต่ก็มีบางคนที่ยังอยู่ต่อ ซึ่งคือเฉียนเลี่ยงกับหลิวซือฉีที่รู้จักกับเฉินชาง

เฉียนเลี่ยงอดถามขึ้นไม่ได้ว่า “หัวหน้าจางครับ การผ่าตัดเคสนี้…เฉินชางเป็นคนผ่าตัดจริงๆ หรือครับ”

จางโหย่วฝูพยักหน้าจริงจัง เมื่อเขาหวนนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น เขาก็ยังรู้สึกหวาดผวาไม่หาย “ครับ! บอกตามตรงนะครับ ตอนผ่าผมไม่ทันระวัง ทำให้ตอนที่แยกลำไส้เจอปัญหาพังผืดเข้าจนทำอะไรต่อไม่ได้ ในตอนนั้นพวกเราติดต่อหัวหน้าหลี่เป่าซานแล้ว แต่เวลากระชั้นชิดมาก หัวหน้าหลี่ไม่มีทางมาทัน แต่เขาบอกพวกเราว่าเรียกเฉินชางมาได้!…”

“…ตอนนั้นหลังจากที่เฉินชางมาถึงแล้ว มือทั้งสองข้างของผมล้าจนค่อนข้างสั่น เพราะผมพยายามอย่างหนักที่จะไม่ให้ลำไส้รั่ว ถ้าไม่ใช่เพราะเฉินชาง วันนั้น…มีแนวโน้มสูงเลยทีเดียวว่าผลจะออกมาเลวร้าย ทุกวันนี้ผมยังเก็บเรื่องนี้ไปฝันร้ายจนสะดุ้งตื่นอยู่เลย!”

หลังจากที่จางโหย่วฝูพูดจบ เขาก็อดถอนหายใจออกมาไม่ได้

เมื่อเห็นจางโหย่วฝูแสดงออกเช่นนั้น พวกเขาต่างก็เริ่มเชื่อแล้ว จางโหย่วฝูไม่มีความจำเป็นต้องเอาเรื่องนี้มาพูดเล่น

หลังจากที่ทั้งสองได้คุยรายละเอียดปลีกย่อยเกี่ยวกับการผ่าตัดสองสามประโยคแล้ว ก็เตรียมแยกย้ายกลับ ก่อนกลับ จู่ๆ หลิวซือฉีก็หันกลับมา “หัวหน้าจางครับ คลิป…คลิปผ่าตัดนี้สะดวกให้ก็อปปี้ได้มั้ยครับ”

จางโหย่วฝูยิ้มขอโทษ “ตอนนี้ยังไม่ได้ครับ รออีกสักระยะ ผมจะส่งให้หัวหน้าหลิวหนึ่งชุดครับ”

หลิวฉือฉีพยักหน้า คลิปวิดีโอการผ่าตัดพวกนี้ล้วนเป็นภาพข้อมูลที่ล้ำค่ามาก ล้ำเลิศถึงขั้นที่สมควรได้รับรางวัล ดังนั้นเขาก็เลยไม่ได้รบเร้าจางโหย่วฝูอีก

…

ฉินเสี้ยวยวนกลับเข้ามาในห้องทำงานในตอนบ่าย เขาได้รับโทรศัพท์จากกวนเหว่ยหัวหน้าสำนักงานมหาบัณฑิตแห่งมหาวิทยาลัยแพทย์แห่งมณฑลตงหยาง