เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 198

บทที่ 198 อาชีพลับหอมหวานสุดๆ

นักศึกษาปริญญาโทไม่กี่คนที่ยืนอยู่มุมผนังกำแพงอดเอามือยันกำแพงเอาไว้ไม่ได้ สายตาจับจ้องมองเฉินชางอย่างไม่ละสายตา อยากจะปล่อยมือจากกำแพง!

ไม่เอามือยันกำแพงแล้ว ผมขอคารวะคุณ!

คุณอวดภูมิความรู้ไม่พอ คุณยังเรียกคำชมจากหัวหน้าได้อีกด้วย!

ทว่าเฉียนหลิน พ่อหนุ่มร้อยโลที่ยืนอยู่ด้านหลังประตูห้องผู้ป่วย กลับยืนครุ่นคิดตัดสินใจอยู่นานว่าอยากจะเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยดีหรือไม่ แต่เขาก็ยังไม่กล้าอยู่ดี เขาเงี่ยหูฟังบทสนทาทั้งหมดที่เกิดขึ้นในห้องผู้ป่วย บทสนทนาที่สร้างความรู้สึกตื่นเต้นฮึกเหิมใจให้เขาอยู่นานมาก!

น้องชายคนนี้สุดยอดมาก!

เชี่ยวชาญรอบด้าน ภาษาอังกฤษ ตัวเลขทางฟิสิกส์ ตัวเลขทางเคมี ทักษะการผ่าตัด

ร้ายกาจๆ!

ในที่สุดผมคนแซ่เฉียนคนนี้ก็ไม่อยู่ในห่วงแห่งความโหยหาของนางปีศาจสาวตนนี้แล้ว เฉียนหลินมองหน้าที่ขี้ขลาดของเก่อฮว๋ายผ่านช่องประตู เขาอดถอนหายใจออกมาไม่ได้ มีนางปีศาจสาวเป็นหัวหน้า ถ้าคุณไม่หวาดกลัวนาง ใครจะกลัวล่ะ

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฉียนหลินก็มองเฉินด้วยความรู้สึกรักและสงสารอย่างเลี่ยงไม่ได้

ถึงอย่างไรเสียเฉินชางก็หนุ่มอนาคตไกล ทว่าดันสิ้นคิดอยากจะติดตามนางปีศาจสาว

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฉียนหลินก็ถอนหายใจออกมาหนึ่งเฮือก รอข้อสรุปอีกทีก่อน!

รอนางปีศาจสาวเซ็นชื่อก่อนค่อยไป ไปบอกกลับคุณลุงว่าหัวหน้าเมิ่งมีลูกศิษย์แล้ว อีกทั้งลูกศิษย์ของหัวหน้าเมิ่งยังเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมากด้วย เก่งกาจกว่าตนมาก

ในตอนนี้เมิ่งซีประทับใจเฉินชางแล้ว ความสามารถของนักศึกษาปริญญาโทคนนี้ล้ำเลิศเกินกว่าที่ตนคาดการณ์ไว้!

ถึงขั้นที่เมิ่งซีรู้สึกสงสัยว่าสมัยตนอายุเท่าเฉินชาง ตนมีความสามารถแบบเดียวกันกับเฉินชางหรือเปล่า

ในตอนนี้เอง ซย่าเกาเฟิงอดกล่าวขึ้นไม่ได้ว่า “เสี่ยวเมิ่ง ถ้าคุณไม่อยากรับนักศึกษาปริญญาโทคนนี้เป็นศิษย์ล่ะก็ พ่อหนุ่มคนนี้ให้ผมแล้วกันนะ!…”

“…ผมจะทำตัวหน้าหนาโทรไปที่สำนักงานบัญฑิตวิทยาลัยให้ทางนั้นให้โควตาผม! บอกตามตรงนะครับว่าผมไม่เจอหนุ่มสาวที่มีความสามารถโดดเด่นขนาดนี้มานานมากแล้ว อนาคตรุ่ง อ้อ จริงสิ พ่อหนุ่มคุณชื่ออะไรนะ”

เฉินชาง “เฉินชางครับ ชางที่มาจากคำว่าชางไห่ซางเถียน[1] น่ะครับ”

ทันทีที่ซย่าเกาเฟิงได้ยิน “เยี่ยม! เป็นชื่อที่ดี!”

บรรดาแพทย์ที่เข้ามาฝึกอบรมที่โรงพยาบาล ตรงไหนที่เรียกว่าดี!

ซย่าเกาเฟิงกล่าวต่อ “คุณทำงานแล้วใช่มั้ยครับ ทำอยู่ที่โรงพยาบาลไหนครับ แผนกอะไร”

เฉินชาง “ตอนนี้ผมทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลอับดับสอง อยู่แผนกฉุกเฉินครับ”

ซย่าเกาเฟิงชะงัก “เอ๊ะ? หัวหน้าหลี่เป่าซานอยู่ที่นั่น?”

เฉินชางพยักหน้า ดูแล้วหัวหน้าหลี่มีชื่อเสียงในมลฑลอยู่นะ

ซย่าเกาเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย “ไม่เลว ไม่เลว!”

[ติ๊ง! ค่าความรู้สึกดีของซย่าเกาเฟิง +10]

…

อาการของผู้ป่วยคงที่แล้ว ทุกคนต่างก็เดินกลับไปที่ห้องทำงาน

เมิ่งซีมองเฉินชาง ถึงแม้ว่าในใจจะดีใจมาก แต่สีหน้ากลับเรียบเฉย “ทำไมคุณถึงอยากได้ฉัน”

เฉินชาง “…”

นี่มันกลางวันแสกๆ คุณเป็นถึงอาจารย์ ทำไมพูดจาเลอะเทอะแบบนี้

ผมมีสิทธ์นั้นด้วยหรือ

ถึงจะอยากแต่ก็ไม่กล้า!

เมื่อเมิ่งซีเห็นว่าเฉินชางไม่ตอบ เธอก็ถามต่อ “ทำไมคุณถึงอยากได้ฉันเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา”

เฉินชางถึงเพิ่งจะเข้าใจในคำถาม เขายิ้มเก้อเขิน “ความรู้ด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ของผมไม่พอ ผมคิดว่าหนึ่งในความแตกต่างระหว่างนักศึกษาปริญญาโทกับนักศึกษาปริญญาตรีคือความรู้ด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ นักศึกษาปริญญาโทต้องทำวิจัยเป็น ต้องทำวิจัยทางวิทยาศาสตร์ได้ แล้วผมก็เคยอ่านบทความวิจัยทั้งหมดของอาจารย์เมิ่งมาก่อน คุณมีความสามารถโดดเด่นในแวดวงนี้มาก ผมคิดว่าผมจะได้เรียนรู้อะไรจากคุณเยอะมาก”

ทันทีที่ได้ยินคำตอบเหล่านี้ เมิ่งซีก็พยักหน้าเล็กน้อย “เอาแบบฟอร์มมาให้ฉัน”

เฉินชางรีบยื่นแบบฟอร์มสำหรับเซ็นรับศิษย์ให้เมิ่งซีทันที

เมิ่งซีขีดๆ เขียนๆ ชื่อของตนเองลงบนแบบฟอร์ม

เฉินชางปลื้มปริ่ม “ขอบคุณครับอาจารย์!”

[ติ๊ง! ภารกิจลับ ภารกิจกราบอาจารย์เมิ่งซีเสร็จสิ้น!]

[ติ๊ง! ยินดีด้วย ได้รับการถ่ายทอด: ลูกศิษย์ของเมิ่งซี]

[เปิดคลังทักษะของเมิ่งซี…]

[คลังทักษะของเมิ่งซี เสียค่าความรู้สึกดี สามารถปลดล็อกทักษะใหม่ได้

อธิบายเพิ่มเติม ทักษะที่ไม่เหมือนกันต้องแลกกับค่าความรู้สึกดีที่ไม่เหมือนกันเท่านั้นถึงจะแลกได้ เสร็จสิ้นภารกิจศิษย์ในสำนักจะได้รับค่าความรู้สึกดี]

เฉินชางถึงกับตกตะลึงจนตาค้าง…

ผม…

ผมเหนื่อยมาทั้งวัน และนี่คือรางวัลที่คุณมอบให้ผม?

เสียค่าความรู้สึกดีสามารถแลกทักษะได้?

ซึ่งนั่นก็คือภารกิจลับทั้งหมด?

และซึ่งนั่นก็คืออาชีพลับทั้งหมด?

เมิ่งซีอายุสามสิบ ต่อให้เธอเก่งสักแค่ไหน เธอจะมีทักษะหลากหลายแค่ไหนกันเชียว

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็ค่อนข้างอยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก คิดไม่ถึงว่าผมจะโง่เง่าทำลายโอกาสเฟ้นหาอาจารย์ปรึกษาของตนเองไป

ผม…ผมคืนสินค้าได้มั้ย

ผมไม่ต้องการเธอแล้ว!

ผมเปลี่ยนอาจารย์ที่ปรึกษาได้มั้ย

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ จู่ๆ เฉินชางก็รู้สึกว่าพวกผู้หญิงเป็นพวกจอมหลอกลวง จะเชื่อถือในสิ่งที่เห็นจากภายนอกไม่ได้ ยิ่งผู้หญิงสวยๆ ยิ่งทำร้ายคนอื่นได้อย่างอำมหิตมาก!

หลังจากที่ทอดถอนใจร้อยแปดพันเก้าแล้ว…