เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 204

บทที่ 204 น้ำลายมีพิษ!

“ส่งมีดผ่าตัดให้ผม!”

เมื่อย่วนย่วนเห็นมือคู่นั้นที่ยื่นมาของเฉินชาง เธอก็อดหน้าแดงไม่ได้ เธอรีบพยักหน้าทันที

เหมือนที่พวกเธอซุบซิบกันไว้จริงๆ ทั้งใหญ่ทั้งยาว (ทฤษฎีขนาดมือสัมพันธ์กับขนาดน้องชาย)นี่เขาจะต้องใส่ถุง (มือ) ไซซ์ไหนกันนะ

แล้วก็…ว่ากันว่าเขาไวมาก?

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ข่งย่วนย่วนก็เต็มไปด้วยความคาดหวังกับการผ่าตัดเคสนี้อย่างไร้ขอบเขต

ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกที่ได้ร่วมทีมผ่าตัดกับเฉินชาง แต่เรื่องที่เล่าขานกันอย่างแพร่สะพัดเกี่ยวกับเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ท่านนี้นั้น…

ต้องกล่าวให้ทราบว่าห้องผ่าตัดเป็นสถานที่ที่เรื่องซุบซิบนินทากับข่าวต่างๆ จะแพร่กระจายได้รวดเร็วที่สุด แล้วเฉินชางก็กำลังตกเป็นประเด็นร้อนในช่วงนี้

ถึงขั้นที่กลายเป็นชายในจินตนาการเกี่ยวกับเรื่องบนเตียงของพยาบาลสาวเล็กสาวใหญ่ประจำห้องผ่าตัด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งยามที่เข้าเวรดึก ในค่ำคืนที่เงียบสงบไม่มีเคสผ่าตัด เพื่อที่จะขับไล่ความมืดทึมน่ากลัวที่แฝงอยู่ในบรรยากาศของห้องผ่าตัด ผู้หญิงกลุ่มนี้มักจะชวนกันพูดคุยถึงชายมาดแมนเพื่อกระตุ้นความรู้สึกกระชุ่มกระชวยให้จิตใจ

พยาบาลประจำห้องผ่าตัดทุกคนที่ได้เห็นเฉินชาง พอออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วจะต้องซุบซิบเรื่องเฉินชางกันยกหนึ่ง และเก็บไปจินตานาการถึงเขาในตอนเข้านอน

“เฉินชางเก่งกาจมาก มีอยู่ครั้งหนึ่งขณะที่โจวเสี่ยวตงผ่าตัดผู้ป่วยอยู่แล้วเกิดทำต่อไม่ได้ขึ้นมา ผลสุดท้ายต้องเรียกให้เฉินชางมาช่วย ทุกขั้นทุกตอนคล่องแคล่วฉับไว ตัดสินใจได้อย่างเฉียบขาดตรงไปตรงมา เก่งมากจริงๆ!”

“นี่ยังไม่เท่าไหร่ คุณไม่รู้เรื่องนี้สินะ มีอยู่ครั้งหนึ่งมีเคสผ่าตัดที่ยากมากเคสหนึ่งที่ห้องผ่าตัดหมายเลขสาม เคสนี้จำเป็นต้องรีบเย็บหลอดเลือดเร็วที่สุด พวกคุณไม่รู้อะไรความไวของมือหมอเฉิน ถ้าไม่โสดมาเป็นร้อยแปดสิบปีไม่มีทางทำได้แน่!”

“คืนวันนั้นเฉินชางพยายามอย่างสุดกำลังที่จะช่วยชีวิตผู้อำนวยการฝาง บอกตามตรงนะ สุดยอดมากจริงๆ…!”

ข่งย่วนย่วนมองเฉินชาง เก่งขนาดนั้นเลยจริงๆ หรือเนี่ย

…

เฉินชางรับมีดผ่าตัดมา จากนั้นก็ลงมีดกรีดแยกชั้นผิวลงไปทีละชั้น

เฉินชางกรีดเปิดช่องทรวงอก เริ่มการผ่าตัดอย่างแท้จริง

ถึงแม้ว่าระยะเวลาในตอนนี้ยังผ่านไปไม่ถึงหกชั่วโมงเต็ม แต่ก็เริ่มมีของเหลวปริมาณมากในเยื่อหุ้มปอดแล้ว

“ดูดเลือด!”

หวังหย่งพยักหน้า ถือท่อดูดขึ้นมาลงมืออย่างระมัดระวัง

นิ้วมือของเฉินชางเรียวยาวมาก การเคลื่อนไหวของนิ้วมือก็ปราดเปรียวมาก

ในตอนนี้เห็นหลอดอาหารแล้ว หลิวเจี้ยนที่ยืนอยู่ห่างๆ ค่อยข้างกังวลใจ เขาไม่ได้เดินออกไปจากห้องผ่าตัด

ตั้งแต่หลิวเจี้ยนเข้ามาในห้องผ่าตัด เขาก็รู้สึกหัวใจตุ๊มๆ ต่อมๆ อยู่ตลอดเวลา

เฉินชางผ่าตัดทรวงอกเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่

ที่แผนกฉุกเฉินอย่าว่าแต่เฉินชางเลย แม้แต่หัวหน้าหลี่เป่าซานยังไม่เคยผ่าตัดเกี่ยวกับทรวงอกมาก่อนเลย

แต่เฉินชางเป็นลูกศิษย์ของเหล่าเฉิน หลิวเจี้ยนก็เลยพอจะเข้าใจอยู่บ้าง

ก็เพราะว่าเข้าใจ ก็เลยยิ่งกังวลว่าจะเกิดเรื่องขึ้น

หลังจากที่เห็นหลอดอาหารแล้ว เซียวเหอที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็กล่าวขึ้นว่า “เสี่ยวเฉิน อยู่ตรงตำแหน่งช่องว่างชี่โครงอกคู่ที่สี่ ตำแหน่งด้านหลังประมาณสองนาฬิกา[1]”

หลิวเจี้ยนอดเตือนไม่ได้ว่า “เสี่ยวเฉิน ระวังหน่อยนะครับ เส้นประสาทเวกัสเยอะมาก”

เฉินชางพยักหน้า ไม่ส่งเสียงใดๆ แยกหลอดอาหารด้วยความระมัดระวัง

ขั้นตอนนี้ราบรื่นมาก ไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน

เมื่อพลิกหลอดอาหารแล้วก็ปรากฏให้เห็นรูรั่ว

“แหนบขนาดเล็ก”

“กรรไกร”

“ผ้าก๊อซห้ามเลือด”

“น้ำเกลือล้างแผล”

ข่งย่วนย่วนพยักหน้ารับทราบทันที พร้อมกับยื่นอุปกรณ์ให้เฉินชางทีละชิ้น

เฉินชางรับแหนบกับกรรไกรมา

เขาแหวกชั้นกล้ามเนื้อของหลอดอาหารตรงบริเวณที่เป็นรูรั่วให้บาดแผลขยายออกเป็นแนวยาว จนกระทั่งพบตำแหน่งที่เยื่อเมือก[2]เสียหาย

เมื่อเห็นขั้นตอนนี้ เซียวเหอถึงกับอดกลืนน้ำลายไม่ได้

เขาค่อนข้างประหม่า…

เขากำลังจะถามอยู่เลยว่าทำไมเฉินชางถึงขยายแผลจนกว้างขนาดนั้น ที่แท้ก็เป็นเพราะแบบนี้นี่เอง!

“ไหมเย็บแผลเบอร์สี่”

ลำดับต่อไปถึงจะเป็นช่วงเวลาที่จำเป็นต้องเย็บแผล

เพราะเยื่อเมือกบริเวณหลอดอาหารเสียหาย ถ้าไม่เพิ่มความระมัดระวัง แล้วแค่เย็บแผลเฉยๆ ก็จะไม่ใช่ทางเลือกที่ชาญฉลาดนัก

และกล่าวอย่างตรงไปตรงมาเลยว่าหลังจากเย็บแผลไปแล้ว อาการก็จะยังไม่คงที่!