เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 205

บทที่ 205 ซื้ออะไรดี

คนในครอบครัวของเหล่าหยางรออยู่ด้านนอกห้องผ่าตัดด้วยความกังวลใจ

ช่วงเวลาที่เสี่ยวหยางรอเหล่าหยางอยู่หน้าห้องผ่าตัด เขาเงียบขรึมไม่พูดจา ค่อนข้างกระวนกระวายใจและเป็นห่วง…

ภรรยาของเขาเดินมาอยู่ที่ข้างหลังเขาเงียบๆ ตบเบาๆ ที่ตัวเขา ไม่ได้เอ่ยพูดอะไร เอามือวางไว้ที่หลังเขาเฉยๆ

อุณหภูมิของร่างกายที่ส่งผ่านจากมือลงบนแผ่นหลังของเสี่ยวหยาง ทำให้เสี่ยวหยางรู้สึกได้ถึงกำลังใจที่พึ่งพาได้

เสี่ยวหยางเงยหน้ามองแววตาที่เผยให้เห็นถึงความห่วงใยของภรรยา เขายิ้มให้เธอ “ที่รัก ผมไม่เป็นไร”

ภรรยานั่งลงข้างกายเขา “ที่รัก คุณไม่ต้องห่วง เรื่องที่ยากลำบากที่สุดพวกเราก็ผ่านกันมาแล้ว นับประสาอะไรกับเรื่องนี้ จะว่าไปแล้วคุณก็ยังมีฉันอยู่!”

คำพูดหนึ่งคำพูดที่ทำให้เสี่ยวหยางถึงกับตื้นตันจนน้ำตาแทบไหลออกมา

เขาหันไปมองผู้หญิงแต่งตัวบ้านๆ ที่แขนยังสวมปลอกแขนผ้ายืดอยู่เพราะตอนเลิกงานรีบร้อนมาที่โรงพยาบาลก็เลยยังไม่ได้ถอดออก เสื้อผ้าที่สวมอยู่นั้นไม่ได้ซื้อใหม่มาหลายปีแล้ว…

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เสี่ยวหยางก็ถอนหายใจออกมา เขายิ้มเจื่อนอยู่ในใจ ตนเป็นคนไม่เอาไหนเลยจริงๆ!

ผู้หญิงที่ดีมากขนาดนี้ ผู้หญิงที่ทนกัดก้อนเกลือกินอยู่กับตนมาตลอด

เมื่อภรรยาเห็นสีหน้าของเขา เธอก็เอามือลูบเส้นผมที่ยุ่งเหยิงของเสี่ยวหยาง “ผมยาวแล้ว ต้องตัดผมสักหน่อยแล้ว กลับถึงบ้านฉันตัดให้คุณนะ”

เสี่ยวหยางพยักหน้าอย่างแรง

ไม่นานประตูห้องผ่าตัดก็เปิดออก

เฉินชางกับเซียวเหอและคนอื่นๆ เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องผ่าตัด เสี่ยวหยางกับคนในครอบครัวก็รีบวิ่งเข้ามาหาทันที

“หัวหน้าเซียวครับ เป็นยังไงบ้างครับ” แววตาของเสี่ยวหยางเต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นกังวล

เซียวเหอยิ้มปลอบประโลม “เรียบร้อยดีครับ การผ่าตัดราบรื่นมาก แต่ยังกลับบ้านไม่ได้นะครับ ช่วงนี้ต้องพักรักษาตัวอยู่ที่แผนกระบบทางเดินอาหารของโรงพยาบาลก่อนเพื่อเฝ้าสังเกตอาการ…

…ส่วนเรื่องค่ารักษาค่อยว่าทีหลัง ถ้าผลสรุปออกมาชัดเจนแล้วว่าเป็นภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากการรักษา โรงพยายาลจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบในส่วนนี้ ดังนั้นพวกคุณยังไม่ต้องกังวลเรื่องเงินครับ!”

ทันทีที่เสี่ยวหยางได้ยินเนื่องนี้เขาไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกดีใจ ในทางตรงกันข้าม เขาถึงกับหน้าถอดสี และรีบส่ายหน้าทันที “ไม่ได้ครับไม่ได้ ปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ครับหัวหน้าเซียว คุณเป็นถึงบุคคลที่มีชื่อเสียง ไม่เหมือนกับพวกเรา คุณจะมาหมดอนาคตเพราะเรื่องของพวกเราไม่ได้นะครับ ถ้าคุณต้องโดนลงโทษเพราะพวกเรา พ่อจะต้องไม่ให้อภัยผมแน่!”

ถึงจะไม่มีเงิน เสี่ยวหยางก็ไม่ยอมทำอะไรที่ขาดจิตสำนึก

ถึงเรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่ปกติมาก ภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากการรักษาเป็นเรื่องที่เห็นได้บ่อย แต่เสี่ยวหยางคิดว่าจะปล่อยให้เป็นเช่นนี้ไม่ได้

เขาได้สอบถามจนแน่ชัดแล้ว อีกทั้งเขายังได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดในห้องส่องกล้องจากกล้องวงจรปิดแล้วด้วย เป็นเพราะตอนส่องกล้องตรวจทางเดินอาหาร จู่ๆ พ่อของเขาก็เกิดอาการเจ็บแปลบขึ้นมาจนพลิกตัวจริงๆ

จะว่าไปแล้วพ่อของเขามีอาการเจ็บหลอดอาหารมาได้วันสองวันแล้ว

เสี่ยวหยางคิดว่าพ่อเขามีอาการป่วยอยู่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกิดเรื่องขึ้นในห้องส่องกล้อง ก็เป็นเพราะพ่อเขาเป็นต้นเหตุ อีกทั้งหัวหน้าเซียวเป็นคนแบบไหน เขารู้ดี คนบ้านเดียวกัน เคยให้ความช่วยเหลือตนมาไม่น้อย

ช่วยลดลงค่าใช้จ่ายในการตรวจแต่ละครั้งไปไม่น้อย แถมยังเป็นคนตรวจให้กับมือ

สิ่งนี้ถือเป็นบุญคุณอันใหญ่หลวง!

แล้วอีกอย่าง ตอนที่เกิดเรื่องกับพ่อ เซียวเหอก็เป็นคนวิ่งเต้นหาหมอมาผ่าตัดให้ เขาเห็นสิ่งนี้กับตา

แต่ละวันหัวหน้าเซียวงานยุ่งมาก!

พ่อของเซียวเหอบอกว่าเซียวเหอมักจะทำโอทีถึงห้าทุ่มเที่ยงคืนถึงเลิกงานกลับบ้าน

ทุกครั้งที่มาส่องกล้องตรวจทางเดินอาหาร หัวหน้าเซียวไม่เคยวางมาดใส่พวกเขาเลยสักครั้ง ทุกครั้งต้อนรับอย่างเป็นมิตร ถ้ามีเวลาก็พาเขาไปเลี้ยงข้าว

ทั้งหมดทั้งมวลนี้ทำให้ครอบครัวหยางซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่ง

ดังนั้นเสี่ยวหยางคิดว่า ถ้าเซียวเหอต้องโดนลงโทษเพราะครอบครัวเขา ความผิดนี้จะเป็นความผิดที่ใหญ่หลวงยิ่งนัก

เมื่อกลับไปที่บ้านในชนบทจะต้องโดนคนในหมู่บ้านถ่มน้ำลายใส่

ดังนั้นไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม จะทำให้หัวหน้าเซียวเดือดร้อนไม่ได้ หัวหน้าเซียวเป็นคนมีความสามารถ ไม่ว่าพูดจะอย่างไร ก็จะทำให้หัวหน้าเซียวเดือดร้อนไม่ได้

เซียวเหอปัดมือไปมา “วางใจเถอะครับ เรื่องนี้ผมจัดการเอง เสี่ยวหยาง คุณไปที่แผนกระบบทางเดินอาหารเป็นเพื่อนคุณพ่อของคุณก่อนเถอะครับ…”

“…อ้อ คุณต้องขอบคุณหมอเฉินมากๆ นะครับ เขาเป็นผู้มีพระคุณของคุณเชียวนะ ถ้าไม่ใช่เพราะหมอเฉิน การผ่าตัดวันนี้จะต้องยุ่งยากทีเดียว” เซียวเหอแนะนำเฉินชางให้เสี่ยวหยางกับครอบครัวได้รู้จักกัน “อีกทั้งผลลัพธ์การผ่าตัดของหมอเฉินประสบผลสำเร็จมาก ฟื้นตัวไวแน่นอน พวกคุณสบายใจได้เลยครับ!”

หลัวจากพูดจบ เซียวเหอมองเฉินชางด้วยความซาบซึ้งใจ ในครั้งนี้เขาติดหนี้บุญคุณเฉินชาง

ทันทีที่เสี่ยวหยางได้ยินเช่นนั้น เขาก็รีบจูงมือภรรยาโค้งคำนับเฉินชางทันที “คุณหมอเฉินครับ ขอบคุณมากครับสำหรับบุญคุณอันยิ่งใหญ่!”

เฉินชางถึงกับตกตะลึงจนตาค้าง เขารีบตอบรับอย่างมีมารยาททันที

“ไม่ต้องเกรงใจครับ ไม่ต้องเกรงใจ…ไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไรครับ เป็นสิ่งที่ผมควรทำครับ” เฉินชางรีบตอบกลับไป

คำว่า ‘บุญคุณอันยิ่งใหญ่’ ทำเอาเฉินชางถึงกับตกอกตกใจ