เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 208
บทที่ 208 ร่วมการวินิจฉัยด่วนของแผนกสูตินรีเวช (2)
เซ็นชื่อ…
เซ็นชื่อ…
นอกจากเซ็นชื่อเขายังทำอะไรได้อีกหรือ
จางเยว่ยื่นตกตะลึงทำอะไรไม่ถูกอยู่ตรงนั้น สีหน้าของเขาดูกล้ำกลืนฝืนทนเกินกว่าจะรับไหว สายตามองเหม่อจิตใจล่องลอย ทำไมเรื่องราวดีๆ ถึงกลับกลายเป็นข่าวร้ายไปได้!
นี่มั่นเรื่องอะไรกันแน่?
แม่ของหลิวเหวินจวินตกใจจนร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา
น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม
ทำไมอยู่ดีๆ ถึงเกิดเรื่องกับเหวินเหวิน ลูกสาวคนเดียวของครอบครัวเราได้
เกิดอะไรขึ้นกันแน่
ถ้าเกิดอะไรกับเหวินเหวินขึ้นมาจริงๆ…ครอบครัวนี้…ยังจะเรียกว่าครอบครัวได้อีกหรือ
กล่าวอย่างไม่น่าฟังก็คือในชีวิตพ่อแม่ของหลิวเหวินจวินมีลูกสาวแค่คนเดียว ตอนนี้เกิดเรื่องกับลูกสาวกะทันหัน พวกเขาเลยรู้สึกว่ายอมไม่มีเด็กคนนี้ในชีวิตจะดีกว่า!
จางเยว่หันไปมองพ่อแม่ของภรรยา เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งที เอามือปาดหยาดน้ำตาที่อาบแก้ม เดินเข้าไปหาพวกท่านอย่างสงบสุขุม
ช่วงเวลาเช่นนี้เขาจะเป็นแบบนี้ไม่ได้ เขาต้องเป็นคนรับผิดชอบครอบครัวนี้ เขาต้องดูแลพ่อแม่ของเหวินเหวินให้ดีแทนเหวินเหวิน!
ถึงแม้…
ถึงแม้ว่า…
เมื่อคิดถึงตรงนี้ จางเยว่ถึงขั้นไม่กล้าที่จะคิดต่อไป
“พ่อครับ แม่ครับ พ่อกับแม่ไม่ต้องกังวลนะครับ เหวินเหวินจะต้องไม่เป็นอะไร พ่อกับแม่สบายใจได้!”
เมื่อเขาพูดประโยคนี้ออกไป นางหลิวก็ร้องห่มร้องไห้หนักยิ่งขึ้น เมื่อครู่นี้ยังแค่สะอื้นไห้ ตอนนี้กลายเป็นร้องไห้โฮเสียงดัง
เมื่อจางเยว่เห็นพ่อแม่ของเหวินเหวินทุกข์ระทมเช่นนี้ เขาก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป น้ำตาไหลพรากออกไม่ขาดสาย “แม่ แม่อย่าร้องไห้ ผมขอร้องนะแม่ ผมจางเยว่ขอสาบาน ไม่ว่าเหวินเหวินจะเป็นยังไง คุณสองคนจะเป็นพ่อแม่ของผมตลอดไป ผมจะกตัญญูกับพวกคุณเหมือนที่ผมกตัญญูกับพ่อแม่ตัวเอง”
เมื่อพ่อของหลิวเหวินจวินเห็นว่าสถานการณ์ดูจะยุ่งเหยิงกันไปใหญ่แล้ว ก็อดกล่าวไม่ได้ว่า “เอาละๆ จะร้องไห้อะไรกัน!”
“ตอนนี้เหวินเหวินยังอยู่ไม่ใช่หรือไง จะร้องอะไรกัน นี่ที่โรงพยาบาล ทำไมถึงทำเหมือนว่าอยากให้เกิดอะไรขึ้นกับเหวินเหวิน ยืนรอดีๆ ไม่ต้องร้อง…
…จางเยว่ เธอเป็นชายหนุ่ม เป็นผู้ชาย เป็นสามีของเหวินเหวิน ในวันข้างหน้าต้องเป็นพ่อของลูกเหวินเหวิน เธอจะมาร้องห่มร้องไห้เหมือนแม่เธอไม่ได้ ฟ้าถล่มดินทลายเธอก็ต้องยืนหยัดอยู่ได้…
…แล้วอีกอย่าง คุณหมอก็บอกแล้วว่าแค่อันตรายนิดหน่อย ทางนั้นเขาก็ให้หมอทุกคนที่รักษาได้มารักษาแล้ว คุณหมอแค่มาแจ้งสถานการณ์ให้เรารู้ตามสิทธิ์ของคนในครอบครัวเท่านั้นเอง…”
…
ด้านนอกห้องคลอด ทุกคนต่างจ้องมองประตูหน้าห้องผ่าตัดด้วยความกระวนกระวายใจ เฝ้ารอคอยข่าวดีอย่างเงียบๆ
บรรยากาศภายในห้องคลอดกลับเป็นบรรยากาศอีกแบบหนึ่ง!
ทุกคนต่างก็ทำงานอย่างเป็นระเบียบเป็นขั้นเป็นตอน!
จางจิ้นเฟิงลงมือทำคลอดด้วยตัวเอง เธอมองแม่เด็กพร้อมกล่าวว่า “คุณแม่ สู้ๆ นะคะ ไม่เป็นไรค่ะ!”
หลินเหวินจวินร้องไห้จนไม่ไหวแล้ว “คุณหมอคะ ฉันคิดว่าถ้าเกิดอะไรขึ้น คุณหมอช่วยชีวิตลูกของฉันไว้นะคะ…”
จางจิ้งเฟิงหัวเราะ “เด็กโง่ พวกคุณไม่มีใครเป็นอะไร คุณออกแรงเบ่งอีกสักหน่อย ออกแรงเบ่งอีกนิดก็คลอดออกมาได้แล้ว เด็กยังแข็งแรงดี”
หลิวเหวินจวินร้องไห้ฮือๆ พร้อมกับพยักหน้า “อืม…อืม…ฉันรู้แล้ว…อ๊า…เจ็บมากเลย คุณหมอฉันทรมานเหลือเกิน…”
หลิวเหวินจวินในตอนนี้ปวดร้าวหัวใจราวกับถูกมีดกรีดแทง ความเจ็บปวดความทุกข์ระทมในจิตใจหนักหนาสาหัสยิ่งกว่าความเจ็บปวดทางกาย!
ลูกจะต้องได้ลืมตาดูโลก
แต่หน้าอกก็เจ็บปวดมากจริงๆ!
ทำยังไงดี
จางจิ้นเฟิงอดสอบถามพยาบาลไม่ได้ว่า “ทำไมผู้ร่วมวินิจฉัยยังไม่มากันอีก คุณไปเร่งหน่อย โทรศัพท์มือถือฉันอยู่ไหน!”
หลังจากพูดจบ มือทั้งสองข้างของจางจิ้นเหวินเตรียมรองรับเด็กทารกที่จะคลอดออกมา พร้อมกล่าวปลุกใจ “คุณแม่ ฉันจะนับหนึ่ง สอง สาม พวกเราออกแรงเบ่งไปด้วยกันค่ะ!”
หลิวเหวินจวินพยักหน้าพร้อมออกแรงเบ่ง ปากช่องคลอดขยาย จางจิ้นเหวินใช้มือจับศีรษะของที่เริ่มโผล่ออกมาอย่างระมัดระวัง…
สองนาทีผ่านไป หลี่เป่าซาน เถามี่ หยางเสี่ยวหมิง ทุกคนต่างเดินเข้ามาในห้องคลอดไล่เลี่ยกัน
ในเวลานี้เด็กใกล้จะคลอดออกมาแล้ว จางจิ้นเฟิงยังคงปลุกใจอย่างต่อเนื่อง “สู้ๆ สู้ๆ เก่งมาก คุณแม่เก่งมากๆ!”
ฝีมือการทำคลอดของจางจิ้นเฟิงล้ำเลิศมาก ตลอดหลายปีมานี้ที่เธอทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลอันดับสอง เธอทำคลอดมาไม่ต่ำกว่าพันเคส
หลิวเหวินจวินออกแรงเบ่งด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี
เธอเตรียมใจอยู่ในใจแล้วว่าถึงตัวเธอจะต้องตาย เธอก็จะต้องคลอดลูกออกมาให้ได้ ก่อนตายเธอจะต้องคลอดลูกออกมาให้ได้!
นี่อาจเป็นความยึดมั่นที่ฟังโง่เง่าของคนเป็นแม่ ฟังดูโง่เง่ามาก แต่กลับเป็นความจริงแท้!
…
เวลาแต่ละนาที แต่ละวินาทีผ่านไปอย่างเชื่องช้าราวกับเวลาหยุดนิ่ง
สำหรับหลิวเหวินจวินแล้วช่วงเวลาทุกวินาทีคือความทรมาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ