เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 207

บทที่ 207 ร่วมการวินิจฉัยด่วนของแผนกสูตินรีเวช (1)

แผนกระบบทางเดินอาหาร หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าแผนกม้ามและกระเพาะอาหารของโรงพยาบาลอันดับสองเป็นแผนกที่มีความสำคัญระดับประเทศ ทั้งยังเป็นแผนกที่มีชื่อเสียงมากในระดับมณฑลตั้งแต่สมัยที่ฝางยงหลินอดีตผู้อำนวยการดำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าใหญ่ของแผนกม้ามและกระเพาะอาหาร

ความสัมพันธ์ระหว่างแผนกระบบทางเดินอาหารกับห้องส่องกล้องเรียกได้ว่ารักกันดูดดื่ม ทุกคืนวันคือวันฮันนีมูน

ถึงอย่างไรเสียเป้าหมายในการนอนโรงพยาบาลของผู้ป่วยแผนกระบบทางเดินอาหารก็เพื่อที่จะได้ส่องกล้องตรวจทางเดินอาหาร ไม่ก็เพื่อจะตัดติ่งเนื้องอกด้วยการส่องกล้อง ดังนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองแผนกจึงเป็นเหมือนแผนกสองพี่น้อง เป็นสองแผนกที่เหมือนเป็นเพื่อนสนิทที่รู้ใจ

หลังจากที่เซียวเหอติดต่อกับซูจวิน หัวหน้าแผนกระบบทางเดินอาหารแล้ว เขาก็จัดหาที่พักให้กับครอบหยางด้วยเลย

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น หลังจากที่เซียวเหอมาทำงานแล้ว เขาก็ไปดูอาการของเหล่าหยาง เมื่อเห็นว่าอาการในตอนนี้ของเหล่าหยางดีขึ้นมากแล้ว เขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

พอออกมาจากห้องผู้ป่วย ซูจวินก็อดถามเซียวเหอไม่ได้ “เอ่อ…ผู้ป่วยจะไม่ก่อเรื่องใช่มั้ยครับ เพราะถึงยังไงนี่ก็เป็นภาวะแทรกซ้อนจากการรักษา”

เซียวเหอส่ายหน้า ยิ้มพร้อมตอบว่า “วางใจเถอะครับเหล่าซู ผมจะทำลายความสัมพันธ์ของเราสองคนลงหรือไง ผู้ป่วยเป็นคนบ้านเดียวกันกับผม เป็นครอบครัวซื่อๆ ครอบครัวหนึ่ง สาเหตุที่เกิดภาวะเช่นนี้ก็เพราะว่ามาส่องกล้องตรวจทางเดินอาหารบ่อยจนเนื้อเยื่อของผนังหลอดอาหารผิดปกติ การผ่าตัดรักษาก่อนหน้านี้ประสบผลสำเร็จมาก แค่ต้องใช้เวลาฟื้นตัวในช่วงไม่กี่วันนี้ หลังจากฟื้นตัวดีแล้วก็กลับบ้านได้”

ซูจวินถอนหายใจออกมา “ช่วงนี้เรื่องที่เกิดขึ้นในแผนกทำเอาผมปวดหัวแทบระเบิด”

เซียวเหอกับซูจวินความสัมพันธ์แน่นแฟ้นมาก มักจะนัดสังสรรค์กันอยู่บ่อยๆ อีกทั้งเวลาที่มีประชุมเกี่ยวกับระบบการทำงานของม้ามกับกระเพาะอาหาร ทั้งสองคนก็จะเข้าร่วมประชุมด้วยกัน เป็นความสัมพันธ์ที่ไปมาหาสู่กันเช่นนี้จนกลายเป็นความสนิทสนม

ทันทีที่ได้ยินซูจวินถอนหายใจ เซียวเหอก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย “เกิดเรื่องอะไรขึ้น”

ซูจวินส่ายหน้า “จุ๊! เรื่องยุ่งยากเชียวล่ะ! ไปกันเถอะครับ ไปนั่งที่ห้องทำงานผม มีเรื่องต้องคุยกับคุณพอดี!”

ระหว่างที่กล่าว ทั้งสองก็เดินเข้าในห้องทำงาน หลังจากที่ปิดประตูแล้ว ซูจวินชงชาให้เซียวเหอหนึ่งแก้ว ทั้งสองต่างก็ไม่สูบบุหรี่ ยามว่างชอบนั่งจิบชาพูดคุยกัน

“ช่วงนี้ในแผนกเกิดเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน ทำเอาผมรู้สึกว่าหรือผมควรจะต้องเชื่อเรื่องผีสางบ้างแล้ว!”

เซียวเหอชะงักงัน “คุณหมายถึงคนในแผนกคุณที่กระโดดตึกคนนั้น?”

ซูจวินพยักหน้า “ใครว่าไม่ใช่ล่ะ นับจากวันนั้นเป็นต้นมา เรื่องยุ่งๆ ก็เกิดขึ้นต่อเนื่องไม่ได้หยุดหย่อนเลย! หลังจากเรื่องผู้ป่วยก่อเรื่องวุ่นวายขัดขวางการรักษาของแพทย์จบไป ก็เกิดเรื่องโรคติดเชื้อในโรงพยาบาลอีก[1] ตรวจเจอเชื้อเอชไอวีในผู้ป่วยหนึ่งราย ตรวจเจอไวรัสตับอักเสบบีในผู้ป่วยสองราย ผมนี่พูดอะไรไม่ออกเลย! ที่มีเรื่องแย่ๆ ประเดประดังเข้ามาพร้อมกันแบบนี้!…”

“…เมื่อวานนี้มีผู้ป่วยรายหนึ่ง หลังจากที่เพิ่งผ่าตัดรักษาโรคหลอดอาหารตีบตันไป ต่อมาพบว่ามีของเหลวและลมอยู่ในช่องเยื่อหุ้มปอด เกิดภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด ต้องให้แผนกระบบทางเดินหายใจเข้ามาช่วย เทียวไปเทียวมากันอยู่หลายวันจนอาการคงที่ วันนี้เพิ่งจะส่งตัวไปโรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑล…”

“…ซวยชะมัด!”

หลังจากที่พูดจบ ซูจวินก็อดถอนหายใจไม่ได้

เซียวเหอจึงกล่าวปลอบใจเขาไปหนึ่งรอบ โรงพยาบาลก็เป็นเช่นนี้ เมื่อเป็นหัวหน้าก็ต้องเผชิญกับเรื่องยุ่งๆ หลายเรื่อง นอกจากต้องเป็นคนมีความสามารถในอาชีพแล้ว ยังต้องมีความสามรถในการจัดกับปัญหายุ่งยากหลายอย่างที่ชวนให้รู้สึกอึดอัดใจอีกด้วย บางครั้งก็คิดว่าเป็นหมอตัวเล็กๆ ธรรมดาทั่วไปไม่ดีตรงไหนกัน

เซียวเหอนึกขึ้นได้ว่าเมื่อครู่นี้ซูจวินบอกมีเรื่องจะคุยกับตน “อ้อ จริงด้วย เมื่อกี้นี้คุณบอกคุณมีเรื่องจะคุยกับผม”

ซูจวินพยักหน้า “ครับ แม่ของเสิ่นเฟิ่งเม่าต้องผ่าตัดติ่งเนื้องอกในหลอดอาหาร เธอเพิ่งจะโทรมาหาผม ผมเลยบอกคุณไว้ก่อนล่วงหน้า”

เซียวเหอชะงักงั้น “เสิ่นเฟิ่งเม่า ผู้อำนวยการเสิ่นหรือครับ!”

ซูจวิน “ครับ ใช่แล้วครับ ก่อนหน้านี้แม่ของเธอนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเรามาตลอด ผลตรวจร่างกายครั้งที่แล้วพบติ่งเนื้องอก ครั้งนี้อยากจะมาตัดออกแล้ว ผมเลยบอกให้คุณรู้ล่วงหน้าก่อนว่าเสิ่นเฟิ่งเม่าคนนี้เป็นคนยังไง เธอเป็นคนที่งอแงไร้เหตุผลมาก แล้วก็เอาใจยากด้วย ผมไม่อยากให้เธอทำให้คุณต้องลำบากใจ”

เซียงเหออดเบ้ปากไม่ได้ “ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งนะที่ผมยื่นเบิกเครื่องส่องกล้องเครื่องใหม่ไป ยื่นไปกี่ครั้งเสิ่นเฟิ่งเม่าไม่เคยอนุมัติให้ผมเลยสักครั้ง”

เสิ่นเฟิ่งเม่าเป็นรองผู้อำนวยการโรงพยาบาล ดูแลเรื่องการสั่งเครื่องมือทางการแพทย์ของโรงพยาบาล เป็นตำแหน่งที่มีรายได้ดีตำแหน่งหนึ่ง เซียวเหออยากได้เครื่องส่องกล้องเครื่องใหม่สำหรับห้องส่องกล้อง แต่ก็ไม่ได้รับอนุมัติ

เมื่อซูจวินเห็นสีหน้าของเซียวเหอ เขาก็หัวเราะพร้อมกล่าวว่า “นี่ถือเป็นโอกาส อย่าวางตัวแข็งกระด้างกับเสิ่นเฟิ่งเม่าขนาดนั้น คุณต้องวางตัวดีๆ ไม่แน่ว่าเครื่องส่องกล้องเครื่องใหม่อาจได้อนุมัติก็คราวนี้ จะดำเนินการอะไรก็ตามในโรงพยาบาล จำเป็นต้องสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคนพวกนี้ไว้ ไม่งั้นคุณจะทำอะไรก็ไม่ค่อยราบรื่น!”

เซียวเหอถอนหายใจออกมา “เฮ้อ…ผู้บริหารพวกนี้เรื่องมากจริงๆ เลย ทุกๆ วันเราทำงานกันเหนื่อยแทบตาย แต่พลังคำพูดของพวกเราก็ยังสู้คำพูดแค่หนึ่งประโยคของคนพวกนั้นไม่ได้”

ขณะที่เซียวเหอกำลังพูดอยู่นั้น จู่ๆ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น

“หัวหน้าเซียวคะ คุณอยู่ที่แผนกหรือเปล่า”

เสียงที่รีบร้อนของผู้หญิงคนหนึ่งดังอยู่ในสาย ทำให้เซียวเหอถึงกับชะงักงัน เขามองหน้าจอโทรศัพท์มือถือปราดหนึ่ง สายที่โทรเข้ามาเป็นจางจิ้นเฟิง หัวหน้าแผนกสูตินรีเวช

เซียวรีบกล่าวทันที “ผมอยู่ที่แผนกระบบทางเดินอาหารครับ มาติดตามอาการผู้ป่วย หัวหน้าจางมีอะไรหรือเปล่าครับ”

จางจิ้นเฟิงรีบกล่าว “ที่แผนกสูตินรีเวชมีหญิงตั้งครรภ์รายหนึ่งตอนที่กำลังคลอดลูกเกิดอาการหืดหอบขึ้นมากะทันหัน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าเจ็บกลางหน้าอกอย่างรุนแรง ฉันเป็นห่วงว่าหลอดอาหารหรือหลอดลมจะมีอะไรผิดปกติ คุณรีบมาดูหน่อยค่ะ”

เซียวเหอรีบลุกขึ้นทันที “โอเคครับหัวหน้าจาง ผมรีบไปเดี๋ยวนี้!”

หลังจากวางสายแล้ว เซียวเหอมองซูจวิน “ผมไปก่อนนะครับ ที่แผนกสูตินรีเวชมีหญิงตั้งครรภ์ตกอยู่ในภาวะวิกฤติ ผมต้องรีบไปดู”

เซียวเหอออกมาจากแผนกระบบทางเดินอาหารด้วยความเร่งรีบ โทรศัพท์ต่อสายไปที่แผนกส่องกล้อง แล้วตรงไปที่ห้องคลอด

…

…

ภายในห้องผ่าตัดแผนกสูตินรีเวช จางจิ้นเฟิงสังเกตออาการของหญิงตั้งครรภ์ที่อยู่ตรงหน้า เด็กใกล้จะคลอดออกมาเต็มทีแล้ว ทว่าในตอนนี้หัวใจของหญิงตั้งครรภ์เต้นเร็วมาก เธอหายใจกระชั้นถี่ มือกุมหน้าอกด้วยเจ็บปวดจนทนไม่ไหว

สถานการณ์เช่นนี้ทำให้สูตินรีแพทย์ถึงตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก ถึงแม้ว่าการคลอดลูกจะเจ็บมาก แต่ต้องไม่ใช่อาการเจ็บหัวใจ!

หญิงตั้งครรภ์รายนี้เอามือกุมหน้าอก เธอบอกว่าเธอเจ็บจนไม่มีเรี่ยวแรง เบ่งคลอดมาได้ครึ่งทางแล้ว ยุ่งล่ะสินี้!

จางเยียน แพทย์ผู้นำทีม[2]ของเคสนี้ก็เลยรีบร้อนไปเชิญหัวหน้าจางจิ้นเฟิงมา