เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 211

บทที่ 211 เดินหน้าเต็มกำลัง ลงมือทำให้เต็มที่!

การผ่าตัดเสร็จสิ้น!

ผู้ป่วยถูกเข็นออกไปจากห้องผ่าตัด จางจิ้นเฟิงถอนหายออกมาด้วยความรู้สึกโล่งใจในสุด ส่วนจางเยียนที่ยืนนิ่งอยู่กับที่ก็รู้สึกว่าจิตใจที่ร้อนรนได้สงบลงอย่างแท้จริง!

ในที่สุดก็ผ่าตัดสำเร็จแล้ว เธอแจ้งข่าวที่น่าพึงพอใจให้กับครอบครัวผู้ป่วยได้แล้ว

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ จางเยียนก็มองเฉินชางด้วยสีหน้าใคร่รู้ เธอไม่เคยเห็นเฉินชางมาก่อน แต่เคยได้ยินชื่อมาก่อน เพราะเฉินชางโดนซ่งเฉียงฝ่ายกิจการแพทย์แจ้งจดหมายตักเตือนสองฉบับอย่างโจ้งแจ้งในกลุ่มวีแชทในครั้งนั้น

ดูเหมือนว่าเฉินชางจะแตกต่างจากภาพที่คิดไว้ในหัวค่อนข้างมากทีเดียว!

เดิมทีจางเยียนคิดว่าที่ซ่งเฉียงเป็นฝ่ายยื่นเรื่องลาออกเองเพราะเจอกับคนมีอำนาจเข้า มาในวันนี้ได้เห็นเฉินชางที่มีบุคลิกลักษะท่าทางเช่นนี้ จะว่าไปแล้วก็ไม่ได้เหมือนความลับที่คนในแผนกเล่าต่อๆ กันมา ที่บอกว่าเฉินชางมีคนมีอำนาจหนุนหลัง

จางเยียนกลับรู้สึกว่าเฉินชางเป็นคนดีมากเลยทีเดียว…

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บวกกับฝีมือการผ่าตัดของเฉินชางในครั้งนี้แล้ว จางเยียนอดรู้สึกให้เกียรติเป็นพิเศษไม่ได้

จางจิ้นเฟิง หญิงสูงวัยรูปร่างอ้วนท้วนอายุใกล้จะหกสิบแล้ว เดินตรงเข้ามาหาเฉินชางช้าๆ ด้วยสีหน้าปีติยินดี เธอพินิจนิจพิเคราะห์เฉินชาง แล้วกล่าวด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส “หมอเฉิน ลำบากคุณแล้ว! รบกวนคุณแล้วจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเข้ามาช่วย จะต้องเกิดเรื่องเลวร้ายกับแผนกสูตินรีเวชของเราแน่”

เฉินชางหัวเราะ “หัวหน้าจางเกรงใจกันเกินไปแล้วครับ แต่ละแผนกต้องให้ความช่วยเหลือซึ่งและกันเป็นปกติอยู่แล้วครับ ผมก็แค่ทำในสิ่งที่ผมควรทำเท่านั้นเอง…”

เมื่อจางจิ้นเฟิงเห็นว่าเฉินชางดูเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนเปิดเผยจริงใจ เธอก็พยักหน้าพร้อมกับยิ้มออกมาด้วยความชอบใจอย่างกลั้นไม่อยู่

สายตาที่มองเฉินชางเปี่ยมไปด้วยความปลื้มอกปลื้มใจ เกิดความรู้สึกดีต่อเฉินชางขึ้นในใจอย่างอดไม่ได้

[ติ๊ง! ค่าความรู้สึกดีของจางจิ้นเฟิง +10]

จางจิ้นเฟิงหันไปหาเว่ยจื้อ เธอยื่นมือออกไป “หัวหน้าเว่ย อุตส่าห์เดินทางมาตั้งไกล ขอบคุณมากจริงๆ”

เว่ยจื้อส่ายหน้า หลังจากที่ถอดหน้ากาอนามัยออกแล้ว เขาก็ยิ้มพร้อมกล่าวว่า “พูดเหมือนเป็นคนอื่นคนไกลกันเลยนะครับเนี่ย นี่เป็นเรื่องช่วยชีวิตคน จะบ่นเหนื่อยได้ไงกันครับ นี่เป็นงานของพวกเรา!…”

“…และจะว่าไปแล้วถ้าวันนี้ผมไม่มา ผมก็คงไม่ได้เห็นเคสผ่าตัดที่ยอดเยี่ยมแบบนี้”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เว่ยจื้อก็หันไปพินิจพิเคราะห์เฉินชาง ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา สติปัญญาเฉียบแหลม ลักษณะดูเป็นคนเปิดเผยจริงใจ จากนั้นเขาก็อดกล่าวออกมาจากใจไม่ได้ว่า “เด็กรุ่นใหม่กล้าคิดกล้าทำมีความสามารถโดดเด่น คนรุ่นใหม่เก่งกว่าคนรุ่นเก่า!…

…พ่อหนุ่ม คุณเก่งมาก การผ่าตัดเคสนี้สร้างแรงบันดาลใจให้ผมมาก วันข้างหน้าเราคงต้องทำความรู้จักกันให้มากขึ้น ผมชื่อเว่ยจื้อ หัวหน้าแผนกศัลยกรรมทรวงอกโรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑลครับ”

เว่ยจื้อยื่นมือไปหาเฉินชาง เมื่อเฉินชางเห็นเช่นนั้น เขาก็รีบจับมือตามมารยาททันที

“สวัสดีครับหัวหน้าเว่ย ผมชื่อเฉินชาง คุณเป็นบุคคลมีชื่อเสียงที่น่ายกย่อง ในงานประชุมศัลยแพทย์ประจำปี ผมจะเห็นคุณบนเวทีทุกครั้ง ดีใจมากที่ได้รู้จักครับ”

เฉินชางกล่าวตามความรู้สึกจริง

การที่เว่ยจื้อกล่าวชมเฉินชางเช่นนี้ ไม่ได้แสดงว่าระดับความสามารถของเขาธรรมดา ปัจจุบันการปลูกถ่ายหัวใจและปอดในมณฑลตงหยางต้องดำเนินการผ่าตัดปลูกถ่ายที่แผนกศัลยกรรมทรวงอกโรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑล

“ถ้ามีเวลาก็มาที่โรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑลนะครับ วัยหนุ่มต้องรู้จักพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดให้มาก ต่อไปต้องการอะไร ติดต่อผมได้เลยนะพ่อหนุ่ม ผมเชื่อมั่นในตัวคุณ!”

เฉินชางพยักหน้า จากนั้นเฉินชางก็เป็นฝ่ายให้ช่องทางติดต่อกับเว่ยจื้อก่อนเลย

เฉินชางไม่เคยรังเกียจที่จะได้รู้จักกับเพื่อนหรือผู้ใหญ่เพิ่มขึ้นอีกคน บุคคลเหล่านี้จะช่วยคุณได้มากในอนาคตข้างหน้า

เว่ยจื้อไม่ได้อยู่ต่อนานนัก หลังจากที่พูดคุยทักทายกับหลี่เป่าซานพอหอมปากหอมคอแล้วก็รีบกลับทันที

พวกเขามีตารางงานที่แน่นมาก เพราะโรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑลเป็นหนึ่งในโรงพยาบาลชั้นนำของมณฑลตงหยาง ดังนั้นหน้าที่รับชอบที่ต้องแบกรับจึงสูงมาก อีกทั้งหัวหน้าแต่ละแผนกมีหน้าที่ดูความเรียบร้อยของแผนก และรักษาชีวิตของคนไข้ทุกคนที่เข้ามารับการรักษาในแผนกให้ดี

เหมือนนายทหารระดับผู้บังคับบัญชาที่ต้องปกป้องครอบครัว ปกป้องประเทศ ความรับผิดชอบที่สำคัญและใหญ่ยิ่ง!

ถ้ากล่าวว่าหัวหน้าเหล่านี้ล้วนเป็นนายทหารระดับผู้บังคับบัญชาที่กำลังต่อสู้กับโรคภัยไข้เจ็บ เฉินชางก็เป็นนายทหารบุกตะลุยโจมตีข้าศึกที่ได้แสดงฝีมือที่โดดเด่นกว่าผู้อื่นภายในอาณาจักรแห่งนี้

หลังจากที่มีผู้คนจำนวนมากเล่าขานถึงฝีมือรบอันล้ำเลิศนี้ออกไป ก็ทำให้เขาเริ่มกลายเป็นที่รู้จัก

จางจิ้นเฟิงมองเฉินชางด้วยสีหน้ายิ้มแย้มจนตาหยี ยิ่งมองก็ยิ่งชอบจนอดถามไม่ได้ว่า “เสี่ยวเฉิน คุณมีคู่หรือยัง”

เฉินชางยังไม่ทันตอบ หลี่เป่าซานก็ตอบคำถามนี้แทนเฉินชางเลย

“แหม…เสี่ยวเฉินทุ่มเทกับหน้าที่การงานมาก ภาระหน้าที่ล้นมือจนไม่มีเวลาหาแฟนแล้ว เอ่อ เรื่องนี้…หัวหน้าจางครับ แผนกสูตินรีเวชมีแต่ผู้หญิง คุณต้องหาหญิงสาวดีๆ ให้เสี่ยวเฉินสักคนนะครับ!”

จางจิ้นเฟิงหัวเราะออกมาทันที “แผนกสูตินรีเวชมีผู้หญิงเยอะก็จริง หมอผู้หญิงเยอะ ผู้ป่วยผู้หญิงเยอะยิ่งกว่า แต่เวลามาที่แผนกสูตินรีเวชก็มาหาหมอรักษาอาการเจ็บป่วยกันทั้งนั้น คุณคิดให้ถี่ถ้วนสิ ถ้าไม่ได้มาหาหมอเพราะอาการเจ็บป่วยที่เกิดขึ้นระหว่างตั้งครรภ์ ก็มาเพราะภาวะมีบุตรยาก คุณว่าผู้หญิงสองกลุ่มนี้ ฉันจะแนะนำกลุ่มไหนให้เสี่ยวเฉินได้?…”