เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 216

บทที่ 216 พ่ายแพ้ให้กับศัตรู

กล่าวได้ว่าเรื่องของจิ่งหรานเป็นเรื่องที่มหาวิทยาลัยหยิบยกขึ้นมาเป็นแบบอย่าง!

เมื่อได้ฟังเรื่องราวสร้างแรงบันดาลใจของนักเรียนดีเด่นเช่นนี้ สำหรับนักศึกษาที่ยังไม่เคยผ่านประสบการณ์ชีวิตอย่างลึกซึ้งย่อมรู้สึกราวกับได้ยากระตุ้นพลังใจ บอกได้เลยว่าสภาพจิตใจเกิดความฮึกเหิมจนเดือดพล่าน!

แม้แต่นัยน์ตาทั้งสองข้างของสวีฮุ่ยฮุ่ยก็ยังเปล่งประกาย “โอ้โห สุดยอด คุณคือรุ่นพี่จิ่งหรานหรือเนี่ย คิดไม่ถึงว่ารุ่นพี่จะหล่อขนาดนี้!”

จะต้องกล่าวว่า ณ มหาวิทยาลัยการแพทย์แห่งมลฑลตงหยางแห่งนี้ ชื่อของจิ่งหรานจัดว่าเป็นบุคคลในตำนานจริงๆ

หลัวโจวอดกังวลไม่ได้ ดีที่เฉินชางออกไปเข้าห้องน้ำแล้ว ไม่อย่างนั้นจะต้องรู้สึกกระกระอ่วนขนาดไหน

เรื่องความแตกต่างระหว่างคนรักเก่ากับคนรักใหม่เป็นเรื่องที่สร้างความรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ก็แม้แต่หลินเหอกับเพื่อนอีกสองสามคนยังถึงกับถอนหายใจออกมาเบาๆ

ถึงแม้ว่าจิ่งหรานจะเป็นคนเก่งมาก แต่ก็ไม่อะไรเกี่ยวข้องกับพวกเขา กล่าวตามตรงคือไม่ได้อยู่ทีมเดียวกัน ให้ความเคารพคุณได้ ชมว่าคุณเจ๋งได้ แต่อย่างมากก็แค่นั้น ไม่มีความจำเป็นต้องประจบสอพลอเลยสักนิด

แต่ทุกคนก็ยังอดเสียดายเล็กน้อยไม่ได้ ถึงอย่างไรเสียสมัยเรียน เฉินชางกับเกิ่งเหยียนเข้ากันได้ดีมาก

น่าเสียดายจัง…

สวีฮุ่ยฮุ่ยถามด้วยความอยากรู้ “รุ่นพี่จิ่งหรานคะ มหาวิทยาลัยเชิญรุ่นพี่มาร่วมงานฉลองวันครบรอบหรือคะ”

จิ่งหรานพยักหน้า กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะมาก “อืม ใช่ครับ ผมได้รับจดหมายเชิญจากทางมหาวิทยาลัยให้มาร่วมงานฉลองวันครบรอบหกสิบปีของมหาวิทยาลัย ผมก็เลยมาน่ะครับ”

ทุกคนต่างนิ่งเงียบไม่พูดจา พวกเขาได้รับจดหมายเชิญให้มาช่วยงาน แต่ผู้ชายคนนี้ได้รับจดหมายเชิญจากทางมหาวิทยาลัยให้มาร่วมพิธีฉลองวันครบรอบหกสิบปีของมหาวิทยาลัย ช่างแตกต่างกันมากจริงๆ

หลัวโจวอดกล่าวออกมาจากใจไม่ได้ว่า เฉินชางหนอเฉินชาง ศัตรูหัวใจนายแข็งแกร่งเกินไป ยกโทษให้ด้วยที่น้องชายคนนี้ช่วยอะไรนายเรื่องนี้ไม่ได้

จู่ๆ สวีฮุ่ยฮุ่ยก็กล่าวขึ้นว่า “รุ่นพี่จิ่งหราน คุณไม่รีบกลับเมืองหลวงใช่มั้ยคะ รอเสร็จพิธีฉลองวันครบรอบแล้ว เกิ่งเหยียนเธอจะพารุ่นพี่จิ่งหรานไปร่วมสังสรรค์กับพวกเราด้วยใช่มั้ย”

เกิ่งเหยียนพยักหน้า ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่มีหน้ามีตาทางสังคมมากจริงๆ!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มณฑลตงหยาง พาไปไหนมาไหนได้ทุกที่

เมื่อได้ยินคำถามของสวีฮุ่ยฮุย เกิ่งเหยียนก็เอามือป้องปากแล้วหัวเราะออกมา “ไม่รีบกลับแล้ว ไม่สิ ควรจะบอกว่าไม่กลับแล้ว”

ทุกคนถึงกับตกตะลึง “ไม่กลับแล้ว?”

สีหน้าของเกิ่งเหยียนเปี่ยมล้นไปด้วยความสุข “ใช่แล้ว ไม่กลับแล้ว ครั้งนี้โรงพยาบาลตงต้าดึงตัวจิ่งหรานให้มาเป็นรองหัวหน้าแผนกศัลยกรรมทรวงอก ช่วงนี้กำลังเตรียมตัวเข้าทำงานที่โรงพยาบาลตงต้า”

เมื่อหลัวโจวกับเพื่อนอีกสองสามคนได้ยินเช่นนั้นก็พลันรู้สึกอิจฉาขึ้นมาทันใด!

คนเก่งก็คือคนเก่ง!

สิ่งนี้ตนไม่อาจเทียบได้แม้แต่นิด ตนทุ่มเทสุดชีวิตในการหางาน ทว่าผู้ชายคนนี้ถูกดึงตัวมาเป็นรองหัวหน้าแผนกเลย จิ่งหรานอายุมากกว่าพวกเขาแค่หกปีเอง หลังจากเรียนจบปริญญาเอกแล้วก็ทำงานเป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอก[1]อยู่สองสามปี

แล้วพอจะเริ่มเข้าสู่วงการนี้ก็กระโดดข้ามช่วงมือใหม่ไปเป็นตำแหน่งรองหัวหน้าแผนกเลย ศักยภาพเช่นนี้ คุณจะไม่รู้สึกอิจฉาจริงๆ หรือ!

สวีฮุ่ยฮุ่ยกล่าวจากใจจริงว่า “เก่งสุดยอด มาถึงก็ได้เป็นรองหัวหน้าแผนกเลย น่าอิจฉาจัง!”

หลังจากพูดจบ จู่ๆ สวีฮุ่ยฮุ่ย ก็ถามขึ้นด้วยความอยากรู้ “อ้อ จริงสิ เกิ่งเหยียน ปีนี้เธอก็เรียนจบปริญญาโทแล้วเหมือนกันใช่มั้ย เธอไม่สมัครงานหรือ”

เกิ่งเหยียนยิ้มเล็กน้อย “ตอนที่หัวหน้าของโรงพยาบาลตงต้าคุยเรื่องเงื่อนไขกับจิ่งหราน จิ่งหรานคาดหวังว่าพาฉันเข้าไปทำงานที่โรงพยาบาลแห่งนี้ด้วย ผู้อำนวยการหลิวก็เลยตอบตกลง ฉันก็เลยได้งานแล้ว อยู่แผนกโรคหัวใจโรงพยาบาลตงต้า…”

“…ฉะนั้น พวกเรามีเวลาสังสรรค์กันเหลือเฟือ!”

สวีฮุ่ยฮุ่ยพยักหน้า “เกิ่งเหยียน เธอกับจิ่งหรานใกล้จะแต่งงานกันแล้วใช่มั้ย”

เกิ่งเหยียนพยักหน้า “อืม เตรียมจะแต่งงานปีนี้ ตอนที่มาที่นี่จิ่งหรานเซ็นสัญญากับโรงพยาบาลแล้ว ทางโรงพยาบาลให้ห้องชุดหนึ่งห้อง รอตกแต่งแต่งเสร็จก็แต่งงานเลย ถึงเวลานั้นทุกคนอย่าลืมมาร่วมยินดีด้วยนะ!”

จิ่งหรานมองทุกคนด้วยรอยยิ้มพร้อมกล่าวขึ้น “ทุกท่านครับ งานประชุมเริ่มแล้ว อีกเดี๋ยวผมต้องขึ้นไปกล่าวสุนทรพจน์ อยู่พูดคุยกับทุกท่านต่อไม่ได้แล้ว ไว้คราวหน้าผมจะเป็นเจ้าภาพเชิญทุกท่านมาสังสรรค์นะครับ”

หลังจากพูดจบ จิ่งหรานกับเกิ่งเหยียนก็เดินเข้าไปด้านใน

ทิ้งให้ทุกคนยืนทอดถอนใจด้วยหดหู่อย่างหนัก

สวีฮุ่ยฮุ่ย “เกิ่งเหยียน รอฉันด้วย”

หลังจากพูดจบ สวีฮุ่ยฮุ่ยก็เดินตามไป

หลัวโจวถอนหายใจออกมา เขาคิดถึงเฉินชาง แล้วก็คิดถึงจิ่งหราน แล้วจู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า ถ้าตนเป็นเก่งเหยียน บางทีตนก็คงเลือกจิ่งหรานเหมือนกัน?

ถึงอย่างไรเสียข้อแตกต่างก็เยอะมาก

จิ่งหรานเริ่มงานก็ได้ตำแหน่งรองหัวหน้าเลย ได้สวัสดิการที่อยู่อาศัย จัดหางานให้คนรักได้ เมื่อเทียบกับชีวิตของเขาแล้ว คงต้องใช้เวลาต่อสู้ดิ้นรนอีกหลายสิบปี แล้วที่สำคัญที่สุดคือจิ่งหรานมีอนาคตที่สดใสอย่างไร้ขีดจำกัด