บทที่ 242 ลายเส้นที่วาดไว้เมื่อกลางวันลบได้หรือยังครับ
สวีข่ายหลินพลันตกตะลึงในใจ!
เป็นความรู้สึกประเภทเดียวกับเห็นคนวาดรูปโมนาลิซา แต่ตนกลับพูดออกไปว่าวาดบ้าอะไรกัน
เธอรู้สึกว่าเรื่องจะต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล
ก็เลย
เธอก็เลยดูอย่างตั้งใจ!
ดูอย่างละเอียด!
ดูอย่างใส่ใจ!
ดูซ้ำๆ อยู่นาน!
แต่ยิ่งดูก็ยิ่งต้องยอมรับว่านี่เป็นการออกแบบแผนการปลูกถ่ายผิวหนังที่หมอหนุ่มมาดนิ่งคนนั้นออกแบบให้กับโต้วซินเมื่อตอนกลางวัน
นัยน์ตาของสวีข่ายหลินเบิกโต เธอมองหมอหนุ่มคนนี้ด้วยความเหลือเชื่อ ที่แท้เมื่อตอนกลางวันเขาร่างแผนออกแบบการปลูกถ่ายผิวหนังทั้งหมดออกมา
แต่หลังจากที่โดนตนพูดแทรกตัดบทไป หมอหนุ่มคนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ว่าอะไร กลับถ่อมเนื้อถ่อมตัวและสุขุมมาก
สวีข่ายหลินรู้สึกเหลือเชื่อมาก นี่จะต้องเป็นคนที่สุขุมเยือกเย็นมากขนาดไหนกัน
สวีข่ายหลินลองคิดแบบเอาใจเขามาใส่ใจเราดู เธอพบว่าถ้าเป็นตัวเธอเองเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ เจอคนไม่ให้เกียรติผลงานที่ตนทุ่มเท ตนจะต้องควบคุมอารมณ์ให้สุขุมเยือกเย็นแบบนี้ไม่ได้แน่
ในทางตรงกันข้ามหมอหนุ่มคนนี้ไม่เพียงแต่ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แต่กลับวางตัวสขุมไม่โอ้อวด นั่งสงบอยู่ตรงนั้น จับปากกาวาดๆ เขียนๆ ราวกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับตน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง…
เธอจำได้อย่างชัดเจนว่าเมื่อครู่นี้ตอนที่หัวหน้าฉินพูดจบ เขายังคนที่ปรบมือคนแรกเลยด้วย
หรือว่าเขาจะไม่ให้ความสำคัญกับชื่อเสียง?
นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะแจ้งเกิดในแวดวงนี้!
กลุ่มผู้เชี่ยวชาญของโรงพยาบาลหมัวตูซื่อลิ่วมารวมตัวกันในสถานการณ์เช่นนี้ เป็นโอกาสที่ดีมากในการแสดงศักยภาพที่สร้างความตกตะลึงถึงขั้นเปลี่ยนชีวิตหน้าที่การงานเลยก็ย่อมเป็นไปได้!
เขาคงจะเป็นพวกอัจฉริยะ!
ก็เลยไม่สนใจเรื่องพวกนี้…
…
…
จู่ๆ ในเวลานี้ฉินเสียงก็เกิดรู้สึกว่าตนเก่งตนแน่ ถูกต้อง เขารู้สึกว่าตนออกแบบแผนการปลูกถ่ายผิวหนังเช่นนี้ออกมาได้ จะต้องเป็นเพราะประสบการณ์ความรู้ที่สั่งสมมาแน่ เป็นความรู้สึกราวความคิดและไอเดียที่อัดแน่นอยู่ในสมองพวยพุ่งออกมาเหมือนน้ำพุ ควรจะเรียกว่าเมื่อจังหวะของความสำเร็จมาถึง ทุกสิ่งทุกอย่างก็ประสบผลสำเร็จโดยพลัน
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ฉินเสียงก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
อืม คงจะเป็นเหมือนคำกล่าวที่ว่า เมล็ดพันธุ์ที่ล้ำค่าต้องใช้เวลายาวนานในการบ่มเพาะ?
ฉินเสียงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งที ทำให้ตนเองดูสง่าสุขุมและมีความเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเล็กน้อย
ในเวลานี้ หวังอวี้ซานกับทีมหัวหน้าในโรงพยาบาลต่างก็แลกเปลี่ยนความคิดและปรึกษาหารือกันเกี่ยวกับการปลูกถ่ายผิวหนังด้วยวิธีนี้ ทุกคนต่างเห็นพ้องต้องกันว่าเป็นแผนการที่ประณีต แนวคิดดีมาก ทั้งยังเป็นวิธีมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จสูง
แต่!
ปัญหาหนึ่งที่พบคือปัญหาด้านเทคนิค
ว่ากันโดยทั่วไปแล้ว ยิ่งแผนการรักษาที่ออกแบบได้ประณีตมากเท่าไหร่ก็ยิ่งจำเป็นต้องใช้เทคนิคสูงเป็นรากฐานหลักในการรักษามากยิ่งขึ้นเท่านั้น
สำหรับอาชีพแพทย์แล้ว แผนการรักษาที่ออกแบบได้เรียบง่ายไม่ซับซ้อนถือเป็นเรื่องดี ถึงอย่างไรเสียก็ลดระดับความยากในการผ่าตัดลงได้ รับประกันได้ถึงความปลอดภัยในการผ่าตัด ยกระดับความมั่นใจให้กับทีมแพทย์ได้ เป็นต้น
แต่แผนการรักษาที่ออกแบบได้ละเอียดหรือประณีต ถึงแม้จะเป็นเรื่องดีสำหรับผู้ป่วย แต่สำหรับแพทย์แล้ว กลับเป็นเรื่องของหน้าที่รับผิดชอบที่ต้องแบกรับ
แผนการรักษาที่ออกแบบได้ประณีตเช่นนี้ มีโอกาสที่จะเจอปัญหายุ่งยากจำนวนมาก ถ้าขาดฝีมือที่มากพอก็ยากมากที่จะประสบผลสำเร็จ!
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ หวังอวี้ซานอดถามไม่ได้ว่า “หัวหน้าฉินครับ แผนที่คุณออกแบบจะว่าเป็นแผนที่ดีก็ใช่ครับ! ไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้องเป็นแผนที่ยอดเยี่ยมมากแน่ แต่…ระดับความยากในการผ่าตัดไม่น้อยเลยนะครับ!…
…คุณดูนะครับ ถ้าคิดจะผ่าตัดเคสนี้ให้ประสบความสำเร็จตามแผน อย่างน้อยก็ต้องทำสิ่งเหล่านี้ให้ได้ผลลัพธ์ออกมาดี อันดับแรกเลยก็คือในด้านของกระบวนในการปลูกถ่ายผิวหนัง จำเป็นต้องมีเทคนิคที่เสถียร รับประกันได้ว่าผิวหนังที่ถูกโยกย้ายไปจะเข้ากันได้ดีกับตำแหน่งที่รับการปลูกถ่าย อันดับรองลงมาคือด้านของการเชื่อมหลอดเลือดเข้าด้วยกัน ต้องเตรียมความพร้อมในแต่ละด้านให้ดี จำเป็นต้องมีความเพียบพร้อมในด้านเทคนิค และสุดท้าย ด้านนี้เป็นอีกหนึ่งด้านที่มีความสำคัญมากที่สุด ซึ่งก็คือเทคนิคการเย็บแผลที่สูงมากเป็นพิเศษ เพื่อที่จะรับประกันได้ว่าผิวหนังที่ปลูกถ่ายจะเชื่อมติดกันได้อย่างสมบูรณ์”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ